Nehat Jahiu: NJE PUTHJE...

Nehat Jahiu: NJE PUTHJE...

Nje puthje e ytja qiellin ndez...,

e trupi te mbulohet me djeres...,

kur te shikoj heshtur ne sy...,

sa kisha dashur te vdes me ty...!




Nje perkedhelje..., nje dashuri...,

zemra behet..., shkrum..., e hi...,

kur ti shoh buze..., goje..., e sy...,

sa kisha dashur te vdes me ty...!




Nje dashuri e erresires se nates...,

me endrrat e te bukures Zanes...,

kur te kisha pire qumesht..., prej ty...,

sa kisha dashur te vdes me ty...!

Nehat Jahiu: Ca poezi satirike




VALLJA ME DY SHAMIA





Vallen na e hedh me dy shamia

Kembet i luan nga bie buria

Valviten si bari ne livadh

Here ne njeren, here ne tjetren ane.




Vallen na e hedh

Lakuriq pa breke

Per cdo mbremje e cdo nate

Me dy burra futesh ne shtrat.




Hidhesh ne valle si lavirja

Vallezon me dy shamia...









I ZHVESHURI






I zhveshuri mbetet lakuriq

Si me i lagur, si iriq

Koha dikur e bene te veten

Pleh i perdorur tani ke mbetur.





Te dhane ngapak peshqeshe

Te zhveshen kur nuk deshe

Te debuan e te shane

Cfare deshiruan te thane.




Ashtu ta kthen, o mik kjo jete

Kur ec pa koke, te ben lecke.









SAHANLEPIRESAT





Per nje koc te lepire

shesin trup dhe fytyre

gjuhen porsi qen e qesin

Lehin edhe pasi te vdesin!







NE ZYRE TE MINISTRIT




Mbi tavoline djathe

Rrush te thate

Meze me raki

Per balle zonja Selvi.




Ngrihen gotat

Rrotullohen filxhanat

Ne zyre ndalohet hyrja

Shikojne fatin ministri e Selvia.