Myrvete Osmani:RËNKIMET E VJESHTËS''

nga **Agim Gashi** Wed Dec 14, 2011 8:57 pm

Në pergamenë shkruar emrat tonë penduar
Sa herë agimet hapin sytë nën kultin e diellit
Tretur malli verbuar shikimesh mes klithmash shtuar
Trishtimet janë!

Si përhumben yjet e galaktikës natës së ngrysur
Etjes së saj, aromës kulluese pasqyrimit thyhen
Shiqimet tona përmbyten mes valësh vrapojmë
Mes dallgësh shkumbuese!

Mbi qerdhet e tyre të shprishura vendojmë
Kurorë shpupuritese ëndërrash të plasura
Gjethet e zverdhura të vjeshtës na pikturojnë
Pa dashje brenda një gravure!

Përmbi rrugët e zhveshura,ne thurim fatin tonë,
ç'fat ështe kur dhembja kështu kafshon
Edhe mbi diskun e prerë të gjysmëhënës sonë!
Terthorazi fshihemi aq të trembur
Pse vallë dhe nata drithëron!

Mes pëshpërimash gjëmuese rrëmbimthi na përpinë
Vrimë e prushtë kredhur gjer në fikje!
Ndërsa toka bën rrotacionin e saj ritmikisht
Paqja mbulohet me errësirë përshkohet çdo gjë
Dhe qenia jonë e brishtë...

Detit i shkëputa kaltërsinë i coptova
Mbi sytë e tu i vura nën qepalla pastaj
Përmbi retë trishtuese pushojmë,
Her vrapojmë si dy te marrë!

Endrrimtare kjo botë copëz magjike gjithandej
Shperndahen qiejtë ah veq paqe mbreteron aty
Një shpresë e vetme mbanë breroren mbi kokë engjujsh
Ku bëjnë gjumë flokët e praruara perëndishë!

Deri te kryqezimi ynë kurdo nën perëndimin e diellit
Rrëshqasin papritur shpirtra te dehur dhembje gjer në kockë
Ne krahët e një ëndrre të vetme fluturim kërkojnë!

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30