Venka Capa:Dritesim ne oborrin tim

nga **Agim Gashi** Mon May 02, 2011 10:10 pm

Venka Capa:Dritesim ne oborrin tim

Pranvera në oborrin tim ka shtri magjinë e ylbertë,
Rrezja e diellit më fton në ngjyrën e argjend,
Portokallia lulen ka çel në mirënjohje,
Zambakët e bardhë në dyluftim me krenarinë.
Çdo gjë përreth është në vendin e vet,
Vetëm kohën e kaluar s’mundem ta kthej...!
Nga shpirti më del një ofshamë deri në dhimbje,
E pasthirrma deri në piskamë.
Po koha është një mesazh deri në Pendim,
Për njerëzit e vlerat e tyre njerëzore.
Kalojnë ditët, muajt e vitet veshur me mërzi...
Duke ndalur ngashërimin që lotët të mos bien,
Kurajoja veten përkrah shpirtit të brishtë,
Duke u fisnikëruar, e t’i jap kuptim dhimbjes.
Në fluksin e mendimeve dhimbja e shpirtit,
Ka prekur zemrën e tokës...
Kujtimet e djeshme i mbaj si suvenire të shtrenjta,
Me DY çelësa të mbyllura,
Në pyllin e shkretuar nga vizitorët si ju,
Që në memorien time kanë lënë veç relikte të çmuara.
Rrjedha e lumit të kohës më mori dy jetë....
Në bregun e shpresës kam ngritur një kështjellë,
Kështjellë që mbart të shenjtë brenda portës së saj, DY emra...
Dy njerëz të dashur që prehen përjetësisht me engjëjt...
Era e dheut më dërgon porositë me aromën e portokallit,
Se shpirtrat e tyre, marrin frymë e filtrohen me aromën e tij...!
Mbi krahun tim të djathtë, një pendë e bardhë zogu,
Një mesazh i shkruajtur me letër arome: Lëviz e gjallë hija e tyre,
Në çdo degë e gjeth të portokallit, në çdo fletëz të borzilokut...
Do kujtoheni e do them se vec ndruat jete .
Pranvera në oborrin tim, është harbuar...lëviz hirshëm...
Dritëson hijen e Dy emrave të dashur!
Venka Capa:Dritesim ne oborrin tim 229063_221081517905177_100000099926094_1056742_3778263_n

Venka Capa:Dritesim ne oborrin tim 229063_221081517905177_100000099926094_1056742_3778263_n

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30