Pilo Zyba: NË DRITAREN E TALENTIT - EDONA BEQIRI - (lexoni me kujdes guximin dhe talentin e saj)

nga **Agim Gashi** Tue Apr 20, 2010 6:34 pm

EDONA BEQIRI

Pilo Zyba: NË DRITAREN E TALENTIT - EDONA BEQIRI - (lexoni me kujdes guximin dhe talentin e saj)

Edona Beqiri lindi me 25.10.1991 ne qytetin e bukur te Gjilanit.Eshte
nxenese e shkolles së mesme ekonomike Marin Barleti,dega, Banka dhe
financa.
Ajo jeton me poezine, merr fryme me te, dhe ndjehet e dashuruar pas
poezive.Gje qe e ben te kete besim tek vetja dhe ta dojë me shume jeten
dhe optimizmin jetesor. Kjo e shtyn te luftoj per gjerat qe i do, pa
pengesa apo komplekse...

DERI SA TA BEJ TE VETEN…

Kur pashiten valet
dhe siperfaqja baraspeshohet me cepet,
nata mbulon çdo gje…

Vet shpirti e ndien te prekuren e lengshme,
e merr ne thellesi plot mister
ne thellesine e qiellit ku ska fund as fillim…

E kjo nate, nuk ishte si te tjerat
cdo gje e perpiu balta e gjalle
dhe me përfshiu pameshirshem ne dramën e saj

Buzeqeshje kot ...flisje kot
ta marr a mos ta marr, hamendje ne vete
kryesorja, me u ba vullneti yt…

Eja hyr ne mua
klithte uni i shkelur prapa bebëzave të mija akull,
kembekryq ulu ne zemren time
dhe ndize nje cigare te serte
beje tenden dhe ik...mos baj dert per boshllekun qe po len pas…

Ne mua u terbua Deti i Vrerit
e lumenjet qe rridhnin fuqishem teposhte,
filluan te shterren…

Me thuaj
Çfar mbeti pa u thene ne ate uragan shikimesh
ne ate pranvere te pa ardhur ... dashurie

Veç dritarja po rrinte e hapur,
hynte freskia e marsit pa u ndier
e ti u betove
para Henes genjeshtare,
dora ime me nuk te prek

Pastaj e more Yllin e deshires nga galaktika fqinje
e hodhe diku neper shtat pale qiej
premtove si shprazje karikatori
pa u kthye ky yll pas , me dore nuk te qas ...

Por ti u lige ,
me rrembeve mua plot krenari
dhe theve te shkretin betim
Kur hyre ne dere, dera u hap si susami
e ti mbete i hutuar ne pragun e saj
te gënjejnë syte çuno ...udha te humbi mes degesh ne pyll

Nga epshi i se djeshmes
kembet me dridheshin, por nuk u liga para teje

Si nje gjarper me mbështjelle ne bel
dhe sme le te shkoj
kafshoje cmendurisht betimin mbi lekuren time
deshira dhe vullneti luftonin fyta fut në syte e tu

Veç puthja që mu ngjit ne buze plot pertese dhe pendim
sikur ta kishe lënë peng për borxhe koti

E gjiri i bardhe u çel, por zemra u mbyll perjete
te ndjeva te ftohtë ne brendesi te asaj nate
ate cast me dukej sikur vije nga polet
ngushellimi im
krejt kete ftohtesi e more ne vete ... kur ike

Kur dole jasht ngjarjes
plot pendim u rrenqethe ne vete,
mornicat shiheshin nga larg kur po ikje
as mua nuk me ngrohe zemren që po ndrydhej ne vete

Ah, zemra nuk e çon gjakun deri as deri te zogu i kembeve
Që ishin lidhë nyje diku lart nen kulm
E ti
Dukeshe gure i forte qe fjalen nuk e kthen pas
misteri i bardhe të rrembeu djal
më shkele sert
tek po e shfryje egon tende siper gurit te zemres time….

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30