Lediana Kapaj: Veza e kuqe! (Ahmet Dumi)

nga **Agim Gashi** Sat Apr 03, 2010 5:40 pm

Lediana Kapaj: Veza e kuqe! (Ahmet Dumi)

Reth moshes gjashte vjeç,nje komshia e tij qe,jetonte dy kate me poshte.
Tek ai po behej gati te zbriste poshte per te luajtur,po trokiste tek porta e tij.
Deshte te shkonte ta hapte.Por mamaja tij qe ate dite kish pushimin e javes,ja beri me shenje se,po shkonte ajo ta hapte.
Ndaj dhe ai e frenoi vrullin me te cilen ish nisur drejt portes.Ne fakt aresyeja ish se ai donte te reshqiste jashte sa me shpejte qe te ish e mundur.
Sepse etja e tij per te luajtur e çonte nga nje qoshe e shtepise ne tjetren.
Ne kete gjendje ankthi porta u hap,dhe ne kendin ku ai gjendej dalloi vizazhin e Vangjelise,komeshies se tij.
Vangjelia ish nje person teper simpatik per ate.
Biles mamaja e saj,nje grua shtatedhjetevjeçare ishte nje zonje fisnike.
Sepse sa here qe mamaja e Vangjelise i kerkonte ndonje servis,aq here ajo i jepte shperblimin e servisit te kryer nga ana e tij.
Kur nderkohe shume te tjere te detyronin dhe ta impononin nje gje te tille.
E ne keto raste z'behej fjale per rekompense,sepse edhe menyra e kerkimit ishte teper brutale.
Ndersa fisnikeria e mamase se Vangjelise,tejkalonte kufijte e taktit,edukates dhe miresjellies.
Ndaj ai i bindej kesaj plake fisnike symbyllurazi.
Dhe sa dalloi vizazhin e vajzes se saj ai nxitoi me vrap drejt portes,qe mamaja e tij pothuajse e kish bllokuar te gjithen.
Tek i beri pak vend vehtes ne ate pak hapsire te lire,ndjeu nje dore te ngrhte dhe miredashese ta perkedhelte.
Sigurisht qe ish dora e Vangjelise,zokonisht ajo ja merte koken ne dy duart e saja.
Ndaj dhe kureshtja e tij u zgjua me shume per te hedhur syte ne doren qe,kesaj rralle ndryshoi ritin e saj.
Dhe kur shikimi tij kapi lartesine e dores munguese,dalloi nje pjate ne te.
Por ai skish mundesi te shihte seç kish ne te.
Kureshtja tij spati kohe te ndizej,sepse Vangjelia shprehu;
Eshte nje dhurate per Metin,nga une por sidomos nga ana e mamase sime.
Tek tha keto fjale,Vangjelia u kerrus pak drejt Metit dhe me te dy duart ja rroku koken e me pas e puthi ne faqe,riti i zakonshem.
E me pas ajo u largua duke ju uruar diten e mire.
Sa pa qe silhueta e saj po zhdukej neper shkallet qe Vangjelia po zbriste,ai filloi te kercente par te pare se çkish ne pjate.
Por mamaja tij e mbante larg syve te tij,duke i thene qe te ish i duruar.
Sepse dhurata tij ishte.
Por ai zdonte tja dinte,per te fjala durim skish asnje lloj sensi.
Ndaj nisi te varej mbas fundit te se jemes,aq sa e detyroi qe ta ulte doren per ti dhene mundesine e shuajties se kureshtjes se tij te etheshme.
Mbi pjaten ai dalloi nje cope keku qe te mbyste me aromen e kendeshme dhe tre veze te kuqe.
Nga nje ane goja po i leshonte leng,por nga ana tjeter syte e tij te shqyer nga habia e shtangen me pyetjen e rrufeshme...
Veze te kuqe???
Kurre skish pare ne jeten e tij,qe skish filluar ne fakt per te,gjashte vjeç!
Ndaj me nje fryme pyeti nese pula i kish bere te kuqe?
Po ju pergjigj mamaja.
Por ai ndjeu nje dridhje zeri ne pergjigjen e saj.dridhje qe e vuri pak ne medyshje,edhe pse gjashte vjeç,instiktivisht skepticizmi u zgjua ne te.
Fjale e panjohur,dhe sensation pa asnje lloj sensi ne koshiencen e tij.
Me kureshtje te ndezur,ai rrembeu nje veze dhe e afroi me shume prane syve te tij.
Per te qene akoma me i sigurte qe ajo ishte e kuqe,sepse deri me tani ai pat pare vetem veze ngjyre te bardhe.
Dhe per kete ai ishte i sigurte,se tek pazari çunat qe luanin me veze,vetem te bardha kishin ne dore.
Se po te kishin te kuqe sigurisht nuk do i sakrifikonin per te pare se kush ishte me e forta.
Ky tundim i zgjoi idene,qe po te kish nje veze te kuqe ta ndronte kundra dhjete vezeve te bardha.
Po ku ti gjente?
Sepse vezet e Vangjelise ishin te zjera.
Ndersa tek pazari vjeter luhej me veze te gjalla.
Sapo deshperimi po zinte vend ne shpirt te tij.
Kur papritmas brendesia e tij u ndriçua.
Gjyshi i tij kish nje kotec te madh plot me pula.
Pa diskutim qe atje ai do gjente veze te kuqe.Ndaj ai rrembeu nje cope kek dhe me nje fryme doli jashte.
Sigurisht jo per te luajtur,por me nje fryme ai mori rrugen per nga tirana e re.
Sepse gjyshi banonte perballe stadiumit dinamo,jo larg selites se vogel,dhe jo larg liqenit artificjal.
Kur arriti tek gjyshi,as qe morri mundimin kesaj rralle te shkonte e te puthte stergjyshen e tij te dashur.
Por me shpejtesi te rufeshme hyri ne kotecin e pulave.Kakaritja e tyre s'arriti as ta frikesonte por as edhe te frikesonte ne vrullin e tij.
Nisi te kerkonte ne te gjitha kafazet e pulave,por tek tuk ai gjente vetem veze te bardha,asnje te kuqe.
Ndaj sereshmi ai mori kerkimin e tij,kesaj rralle duke i mare nje e nga nje kafazet simbas ralles.
E serishmi azgje.
Revolta dhe deshperimi u zgjuan me shpejtesi maramendese ne brendesine e tij.
Ndaj filloi te turfullonte,me shpresen se mos stergjyshja i kish mbledhur per ti vene menjane.
Ne ate gjendje nervozizmi ai hyri ne shtepine e gjyshit,duke ju drejtuar stergjyshes;
Ku i ke lene vezet e kuqe?
Ajo edhe pse e moçuar,shtangu me syte e hapur nga habia,ndaj murmeriti...
Veze te kuqe!!!
Kurre sme kane degjuar veshet.
Ai i degjoi fjalet e fundit,ndaj me kokefortesi nguli kembe.
Po veze te kuqeee...
E vazhdoi historia e vezes se kuqe per vite e vite te shumta.
Deri sa mbas njezet vjetesh do e sqaronin dhe do i shpjegonin kush e bente vezen e kuqe,dhe per çfare evenimenti.
Mbas kaq vjetesh ai do falte sarkazmen dhe ironine e atyre qe sa hare behej fjale per vezen e kuqe,hidhnin syte ne drejtim te tij me nje fare finokeri.
Por edhe ai,deri ne momentin qe kuptoi sensin e vezes se kuqe,filloi te qeshte me veteveten,edhe pse kish nje pickim te lehte ne zemer,kundrejt te medhenjeve.
Qe skishin kurajon dhe kulturen tja shpjegonin me kohe,historine e VEZES SE KUQE.

Shkruar nga miku im... Ahmet Dumi

Gezuar Pashket te gjitheve! Nderime...

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30