Heqaje të vjetra e të reja

Nje shqiptar i Amerikes ish kane taku me ni t´Shqipnise ne kohen e Enver Hoxhes. I livdohet shume ai i Amerikes kti te Shqipnise se qysh atje, n´Amerike, kane shume demokraci, e i thot:
-Une, per shembull kur kalon kryetari, e nxerri e pshurri para tij e s´ka çka m´ban.
Keti i vjen inati e i thot:
-Po, edhe une pshurrna para kryetarit tem.
Per me e qite n´rren ai i Amerikes, pak ma vone i thot kti t´Shqipnise:
-Une pak e teprova, se kur pshurri, nuk kthehna bash kah kryetari.
-Po edhe une e teprova pak, se une pshurrna n´brek kur kalon kryetari,-i thot ky i Shqipnise se atehershme komuniste.

M´E QITE MENE PARA INATIT

Tuj ba muhabet me ni odë, për gjendjen në Kosovë, e kish pas vetë njani Osman Ajvazin, plakun e urtë nga Miradia e Fushë Kosovës:
-Mixha Osman, çka po ta merr menja, si do t´bahet puna e Kosovës, a do t´dimë na shqiptarët me u gjetë kësaj here, a jo?
Osman Ajvazi kish pas thanë:
Na shqiptarët tash kemi njerz edhe kemi zanë miq, n´koftë se dimë m´e qitë menën para inatit, kemi me fillu edhe me ecë shpejt përpara.

KUR T´DES MLOMNI ME BUJASHKA!

Njani ish kane hi borxh shumë e kurrë nuk i lajke borgjet.
Dikur edhe borxhlite nuk i shkojshin ma me ja lypë paret. Kur bani me dekë, i thirri akrabane e ju tha:
-Kur t´des, amanet, me m´varrose n´mes t´katunit, mlomni me bujashka, e lemna përjashta, qi t´vine borxhlitë e le ta shohin çka ju kam lanë.

Njani kish pas luejt komorë. Ni natë kish pasë hupë kox´ha shumë pare. T´nestrit ish kanë shku, me ymyt, kishe me u nxjerrë.
Krejt e kishin pas marrë vesh qi ka hupë shumë pare. Ni kojshi, kur e pa baben e tij, po i thot:
-A u merzite qi djali yt kish hupë kogja shumë pare n´komorë?
-Jo, spo merzitna qi ka hupë pramë, po ma shumë po merzitna qi o shku sante kishe mu nxjerrë.

Ni i Kumanovës ish kanë ba marak me lu komorë.Edhe atë ditë që u martojke, shkojnë krushqit me ja marrë nusën, ky shkon me lu komorë (poker).
Kur erdh koha me hi dhanderr, nuk e gjajshin kerkun. Kur shkojnë aty ku lujke, e shohin tuj lu komorë, e po i thojnë:
-Çohu more, a e din qi sante ki me hi dhanderr?
Ai ish habitë krejt n´loje e ju thojke:
-Lene per neser, se sonte pom shkon puna mirë.

Kishte vdekë nji plakë në Malsi t´Madhe. Tuj kalu njani rrugës me biçikletè, ndalet me pa, se atje asht adet kur sheh shejën, me hi me pa. E len biçikleten jasht e hin mrena e jau shnosh kryet. Kur del prej konakut, e sheh se ja ka marr dikush biçikletën. I dhimet forte e i dalin lotët. Ata t´shpisë, kur e shohin tuj kajt e tuj fshi lotët, menojnë që po kan për atë plakën qi o dek, e i thonë:
-Mos kaj he burrë, se o kan e vjetër.
-E vjetër po m´ka lan keq, se i hypsha kanjiherë.

Pas luftës së dyte, Ibrahim Rexha i Terpezës e kish pas vetë Tahir Berishën e Drenicës:
-More Tahir, si po ta merr menja, qysh po jet puna e Kosovës kësaj here?
-Po, qysh po shihen senet, mu po ma merr menja se mbasi u prish Marrveshja e Bujanit, Serbija tash po ja pren kmishen Kosovës n´Beograd e po e qon me e kepë n´Tiranë, për me qindru ma shumë- i thot Tahiri.

akullore

hasime shkruajti:akullore

Akullore me qaj apo me limonadë?!

E kish zânë njânin nata m'nji odë m'nji katund t'largët. I zoti i shpisë p'i bân boll muhabet e sajgi dekteri qaty, po ky p'e sheh qi e ka nji dert. Dikur edhe p'e pvetë.
"Oh, qi duhet nesër me shkue e m'e marrë ujë te kroni, e vjen halla e na e çanë kryet!" ia çeli zemrën i zoti shpisë.
Ndêjtën sa ndêjtën e dikur u shtruen me fjetë.
T'nesrit i zoti i shpisë hala mâ mazun. P'e pvetë ky mysafiri:
"A ke duhan?"
"Po kam!"
"Qitma qetu do, se shkoj un te kroni e e kryej punën me hallën. Veç dikur kah dreka çoma do bukë për 'i rob."
Han ky miku kaftjall e ngihet mirë, merr duhanin e niset te kroni. Ulet aty edhe ndezë nji cigare duhan.
N'atâ vjen halla e ia nisë me bërtitë. Bërtit e bërtit e ky miku pos p'e këqyrë e po pështjellë duhan. Dikur kah dreka edhe ia bijnë bukën. Han ky e p'e pështjellë prap duhanin.
Halla bërtit e bërtit e bërtit e dikur plasi.
Ky miku muer e u tëfillue e eci udhës s'vet.

Njani ushtar. Kohë lufte. Lodhët tuj ecë mbas kolonës dhe sa sheh nji mulli, dredhon e hyn mbrënda. Askush i gjallë! Ofrohet tek votra, sheh do una zjermi dhe i bashkon tue iu fryj dhe e dhezë zjermin. Ungjet, nxehet mirë, bombat e pushkën i len afër vetit. Mbas pak e muer gjumi i randë. Sheh andërr, se asht në krevet në shpi t'vet, tuj pi kafe e çaj t'nxehtë. Bjen n'krevet dhe e shtërngon jastekun andërr, mirëpo, në vend të jastekut, i shtërngon bombat pa dije, që i kish afër vetit e zjermit dhe pa nja pa dy, dhezën bombat dhe e lanë dekun e n'mulli!

Ktynehere motit â kânë kanû me ia qitë mysafirit kafën e âmël. Dikund-dikund ka metë ky adet hala n'fuqi. Kështu edhe n'Llap munet me u thanë, qi njerëzija janë ma para dashamirë t'kafës s'âmël sesa t'idhtës.
Ndërkohë n'shehër kish pas dalë moda me pi kafen secilli n'kajde t'veten, kështuqi, para se me ia qitë kafen mysafirit, reni e dojke me vetë, çfarë kafe e pin.
Kishin me i ardhë njânit n'Llap do mysafirë prej shehri e dojke ai shoqi me i pritë si âsht mâ s'miri, pra e msojke t'birin qysh me u sjellë:
- Kqyr, tha, bir! Kur t'dojsh me jau qitë mysafirve kafën veti mâ s'pari çfare e pijnë e mos jau mush shiqer se s'bân. Edhe mue vetëm, se qashtu e do reni, po kafën qitma t'âmël.
Erdhën mysafirtë e erdh edhe vakti i kafes e ky djali po i vetë mysafirt ren, se çfarë kafe pijnë. Njâni t'idhtë pa trohë shiqeri, tjetri veç pacërr shiqer, tjetri t'mesme me 'i lugë t'shkunme... Mâ s'mrami e veti edhe babën, e ky i tha:
- Mue njâ t'mesme biro. E di ti!

Njani kish shkue n'mal për dru. Gjith ditën nejti pa bukë. Edhe e lagu shiu. Kah u kthye, po thot me vedi: "Ishalla e gja' ni pasul për darkë", se vetëm me pasul iu mushke menja që mundet me u ngi. Kur i pruni drutë tu shpija, u shtrue darka.
Baçica kish shti pasul, edhe me mish. Kur e pa ky pasulin me mish, u gzue. Hangër shum. Piu edhe 'i gotë uj, e dhezi ni cigare e tha:
- Zoti zhdryptë rahmet n'shpirtin e ati qi i ka ra n'men me i bashkue mish edhe pasul bashkë. Pasuli jemek n'veti, e mishi shahi i t'tanave, a ka si bahet ma mirë!