Akllapi Net - Forum i Hapur
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

Demir Krasniqi: Haki Taha

Shko poshtë

Demir Krasniqi: Haki Taha Empty Demir Krasniqi: Haki Taha

Mesazh nga Agim Gashi Sat Apr 10, 2010 2:06 am



Demir Krasniqi: Haki Taha U1_DemirKrasniqi
Demir Krasniqi:



HAKI TAHA



Nën parullë t’ “Vëllazërim – bashkimit”,

Nën flamur të komunizmit ,

Nisën Luftën Çlirimtare

Për bashkimet gjithëkombëtare !



T’ gjithë nën yllin e partizanëve –

Me luftua kundër gjermanëve !

Dhe fashistët italianë –

Nga Ballkani me i përzënë !



Kështu këtë plan bëri Serbia ,

Prapa saj qëndroi Rusia .

“Kur t’ çlirohemi nga Gjermania –

E bashkuar do t’ jetë Shqipëria !”



Këtë plan , shkijet mirë e përshoshën ,

E caktuan Dushan Mugoshën ,

Bashkë me Milladin Popoviqin –

Shqipërisë , tokat që t’ ia fëlliqin !



Shkuan në malet e Shqipërisë –

T’ ia formojnë rrënjët Partisë ,

T’ formojnë Partinë Komuniste ,

N’ idealet staliniste !



U nis lufta në këto male –

Për çlirimet nacionale !

Shumë na i vranë djemëninë shqiptare ,

Mbushen malet plot me varre !



Edhe deti i Tivarit –

Krejt u skuq me gjak t’ shqiptarit !

U mbush deti me plisa t’ bardhë ,

Që na i vranë ata tradhtarë !



Mbasi lufta pati mbarua –

Katër vjet duke luftua ,

Vendet sllave janë çlirua ,

T’ gjitha së bashku janë bashkua !



Mbaroi lufta , vazhdoi klika –

U bashkuan gjashtë republika !

E formuan Jugosllavinë –

E tradhtuan shumë keq Shqipërinë !



Milladini me Mugoshën –

Shqipërisë ia ndanë Kosovën ,

Thërrasin burrat nga çdo vend ,

Në Prizren po bëjnë Kuvend !



Ishte viti dyzet e gjashtë –

Shkojnë shqiptarët çka i kanë dashtë !

Milladini para u ka dalë –

Delegatëve po u mbanë fjalë :



“Dëgjoni mirë , vëllezër shqiptarë ,

Ne , liria na ka ardhë ,

T’ gjithë me rend , ju , me u nënshkrua ,

Me kënd doni , ju , me shkua ?...



N’ kofshim vëllezër , qysh jemi kanë –

Mos u shkruani , ju, për Tiranë !

Beogradi ia din rendin ,

E ka rrugën , e ka trenin !...



Shqipërinë , vet e keni pa –

Rrugë, as tren askund nuk ka ,

Shkëmb e gurë , teren i ranë ,

S’ muni kurrë me shkua n’ Tiranë !”...



Delegatët i kanë mashtrua ,

Me mashinka i kanë kërcënua ,

N’ emër t’ popullit kanë nënshkrua –

Beogradit me iu bashkua !



Krejt Kosova n’ kamë janë çua –

Për nënshkrim , fort janë zemërua ,

Milladini që i ka tradhtua ,

Me Serbi i ka bashkua !



Haki Taha – zogu i shqiptarit ,

Po i çon fjalë Banush Sedllarit :

“Zo’ , ku t’ kam Banush , o vëlla ,

A po e sheh me ne çka u ba ?!...





Dëgjo mirë , Banush , o vëlla ,

N’ koftë shqiptarja , mua , që m’ ka ba ,

Dielli n’ tokë në bëftë me ra –

Milladinin s’e la pa e vra !”



Mirë Banushi po e dëgjon Hakinë ,

Për këto fjalë , dorën ia shtrinë:

“Hajt Haki , vëlla , mos ki dert ,

Milladinin do ta vras vet !”



Të dy bënë betim të fortë ,

Thotë Bansuhi:”T’ qesim short !

Cilit shorti t’ donë me i ra –

Milladinin ka me e vra !”



Haki Taha u çua në kamë :

“Dëgjo Banush , vëlla , çka po t’ thamë ,

Ti, e din që i sëmurë , unë jam ,

Dhe shërim askund nuk kam !

Do ta vras Milladin bajlozin –

T’ a shëroj tuberkulozin !”



Hiq shumë ditë nuk kanë kalua ,

Haki Taha n’ kamë na u çua ,

Alltinë n’ shokë e kishte lëshua ,

Te Milladini , a nisë me shkua !



Haki Taha , po shkon vet ,

Në Prishtinë , drejt n’ Komitet ,

Milladini ku po punonte –

Këtë detyrë që t’ ia uronte !



N’ Komitet kur paska ardhë ,

Roja para i kanë dalë ,

Duan Hakiun për ta ndalë –

Ku po shkon Haki , bre djalë ?



Mirë Hakiu , iu ka kallëzua :

“Deri dje , bashkë kem luftua ,

Milladini na ka çlirua ,

Tash kam ardhë me ia urua !”



Përpjetë shkallëve koka ngjitë ,

Paska dalë në kat të dytë ,

Ku punonte Milladini ,

Drejt në zyrë , Hakiu hyni !



Milladini , n’ kamë na u çua –

Haki , vëlla , çka je mundua ?

Donë raki , a je për kafe ,

Sa t’ i ndërrojmë s’ bashku pak llafe ?!



Haki Taha , po rrinë te dera –

Milladin , ty, t’u rritë ndera !

S’ dua raki , as nuk dua kafe ,

Por kam ardhë me i ndërrua do llafe !



-Katër vjet bashkë kem luftua ,

Tash po thonë :”Jemi çlirua !”

A e mbanë mend ku e lamë fillimin –

Qysh e patëm bashkë betimin ?!



-Na luftuam me u bë Shqipëri –

Ju na latë prapë nën Serbi !

Kush t’ ka thanë e kush t’ ka shti ,

Me na e bë gjithë këtë tradhti ?!



Milladini , ju ka drejtua –

Ke të drejtë , Haki, çka thua !

Katër vjet bashkë kem luftua –

Së bashku t’ drejtat me i fitua !



-Por , kësaj radhe , sikur shokit ,

Po ta them një fjalë të pop’llit :

“Ra fuqia e luajti globin –

Peshku i madh e hëngri t’ voglin !”



Haki Taha , po e flet një fjalë :

“Çoje kryet e këqyrëm n’ ballë ,

Nuk kam ardhë me m’ kallëzua përrallë ,

Por m’ ka çua pop’lli shqiptar !



Se kur detin , dallgët e marrin –

Peshku i vogël e han të madhin !

Çoje kokën e këqyrëm n’ sy –

Sot kam ardhë me t’ hëngër ty !”



Shpejt revolen e nxori prej gjirit –

N’ gjoks ia zbrazi Milladinit !

N’ mes të zyrës, në Prishtinë ,

E la t’ vdekur mbi tavolinë !



Del Hakiu si shqiponja ,

S’e trembë plumbi ,s’ e trembë roja !

Zbrazi plumba mbi tradhtinë –

E tronditi krejt Serbinë !



Pa therë n’ këmbë ishte largua –

Në një pleme ishte strehua ,

Prej hakmarrjes me shpëtua ,

Dora e shkjaut mos me e zaptua !



I zoti i plemes kur kishte shkua

Ushqim deleve për me iu çua ,

N’ pleme t’ vet e ka hetua –

Me ‘i herë UDB-ën e ka lajmërua !



Sa shpejt UDB-ja paskan shkua ,

Forca t’ mëdha e kanë rrethua ,

E rrethojnë shkijet atë shtallë ,

Haki Tahën e zanë të gjallë !



Duart nën pranga ia kanë shtrëngua ,

Drejt në Pejë e paskan çua ,

Hiq pa gjyq me e dënua ,

Para popullit me e pushkatua !



Para familjes së Milladinit –

Me e vra trimin e Dukagjinit !

Në mitingun popullor ,

Ishin mbledhë do shqiptarë t’ gjorë !



Njerëz të mjerë – ithtarë t’ Kosmetit ,

Shumë shërbëtorë të Komitetit ,

Bashkë me serbë e malazezë ,

Për me hy n’ histori t’ zezë !



Milladinin n’ oborr e kanë qitë ,

Shumë shqipfolës po i rrinë te kryet !

Shumë shqipfolës po i rrinë mbi kokë –

Thua se ra dielli mbi tokë !



Haki Tahën , aty po e çojnë ,

Ia kanë nisë po e gjykojnë !

Një shqipfolës , para iu ka dalë ,

Ia ka nisë e po iu mbanë fjalë :



“Dëgjoni vëllezër , ju Popoviqë –

Në Kosmet ka shumë armiqë ,

Këtë soj t’ keq e gjak të fëlliqtë ,

Do ta mbysim me çekiç !



Na e ka prishë vëllazërim – bashkimin ,

Luftën tonë dhe heroizmin !

S’ meriton plumba me fëlliqë ,

Por t’ a mbysni me çekiç !”



Ashtu siç urdhëroi shpirtthati –

Mbi Hakiun u sul xhelati ,

Me çekiç ia tundi kokën ,

Gjaku i tij e uli tokën !



Para masës , për Milladinin ,

Qyqja – shqip ia thurë vajtimin !

Lexon vargjet si vajtore –

Bash si shkinat përmbi vorre !



Para shkieve të Serbisë ,

T’ Malit t’ Zi , t’ Jugosllavisë ,

Qyqja – shqip vajit ia nisë ,

Me këto vargje që i kishte ujdisë :



II.



“Lajm i zi për derë trokllon ,

Por si zjarr djeg e përvëlon !

Pyesin njerëzit me habi –

Si ka mujtë kjo punë me bi?!

Milladinin kush e vret ,

A e vret njeriu fëminë e vet ?

Milladini nji fjalë e flet:

“Djemtë e vet pop’lli s’i vret !

Ajo dorë që pushkë në mue qet ,

Veç asht dora gjakatare

E fashizmit – dorë tradhtare !”

Plagët kullojnë pak nga pak ,

Mbi buzë t’ zbeme rigon gjak ,

Prendon ylli me bajrak .

Shokë e shoqe ç’po vajtojnë ,

Qajnë e lotët s’ iu pushojnë .

Qajnë të parin e rinisë ,

Luftëtarin e lirisë ,

Mikun trim të vegjëlisë ,

Vëllaun e madh të punëtorisë !

Babë i shuemi heshtë , përgjon ,

Nanë kërcunja ligjëron :

“Hijerandi i nanës-o ,

Shpresë e bardhë e zemrës – o,

Qysh se t’ linda , n’ dritë të qita ,

E me halle e grima t’ rrita ,

Unë fatmira nuk e dita ,

Se ty populli me kunorë ,

Do t’ përcjelli dorë për dorë ,

Me nderime si dëshmorë !

O, famëmadhi i nanës-o,

O, jetëshkurtri i loçkës-o,

Bash kur mbërrina me t’ shijue ,

Pushka , bir, ty t’ ka shitue ,

Plumbi , bir, ty t’ ka nderue ,

S’ paske qenë veç djalë për mue !

O, gojëmjalti i nanës-o,

O, syshkruemi i loçkës-o !

Përmbi dërrasa dheu kumbon ,

Rreth e rrotull vaji ushton ...

Nën atë vorr që na pikëllon –

Milladini flenë , pushon .”



*****

Pjesën e parë të këngës kushtuar mësuesit, patriotit dhe dëshmorit të kombit – Haki Taha, e ka thurur , kompozuar dhe kënduar autori Demir Krasniqi, i cili po të njëjtën këngë e ka botuar edhe në librin e vet autorial :”Kroi i këngës”, në Gjilan më 2006.

Pjesa e dytë e këngës, që ka të bëjë me vajtimin për vrasjen e Milladin Popoviqit, është huazuar në origjinal nga “Librat e leximit” për shkollat fillore të Kosovës, të cilat ishin në përdorim deri vonë dhe këtë vajtim, nxënësit shqiptarë ishin të detyruar që ta mësonin përmendësh për ta recituar e kënduar !



Mblodhi, shënoi dhe krijoji :

Demir KRASNIQI
Agim Gashi
Agim Gashi
Administrator
Administrator

Numri i postimeve : 45955
Age : 70
Location : Kosovë
Registration date : 17/11/2008

Mbrapsht në krye Shko poshtë

Mbrapsht në krye


 
Drejtat e ktij Forumit:
Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi