Cikël poetik nga Nehat Ramizi

nga **Agim Gashi** Tue Apr 07, 2009 1:50 am

Nehat Ramizi

Nehat Ramizi u lind në vitin 1952, në fshatin Tërnoc, komuna e Bujanocit.
Shkollën fillore e kreu në fshatin e lindjes , të mesmen në Bujanoc, kurse fakultetin filologjik, dega Gjuhë dhe letërsi shqipe në Universitetitn e Prishtinës në Prishtinë.
Me shkrime ka filluar të merret që kur ishte nxënësi shkollës së meseme .Veprat letrare:

“Plisi lashtësisë”poezi botuar më 2003
“Lokja “ roman, botuar më 2005
“Rjedhë pa dredhë” poezi botuar më2005
“Fëmijët në skenë” pjesë teatrale, botuar më 2007
“Lule fushe për një sy rrushe “ poezi për fëmijë, botuar më 2008

Jeton dhe vepron në Tërnoc.

ATDHEUT

Atdhe je fushë e mal

Je qytetfshat e katund

Për tykëngëns’e ndal

Ninulla djapin përkund

Aferim

Krenohem me dëshmor

Krenohem me shkollarë

Gëzimme nxënës në orë

Luftë për pesëshe në ditar

Shpërblim

Atdhe të duam me këngë

Për ty ham çelik me dhëmbë

S’ka komoditet dhe dëshrë

Nëse adheu s’frymon i lirë

Luftojmë për liri

Kush nuk I përkulet atdheut

Kush nuk i bënë atij nder

Meriton vapë dhe sketerrë

Jeta e tij kurrë mos past vlerë

Është tradhtarë

SHPRESË ATDHEU

Gjëmoni joni atdhe

Gjëmon si për here

Me shpresa të reja

ë dimmer dhe verë

Mësojmë për histori

Për kulturë e traditë

Mësojmë gjeografi

Ne shiptarët pa kufi

Gjithë tokat shqiptare

Jetojmë me një shpresë

Me hartat e Londrës

Të lidhim një besë

Të mos lëmë tokë e vri

Pa i përfshi tonin kufi

Kjo ëndërr herët a vonë

Do të bëhet realitetit i jonë

Ta mbajmë një shpresë

Me trojetona s’ka tregti

Të lidhimme besa-besë

Do të fitojmë tonën liri

NË TREG

Ditën e hënë dola në treg

Të blej sende sa s’u bë zheg

Mbi të gjitha për në shtëpi

Patate fasule dhe rrush të zi

Ankohen shitësit për çmim

Ndërsa blerësit duan lirim

Kurrës’mund të ketë ujdi

Secili punon me lëvërdi

Aty mund të gjejmë gjithëfarë

Për fëmijë edhe për të rritur

Me zë të çjerrë duke bërtitur

Të lira të shtrenjta si në treg

Urdhëroni mollë rrush e patate

Këtu do t’i gjeni të mira domate

Kemi speca tranguj dhe sallatë

Drekë të mirëzemrën ta kënaq

Të gjithë vëjnë me torba bosh

Me lakra fasule pemëe rrush

Çdo torbë blerësi e ka mbush

Malli i mire syrin ta josh

DHËMBI I VOGËL

Valit të vogël

Gjashtë vjeçar

Dhëmbi i parë

Lëvizë pa ndarë

Babi im si mjek

Me dara e çekan

Më nxuar dhëmbin

Lehtë si me gjilpanë

Fëmijëve porosi

Kur nxjerrin dhëmb

Me më shumë ngulm

Hudhne mbi kulm

Me sorrën e bardhë

Çdo herë me radhë

Lidhne një traktat

Punën me kontratë

Sorrë e lumja sorrë

T’i u bëfësh e bardhë

Merre dhëmbin e vjetër

T’më sjellësh një tjetër

PËR HERË ME NDJENJA

Unë jam nga herë melankolik

Unë jam njeri me ndjenja

Unë jam ai që ka friguar

Unë jam ai që t’ ka dashurauar

Kam qenë alokolist i kohës

Kam qenë një ushtar i rrugës

Kam qenëai që gjithënjë lufton

Kam qenë ai që ti s’e dashuron

Ti një ditë këtë do ta kuptosh

Gjithkah do të më kërkosh

Po atëherë do të jetë vonë

Kur dielli në qiell perendon

Do të më kërkosh anekënd Luginës

Për të dëgjuar këngë të violinës

Do të sorollatesh ngadal si val lumi

Pasi pa ju do të më ketë marrë gjumi

Dyshimi i ftohët derdhë valën tonë

Në reliktet e dashurisë t’jetës sonë

Nuk ka urë e as fuqi njeriu dot

Që mund të ndal vrrullin e nisur sot

Lirinë e kuptoj si për ty si për mua

Dyshimin lere i lire të kaloj ngjeti

Nuke kuptoj dashurinë e falur hua

Pastaj të flas boshëllqe vet me veti

Do kërkoj t’më kthehet ajo që dhashë

As më shumëe as më pak po atë që fola

Mbetëm prapa fjalëveqë unë t’i thashë

Nuk shiten fjalët e mia dushk për gogla

PËR HERË PËR NËNTOR

Ditë e madhe sa shapt mali

Për gjithë kombin shqiptarë

Kur i madhi Ismail Qemali

Ngriti flamurin kombëtar

Me pushkët e tyre plotë barot

Shqiptarët me pavarësi n’ botë

Me dëshirë dhe fjalë të zjarrtë

Shtetësint’ia siguroj tokës

Flamurin në Vlorë e ngriti lart

Edhe atëherë ka pasur pengesa

Për t ‘ia ndalur asaj pavarësinë

Nga fqinjët kishin shtëngesa

Me luftë Shqipëria fitoi lirinë

Në rradhë është Kosova jonë

Ajo pret nëntorët në radhë

Pavarësinë ajo e meriton

Me punë e fytyrë të bardhë

Për ne do t’jetë ditë e madhe

Lirinë ne kemi hak

S’do përkulemi kësaj radhe

Do të arrijmë të madhin cak

Për ZSH: Arsim Halili

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30