Hyqmet Hasko:NË ATHINË

nga **Agim Gashi** Mon Sep 19, 2011 6:11 pm

Hyqmet Hasko

NË ATHINË

Vjeshta sapo ka hyrë me muajin shtator.
Qyteti i bardhë si vetë drita,
lakuriqësi antike tek çdo përmendore,
Athina mrekullia e një jete që unë s’e dita.

Lum njerëzish të lumtur dhe të trishtuar,
disa rrinë, të tjerët për jetën duke vrapuar,
zhurme motorash, makinash, trafik që s'pushon,
një qytet qe ditët dhe netët kurrë s’i numëron.

Atje te një përmendore një vajzë s’di pse qan,
ndofta nga gëzimi i bukur për te bukurën,
ndofta nga zilia e larte për te lartën në zemër mban,
ndofta mediton për këto statuja që kurrë nuk zhduken.

E kam si tani para syve, një fëmijë që përshëndeti,
në sytë e tij kaltërsinë kishte derdhur deti.
Oh ajo grua me atë fëmijë qe sytë s'm’i ndante,
ndoshta ne shpirt kish një mall e dot s’e mbante.

Unë fëmijën përshëndeta me gjuhën e nënës,
ajo grua për pak u hutua, lart vështroi dhe tha, o zot,
la fëmijën që për pak i shpëtoi gjëmës,
vrapoj , më tha, unë jam Fatmira Ëndrra dhe Lotë.

Ajo ishte mikja ime shqiptare, shpirt bukur,
që në atë çast unë për të isha atdheu,
qe e ndjente prej kohësh e shkëputur,
dhe për të unë isha i madh si Prometeu.

E djeshme dhe e sotmja Athina është e bukur,
po pse mikja ime lotët i derdhi përmbi supin tim?
Qenka e vështirë një jetë me fjalë në mes këputur,
nuk ta jep i huaji, shpirtin për lartësim.

Në Athine unë mora dhe lash mall e dashuri.
akoma i kam te bukura puthjet nga ai fëmi,
me mbeti shpirti tek ajo qe s’e them dot,
dhe mora nga ai qytet shkëlqimin e një ëndrre të kotë.

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
						1
2	3	4	5	6	7	8
9	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30