Poezi dhe parodi humorisrike

KUR KA RA UNMIKU



Kur ka ra Unmiku n’Kosovë
Kur ka ra Unmiku n’Kosovë.
Si Natën e Madhe kur çelet havaja
Erdhën me nji udhë belaja e sevdaja.

U trazuen keq qytete, katunde
Dhe bjeshkët me malësorë,
Tash ma gratë e tona si dikur
S’mund t’i mbajmë në dorë.

Shumë u gëzuen Pejë e Gjakovë
Po edhe Prishtina e Llapi me Rugovë,
Nisën krejt katundit me ia kthye shpinën
Veç Llap e Drenicë m’e krejt Prishtinën.

U lag krejt Prizreni n’livantë
Na u ndi potera në Has e Therandë,
Dolën Hanëminxhet me hez në dritare
E na i rraplluan defat me qampare.

Kur na ra Unmiku n’ Kosovë
Edhe në Gjilan krisi si n’Gjakovë,
U zgidhën shumë rrypa u këputën uçkurë
Nisi kudo toka t’na mbushet me dhandurë.

Ma nuk pyeti kush për komb as për fè
As a do të dalë vjehrra plakë apo e re,
As kah i ka dhandrri dajë e kumbarë
A ka ditë naj herë se këtu ka shqiptarë?

Kur ka ra Unmiku n’ Kosovë
U përzien kambë u ngjitëm kry’ më krye,
Që nga Amerika, Afrikë e Azi
Për ballë të oxhakut bamë shumë miq n´shtëpi.

L I D E R I
(Parodi)
Ç`po na shkon lideri
Në nji mal të madh,
Cimilim-cimilim
Në nji mal të madh.

Ç`po i vjen liderit
Nji ide e madhe,
Cimilim - cimilim
Nji ide e madhe.

Nji ide e madhe
Sa ka bar n`livadhe,
Cimilim-cimilim
Sa ka bar n`livadhe.
II:
Nji ide e madhe
Sa ka dushk e bar,
Cimilim – cimilim
Sa ka dushk e bar.

Ç`po na don lideri
M`u ba kryetar,
Cimilim – cimilim
M`u ba kryetar.

M`u ba kryetar
Me dalë gjithë i parë,
Cimilim – cimilim
Me dal gjithë i parë
III..
Ç`po na i del liderit
Nji udhë plot me therra,
Cimilim – cimilim
Nji udhë plot me therra.

Nji udhë plot me therra
Nji udhë plot me cunga,
Cimilim – cimilim
Një udhë plot me cunga.

Ç`po i dalin liderit
N´kokë nja 300 gunga,
Cimilim – cimilim
Koka gunga – gunga.
IV.
Ç`po kthehet lideri
Kadaldal te shpia,
Cimilim – cimilim
Kadaldal te shpia.

Nuk merr vesh ky popull
Çka po thotë Partia,
Cimilim – cimilim
Çka po thotë Partia.

Çka po thotë Partia
Tash e 50 vjet,
Cimilim – cimilim
Nuk ka ma lezet.

LAHUTA ELEKTRIKE

Lum e lum o për ma t´lumin Zot,
Se ç´po shohim sot e n´kit mot:
Do lider qi shumë i kem livdue,
Ishin kan lodh´ besa edhe derrmue!

Kurrë pa ba more t´rahatshmin gjumë.
Mirë po shtrehen, besa nëpër kolltuqe,
Rahatue besa janë gogja shumë
T´ja kanë fut, more,mirë me gjumë...

Mos bërtitni, mos i kritikoni
Po kam droje pej gjumi i qoni!
E mos t´merremi burra me cikrrime
Le t´lshojnë vjam, more dej n´votime…

E at´herë mos t´i hijmë kuj n´hak
Le t´fitojë kush ka fjet´ ma par´,
Le t´fitojë kush ia ka qillue
Ma mirë thumit, përmidis n´patkue !

Le t´fitojë midis treve a dyve
Aj qi nuk na qet hiç hi syve.
I bafshin mirë bukë e suxhuk
Atij qi s´menon me dekë n´kolltuk!

TEZET AZILANTE

Agim Gashi

Po Flasin nji ditë
Nja dy teze t´mija:
-A ke ni moj moter,
Do t´na kthejnë te shpia ?

-Shuj Hajri qyqe
Po ia kthen Hata,
Gjermoni me shkinin
Kanë llafe t´gata.

Cka tha Petersoni
Ti nuk paske ni,
Nuk i la shqiptarët
Jo as n´Rumani.

-Veç me ba moj bijë
Me na kthy n´Kosovë,
Naj prishin lezetin
Që kem ´ n´diasporë.

Këqyri njiherë Hajmat
Me djel t´bardhë e t´zi,
Turli afrikani-
Kurd e turqeli.

Gjithë natën burrat
Raki tuj pi,
Gjithë ditën në gjumë-
Gratë sallamadi.

Tuj hangër turli mishi
Tuj hanger rrush e molla,
Gu m´gu po rrimë
Me Hausmajstora.

Tani bash me ba
N´Kosovë me na kthy´
Qysh m´i hjek hellonkat
E m´u vesh n´dimi.

E n´Kosovë nuk kemi
Turli Afrikani
Tuj nejt burrat n´shpi
Tybe bahet nami.

Shuj Hato, shuj,
M´shtine me t´ba be,
Kam m´i thane Hajdarit
Letra falls me ble.

Me I pagu të shtrejta
Le t´pagun me mija,
Veç le të shkrujnë :
Na kanë rreh milicija.

Se vallahi Hato,
Ma mirë me prit´ kjametin,
Se me na kthy´ n´Kosovë
E m´e prish lezetin.

-Qitma Hajri ´i kafe
Se i bahet qare,
Edhe n´Gjermani azili
P´u blejke me pare.

Avokat Nellesit
Ja jep nja dhetë mij,
Pashaport t´Gjermanit-
Ke me shti në gji.

Nuk kthehna n´Kosovë
Me kunata n´i shpi,
Ma mirë asht moj motër
Me dekë n´Ghjermani.

U N Ë

Unë i pari
Unë i mbari
Unä fanari
Bajraktari.
Haj hi,haj hu…
Unë jam nja
Nuk ka si mu.

Unë kombëtari
Unë dijetari
Unë shkenctari
Unë shkrimtari
Unë gazetari…
Haj hi,haj hu…
Unë jam nja
Nuk ka si mu.

Tanë të tjerët
Çilimi
Pa mu kombi
Tragjedi
Ndodhi kush
T´më ketë kalu
Ai kombin ka tradhtu
Haj hi,haj hu...
Unë jam nja
Nuk ka si mu.

Se si unë
Nuk fal ma Zoti
Për sa t´jetë
Jeta e moti
Unë tash
Kryetari
Sikur unë
Nuk ka këtupari.
Haj hi,haj hu…
Unë jam nja
Nuk ka si mu.

SI JETOHET ME MAGARËT

Ndalet njeriu i shkretë
I mrrolun nga hallet:
O zot si ka mundësi
T´jetohet me magarët?!

Si nuk ka mundësi
O i urtë e i marrë
Po e shef që sejcili
Shtiret sa ma magar?

Mes tyne jetohet
Vetëm magarisht
Mundesh mos t´hash bari
E as t´mos kesh bisht!

E sa për veshët
O ti pika e djalit
Ata ma së lehti
Bahen si t´magarit.

Mos degjo kur duhet
Bërtit kohë pa kohë
Dhe ja, nga magari
S´dallon asnji trohë!

Kur e arrinë këtë
O i miri trim,
Je bind se nga ti populli
Mund të presë shpëtim.

Del përpara turmës
O bërttet e thrret
Po kokrra e magarit
Je ti, dora vet!

Të bahet magarishtja
Gjuhë komunikimi
E turma e mbledhun
Qanë nga mallëngjimi!

Pispillosen magarët
Kah ecin me elan
Sa keq për këta t´mjerët
Nga dy kambë i kanë!

Ndalet njeriu i shkretë
Kapitur nga hallet
Dhe pa nda lutë zotin
Shpëtona nga magarët

BERNARD KUSHNERI E MREHI SHPATEN
(Parodi)

Bernard Kushneri e mrehi shpaten,
N´helikopter e kqyr situaten,
Kqyr´ Kosoven me durbi
S´e len vet as me Serbi.
Bernard Kushneri hej tungjatjeta,
Sa ka marka, sa ka lireta,
Zanin Francës-o larg ia qite
Me do fise politike.

Bernard Kushneri n´hajat ka dalë,
Rexhep Qosjes po m´i qon fjalë
Merre Thaqin edhe Mahmutin,
Ibrahimit t´ia vnojmë hudutin.
Se s´kam ardhë këtu t´bajmë hajgare,
Po kam ardhë me fitu pare
Me u zaptu me fëmijë e gra,
E Kosovën përgjysmë me da.

Bernard Kushneri kqyr në orë,
Situaten e kam në dorë
Situaten në mal e n´vrri,
Banu gati sejment e mi.
Do të shkojmë në Mitrovicë,
Ni hudut atje me qitë,
Kështu thonë Franca me Rusi
Shpi për shpi nga nji kufi.



2000 A.G.

Letër nga Gjermania

Çoi letër Dudia te kunata n´Llap
A kujtojshe bijo se mun´ u m´ban zap,
A kujtojshe bijo se të baj në shpinë
Herë me gatu n´magje herë me kqyr baçinë.

A kujtojshe bijo se nuk nrrohet moti
E kam burrë Hakifin s´ka njeri ma i zoti,
A kujtojshe bijo s´muj dal n´Gjermani
Me ti lanë te shpija bija e vjehrri.

Bija e vjehrri kppengj me t´i lanë
Me mushë ujë me kofe me krah me bajt sanë,
Tuj i kqyr bullicat përditë tuj gatue
As për ditë t´Bajramit n´opçinë mos me shkue.

N´Gjemani kunatë moj jam sikur n´xhenet
Po rrnoj si gugutka a po t´vjen siklet,
A po t´vjen siklet moj a po t´kris ty zemra
A e din kur t´thojsha s´um vjen as te themrra.

Tuj punu Hakifit-o hiç nuk i del dita
Se kur t´vjen akshami moj del lun me çibrita,
E bjen nji truç marka do sinxhirë dukati
I qes kos e fli moj pa u ba sahati.

Pa u ba sahati moj pa u ba dakiki
Dal e pervloj çajin moj fisin se koriti,
Dal e përvloj çajin dal e ngjeshi bukën
Fun´e kry Frankfurtit moj kujna s´ja kem tutën.

N´dash me ta plasë barkin, o pasha Kuranin
Si dikur sulltanat e majmë Ramazanin,
Tana punve mirë moj jau qesum kararin
Me fiq e me hurme e presim iftarin.

Tespitë n´dorë Hakifi me do turqeli
Nuk e prish avdesin dekter n´taravi,
Tash moj kunatë zeza s´po di shka me t´shkrue
Veç nja 100 marka për bukë me ti çue.


Ia kthen kunata letrën:

Letër nga Llapi

Pa u ba dakiki moj pa u ba sahati
E rroku kalemin kunata prej Llapi,
Nisi m`i qit shkrolat sikur me tërfurk
Me ja shprazë inatin Dudijes n`Frankfurt.

Ani moj kunatë moj keq ishe mashtrue
Qat letrën me kungja qi ma kishe shkrue,
Qat letrën me kungja n`ta me 100 marka
Që tash n`Podjevë qaq po kushton darka.

Ato buz’t e trasha mos i qaravesh
Edhe këtu farmerkat po i veshim shpesh,
I veshim farmerkat nuk bajnë za vjehrria
Veç ty për kerrname t’ i rujmë do dimia.

Prej luftës e knej s´kemi gajle hiç
Edhe rreth Tetovës tash kem zanë shumë miq,
N’ desh përbej n’Kuran n’desh përbej n’xhami
Ma mirë rrnojnë gratë n`Llap sesa n`Gjermani.


Tana janë me errz te tana me namuz
Si ti nevojtore s`lajnë si me topuz,
Për dollarë e marka kurrë s’e kemi zorin
Mos me pasë shumë gajle n`derë e kemi KFOR-in.

Tybe treqin tybe s`muj me t`pa moj bi
Shpijat e gjermanve me rub n`dorë tuj fshi,
Se prej durve tua s´hahet kurrë ma flia
Kur e di shka ban tug po m´çon gërdia.

Dola me def n`bahqe dola n`fllad t`akshamit
Me ta çu kadal kangën para xhamit,
Me ta çu kadal me pasë shka me ni
Moj qyqe e rremit mos rri n`Gjermani.

Mos rri n`Gjermani moj se naj more ftyrën
Tuj vjedh me Hakifin ja nxore ynyrën,
Kur e ban krej skllotë kur e ban përshesh
N`telefona t`dorës këtu po marrim vesh.

N`MAJE T`BJESHKËS M`LINDI NANA

N´majë t´bjeshkës m´lindi nana
Baballartë i kam azgana,
Krejt ne shalla e nishana
Janë të pasun e pareli
Veçse janë o pak të zi,
E kam vendlindjen n´Suedi
Edhe shqipen hiq s´e di
Për Kosovë s´kam ndie kurrë
Hiq s´e di çka jam bre burrë.

N´maje t´bjeshkës, n´majë t´botës
Kapuq e shallë që i vnoj kokës,
M´ka thanë nana nuk je vetë,
Tre vllazni n´Kosovë t´kanë mbetë
Veçse janë të bardhë si bora
S´janë të paqtë edhe kanë morra
Po kështu më ka thanë nana
S´janë si ti po janë Albana.

Baba im këtu n´Suedi
Asht i madh e asht i zi
I ka flokët dredha, dredha,
E të forta sikur therra
Asht i urtë si delja rudë,
S´ban pantoll po ban bermude
Po ban kmish e po ban t´lina
Pi veç kola e molina
Kur m´qillon mue baba ngat
Prej kërkuj s´kam frigë aspak,
Une e di që asht arap
A nana i thotë e kam tarak

N´Suedi po nuk jam vetë,
Se kam shokë dy tre mijë vetë,
Unë kam shokë edhe n´Danimarkë,
Norvegji edhe Finlandë,
Po kam shokë edhe n´Gjermani
Po në Zvicër e Austri,
Gjysa t´bardhë e gjysma t´zi
Tjera ngjyra turli, turli,
Vllazni e motra jem përzi
E n´kulturë besa kem hi,

Me shumë baba e t´ni nanës,
I thomë vetit jemi të samës.
Se nuk jemi besa nacista
Edhe kurrë s´jem kanë racista,
Nji familje me shumë ngjyra,
Kjo asht puna ma e mira
Po në Evropë shpejt kemi me hi
Do si sorra do si korba t´zi.

Po qyshë rr´nojmë n´kurbet me ju tregu,
Nëper hajme jemi tubu
E me krejt racat e botës,
Se jem t´Zotit e jem të tokës
Na i binë, Biblat n´gjuhë të botës,
Me turli turki e tartar;
Paj me Rus edhe Bullgar
Të Adis-Abebës e Tunis- Marokit,
Besa t´shnosh si gjylja e topit
Për me hangër e me pi,
Kemi sa t´dush more zotni
Edhe majna pastërti,
Po me rend hajmin tue fshi
Kemi rush e kemi molla,
Na rrinë nanat me Haus-majstora
Nana m´thot lumja unë e mjera
Në kurbet mu ka shtue pjella.

Kur më qet n´gjumë nana mu,
Ajo nisë ninulë me knu
Fli o bir mu bafsh zotni,
Se t´ban nana ty shum vllazni
Edhe motra vjet për vjet
T´rriti n´shtrat e jo në djep
Si i pata rrit tjerët n´djep të drunit
Mu bafsh i shehrit jo i katunit.

E lshum Kosvën erdhëm n´dynja
Po shumë shqiptarë more hata,
Do prej zorit e do prej qefit
Do prej lezeti do prej kijameti
E n´Çeki, n´Pilzen, n´Teplicë,
Na bajnë rrasht e kalanicë,
Aty asht stacioni i parë
Për me dhanë tatim n´shiptarë
Nji mijë marka ti me ia dhanë,
N´Gjermani po ndash me dalë



I jep paret si zotni
Të qojnë malit drejt n´polici.
T´zanë gjermanët e t´kthejnë n´Çeki,
Të bamë rrasht e kalanicë
Si me kanë ne Mitrovicë
E tuj fol shqip sikur n´Drenicë
Po kajnë robët e po kajnë fmija,
Si me t´hy n´shpi policija
Kshtu punon sot shqiptarija.

Na kan´ dal shum patriota
Pareli me ide t´forta
S´don me ndi për Qeveri
Për Kosovë as për Shqipni
Naj kanë ba po shum parti
Kryetar turli-turli,
N´Kosovë punojshin me Serbi,
Për Kosovë nuk pagujnë kurrë,
I thonë vetit unë jam burrë,
Jam ma i meçum se Ibrahim Rugova
Djalë si mu nuk ka Kosova.
Por mblidhni mendt more shqiptarë,
T´rrimë si njerëz jo si gomarë
Mos t´ju nemë toka e juej
Mos t´ju nemë ai Skenderbeu
Mos t´ju nemë gjaku i shqiptarit,
Që u derdhë prej shkaut e tradhëtarit
Se dheu i huej s´bahet i yti,
E kurbeti ne na mbyti;
T´mendojmë pak për Kosovë t´mjerën,
Që na lindi e na e dha jetën,
E nanë Kosova na ka rritë
Me i ndihmue kur asht n´rrezik.


(Düren, 1993)

HALLI I QEVERISË

N’hall ka ra kjo qeveri
Kah me ia nis çka me ba,
A i qitet kulmi shpisë-
Me këtë popull fukara?!

Lypin hise sindikatat
Hise lypin plak e i ri,
Sa për rroga shtyhen datat
Mbesin borxhet pa u shly!

Iku koha emergjente
Ikën ndihmat e tanë botës,
Kushedi çka bjen me vete
Misioni i Evropës.

N’hall ka ra kjo qeveri
Me k’to punë krejt hallakamë,
Ku me i majtë ment në kry -
Mos po bahet naj piskamë.


A me ia nis kah arsimi
A me dalë kah shëndet’sia,
Nuk ban n’terr m’i lanë pakicat
Se idhnohen keq kojshia.