Hajrush Idrizi - D I T A R- LUFTA, O MËSUES, LUFTA!

Rrebele shkruajti:Kapitulli i parë

FLETORJA E ALBANËS


E hënë, 15 mars 1999.
Sapo ua thash nxënësve lamtumirën për sot, Albana u ngrit në këmbë dhe
paksa e emocionuar më tha:
-Mësues, na, merre këtë fletore edhe këtë laps!
I befasuar, shkova pranë saj dhe:
-Mirë Albanë, po, a bën ta di përse po m’i jep?,- e pyeta pa të keq.
-Shkruaj o mësues, shkruaj! Ti din gjithçka.
-Po më jep detyrë shtëpie, ë?- bëra shaka.
-Po,-m’a priti duke qeshur.
Kini kujdes! Mësuesi, sipas nxënësit, din çdo gjë(!). Nxënësi
e detyron, ,bile edhe e urdhëron(!) mësuesin për të shkruar.
Po pra!
Për një moment mbeta pa frymë. S’di se kush pat thënë :” Ardhmëria e
botës është në duart e mësuesit”. Tash e kuptove peshën e punës që bëj.
Qenka tepër-tepër e rëndë. Vallë, kush jam unë?! A mund ta kryej detyrën që
m’ a dha Albana?! Më duket se kurrë jo. Por ama s’kam se nga t’ia mbajë.
-Albanë, mësuesi nuk merret me shkrime, megjithatë po të
premtoj se do të mundohem të shkruaj diçka,- i thash me një tremë të
pashpjegueshme. Si zakonisht, u përshëndetëm dhe u ndamë mjaft të
disponuar.
Mbrëmje.
Jam në shtëpi. Para vete kam fletoren e Albanës. E marr në dorë
dhe e shfletoj faqe për faqe. Është e bukur edhe e trashë. Sa e rëndë po më
duket!!!
Si t’ia filloj?! Çfarë të shkruaj?!
Asnjëherë nuk kam tentuar të merrem me shkrime serioze. Sot më duhet
t’ia nisi kësaj pune. Albana m’ë ka obliguar, m’ë ka dhënë detyrë, m’ë ka
urdhëruar.Unë ia kam dhënë fjalën, i kam premtuar, ama, nuk e paskam ditur
peshën e premtimit .
Nejse!
Albanë, ti m’ë nxite,ti m’ë inspirove, ti m’ë detyrove, më mirë po them,
ti m’ë urdhërove për të shkruar.
Mori Albanë, po detyrë të rëndë m’ë paske dhënë! ! !
Mirë- mirë, po ia filloj të shkruaj, ama , s’di, për Zotin s’di se si do
t’ia dal!
*
Quhet Albanë Dushku. Është lindur më 2 maj të vitit 1992, në Prishtinë.
Me dëshirën e prindërve të saj, më një shtator të vitit 1998, regjistrohet
në klasën e parë tek mësuesi Hajrush Idrizi, në Prelezin e Muhaxhirëve .
Albana është vajzushë shumë simpatike, e vogël, e pastër, shumë e
zgjuar, tepër ambicioze, inteligjente, është një robot i gjallë. Është e
shkëlqyeshme në çdo lëndë. Lexon dhe reciton sikurse një artiste. Duhemi
sikur at e bijë. Nga Albana pritet shumë.
Albanë, tash për tash, kaq për ty .
Zoti të ruajt!