Letër shoqrore

Letër shoqërore zotit Ilaz Pireva, kryetar i komunës në Besianë

PAVARËSISHT QË ISHE MË I MIRI,
HESHTJA JOTE TË VESH ME FAJ!?
/Demonstratat e ’68 i kanë organizuar profesorët e Qendrës Shkollore “Nikolla Teslla/

Nga Kadri Mani

Fort i nderuari Koleg, para do dite u festua 40-vjetori i demonstratave të vitit 1968, më duhet t’iu them juve dhe lexuesve se as e di datën as vendin e mbajtjes, sepse kanë qenë aq të kujdesshëm, sikur edhe dermëtash, ish-shokët e mi të burgut që të veprojnë tinëzisht pas shpinës time në mënyrën më të shëmtuar që kanë mund ta bëjnë tinëzarët në histori.

Se po përgatitet një tubim për këtë përvjetor, më ka treguar sindikalisti zotni Hasan Abazi, nga Ferizaj, i cili edhe m’i ka kërkuar shënimet e mia e të shokëve të mi nga ajo kohë; dhe unë ia kam dërguar, për vete, për zotin Xhafer Leci... trakte pati shpërnda edhe një fqinja jonë, Gjyle Veseli, tash burrin dhe të birin dëshmorë nga lufta e UÇK-së, ama shënimet e kërkuara ende nuk po arrijnë?

Vashën e atëhersshme, fqinjën tonë Gjyle Veseli, e pata takuar në rrugë për kah Shkolla Normale ku isha nis të shpëndaja traktet dhe një pjesë i mori Gjyla për t’i shpërnda në Shkollën Bujqësore ku ishte nxënëse.

Ne atëherë nuk ramë në burg, por një vit më vonë (1969) e patëm manifestuar Njëvjetorin e suksesit të Demonstrave të ’68-shit, dhe më sollën në Nish te ju.

Nga bisedat me juve dilte se ju demostzrantët e ’68-shit keni vepruar vetëm një muaj ditë: i keni nda fakultetet për propagandim dhe e keni marrë përsipër organizimin, për të mos u zbuluar profesori Ismajl Dumoshi me shokë nga Qendrës Shollore “Nikolla Teslla” në Obiliq. Dhe kjo ishte në rregull, derisa ishim nën robëri dhe derisa i ndjeri Ismajl Dumoshi ishte gjallë, ama pas vdekjes së Ismalj Dumoshit dhe pas pavarësisë, të rrahni gjoks se ju paskëshit qenë organizatorët, dke mohuar veprimtarinë atdhetare e vizionare të Ismajl Dumoshit dhe kolegëve të tij, është shtrëmbërim i realitetit, dëm dhe turp për për sojin shqiptar!?!

Shokët komunikojnë, ata që s’komunikojnë, nuk janë shokë!

Atëherë në burgun e Nishit shpesh më ke përkrah, në konflikt me Osman Dumoshin me kompani, pas daljes nga burgu s’ke dashtë të kontaktosh me mua (paçka se ne dy ngelëm demokratë, kurse shumica tjetër u futën në LDK për ta pushtuar Kalanë nga Brenda!!): njëherë rastësisht jemi takuar në hyrje të selisë të LDK-së, ku fill pas përshëndetjes, kinse të përzemërt, ta kam treguar këtë anekdotë:

KALLAJXHIU E DHELPRA

Njëherë fshtarët e kishin ndjekur dhelprën, dhe fshatrëve iu bashkohet edhe kallajxhiu që kishte qëlluar për të kallaitur tepsiat, kusiat...

Iku dhelpra dhe shpëtoi disi, e tani nga shpati po mendimonte:

-Fshatarët kanë të drejtë që më dëbojnë, se jua kam ngrënë pulat, ama nuk e kam të qartë çfarë faji i kam bërë kallajxhiut!?!

Pas rrëfimit të kësaj anekdotet, kolegu im Ilaz Pireva tha:

-Jo, ne dy nuk jemi në ndjekje të njëritjetrit, por, ja, e kemi lënë punën në asgjë, se unë ta di edhe shtpinë, a je në atë shtpinë e vjetër?- do të shihemi...

Dhe më vonë ju erdha në zyrë e jua urova zgjedhjen për Kryetar, me atë rast jua dhashë adresën time fizike dhe elektronike, ama ju sërish nuk u lajmëruat!?

Ishte i nevojshëm ky përshkrim, që lexuesit ta kenë të qartë përse të komunikonim me anë të mjeteve të informimit publik, kur thjesht kemi mund të takohemi që nga viti i lirimit tonë nga burgu më 1991!?!

Dhe në fund, unë mendoj se ju “demonstrantët e ’68-shit”: Adil Pireva, Afrim Loxha, Ilaz Pireva, Osman Dumoshi, Selatin Novosella, Skënder Muçolli, Skënder Kastrati... i keni marrë përsipër ato demonstrata, pa qenë organizatorët e vërtetë!?!

Në pritje e sipër, ju përshëndes përzemërsisht.

12.12.2008

Kadri Mani, kryeredaktor

www.zemrashqiptare.net