VULLNET REMZI MATO

nga **Agim Gashi** Sun Sep 11, 2011 12:04 pm

VULLNET REMZI MATO

Poet dhe prozator. I biri i Remzi Matos mësues nga Fterra, lindi në Sarandë në vitin 1937. Mësimet e para i mori në qytetin e lindjes. Për shkak se i burgosën babanë për agjitacion dhe propagandë u la disa vite pa punë. U detyrua të largohet nga vendlindja në moshë të re dhe shkoi për të punuar kinomekanik në kinematë e sharrave Hotolisht e Stravaj dhe më pas në qytetin e Librazhdit. Aty mbaroi me korrespondencë Liceun Artistik të Tiranës për pikturë dhe studimet e larta në Fakultetit Filologjik të Universitetit të Tiranës në degën Gjuhë letërsi shqipe. Punoi drejtor në shtëpinë e kulturës dhe në muzeun e këtij qyteti. U pranua anëtar i Lidhjes së Shkrimtarëve dhe Artistëve të Shqipërisë qysh në vitin 1970. Botoi publicistikë dhe letërsi artistike në mjaft organe të shtypit. Bëri disa skenarë filmash dokumentarë dhe kronika të TVSH. Mori pjesë në festivalet kombëtare të Radiotelvizoonit shqiptar ku fitoi çmime për tekstet. Dy tregime të tij u përkthyen dhe u botuan në shtypin e huaj. Disa cikle me poezi të tij u inskenuan të recituara nga aktorë të Tetarit Popullor. Pasi u bë i njohur me krijimet e tij u tërhoq nga redaksia e Revistës “YLLI” ku u emërua redaktor. Por një vit më pas u vërtetua mungesa e garancive të nevojshme politike dhe me urdhër nga lart e kthyen sërish në Librazhd, ku u dërgua disenjator në repartin e pikturës. Më tej, punoi mësues në gjimnazin e qytetit. Dhe në vazhdën e keqtrajtimit të herëpashershëm klasor u dërgua mësues në shkollën e mesme të fshatit Qukës. Me ndërrimin e sistemit u emërua shef në drejtorinë arsimore të këtij rrethi dhe u zgjodh kryetar i degës së Lidhjes së Shkrimtarëve dhe Artistëve të Librazhdit.

Vitet e fundit jeton e punon në Tiranë, redaktor i shtëpisë botuese “Milosao” Romani i tij “Lakmia” U nderua me çmim në konkursin e Ndërmarrjes botuese “Gjon Buzuku” të Kosovës.

Është autor i vëllimeve poetike: “Tinguj malesh” 1969, “Krahët e erës” 1972, “ninullat e hekurit” 1984, “Katër plagët e Shqipërisë” 1999, Nënëmadhe Fterra” 2007, “Poezi të zgjedhura” 2010. Ka botuar vëllimet me tregime “ E fshehta tronditëse” 1999, “Klithmat e mishit të bardhë” 2006. Romanet: Ujësinor” 1976, “Era e kësaj kohe” 1984, “Lakmia” 2000, “Damkosja e engjëjve” 2004, “Vajza e kyçur” 2007, “Marrëzia e madhe” 2008, “Matura e paharruar” 2009.

VULLNET REMZI MATO Botimet-forma4

Agim Gashi

TË NDERON FTERRA DHE SHQIPËRIA
(Mikut tim, shkrimtarit dhe poetit VULLNET MATO)

Jetove dhe jeton në dy mileniume
të tretin do ta gdhish fitimtar.
Emrin ta dha Fterra jote fatlume,
djaloshi mjek ta shkroi me epitaf të rrallë.

Shkroi në gur epitafin e përjetshëm.
ta gdhendi te shkëmbi i madh në ballë.
Epitaf që e lexon dhe qielli i pashtershëm
dhe e ndrit dielli sa të jetë bota gjallë.

Do të jetojë në shumë milieniume
emri i dashur që ta stolisi Fterra,
në malin e Arbërisë së bekueme
si s’ka qenë stolisur në kohë të tjera.

Me emrin tënd ti atdheut i dhurove
“Tinguj malesh” ku ndrit rrezja e yllit.
E stolise me “Krahët e erës” malore
dhe Arbërisë i hape “Dritaret e prillit“

Ti u rrite me “Katër plagë të Shqipërisë”.
“Nënëmadhe Fterra” të edukoi shqiptarinë,
prandaj i këndove asaj bukurinë e freskisë
dhe me poemë ia përjetësove pavdekësinë.

Kështu ndodh me njeriun jetëgjatë në vite.
Ti çdo ditë gdhin, i dashur mik zemërartë,
duke të shoqëruar “E fshehta tronditëse”
me shqetësimin e “Klithmave të mishit të bardhë“

Në mes të milenumeve ku jeton gazmor,
ndodhin çudira e mbi çudira vërtetë.
Por ti e stolis atdheun me “Ujësinor”
duke vënë çdo gur në vendin e vet.

Dhe “Era e kësaj kohe” ledhaton Dardaninë,
pa e rrokur “Lakmia“ për troje të huaja,
siç po i rrokë përtej Jonit njerëzinë
dhe ardhacakët mesjetar për kreshtat tona.

Ty të pengoi “Damkosja e engjëjve“
por erdhe një ditë nga Fterra bujare,
kur kryeqytetin arbëror të shqiptarëve,
e kishte kapluar “Marrëzia e madhe”.

“Vajza e kyçur“ të përkëdheli ballin
dhe shprehe troç mendimin tënd të shtruar:
Detrat çdo pëllëmbë të tokës sonë do lagin
dhe do rriten bijtë te “Matura e paharruar”

Profesor i dashur, miku im i mirë
arti yt na tregon se Shqipëria duhet bërë,
si komb i vetëm dhe si fis i lashtë Ilir,
ku të jemi të lirë dhe të lumtur të tërë.

E ti je lajmëtar i milienumit të tretë
që do të vinte me poezi në këto troje.
Ka nevojë Fterra dhe Arbëria vetë,
për këngën tënde me zë shqiponje.

II

Fterra e bukur, moj Fterrë shqiptare,
Sa shumë ke vuajtur ti ndër shekuj,
por sot më dukesh nuse ballëkrenare,
sot po më dukesh më e buzëqeshur.

Dhe sot ti po më thua edhe mua,
me fjalë të bukura e zemër të dlirë,
Or ti burrë nga Kosova që e duam
Fterra jonë të ka një mik të mirë.

Krenarinë në qiell e kishe pasur,
Por nuk ishe kaq e lumturuar,
sepse sot namin ta ka përhapur,
emri i një biri që të ka nderuar

Ai ka emër e mbiemër me vlerë,
ka mendje e zemër që të lartëson.
Namin shqipes u bë për ty Fterrë,
Vullnet Mato emrin ia thonë.

Me zemër të bardhë e shpirtin prush
dhe sot i lumtur si askush,
këto vargje miqësisht ia dhuroj
e nga larg vëllazërisht e përqafoj

Emri në shkëmb më ka dhënë gëzim.
Vullnet Mato, i shtrenjti miku im
që më je gojëmbël e zemërbujar,
O bir i shqipes, shkrimtar atdhetar.

Gjermani, 30 mars 2010

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30