Hafiz Gagica:Presidenti Ibrahim Rugova, jo rastësisht e quante Gjermaninë vendin e dytë të tij

nga **Agim Gashi** Fri Jan 27, 2012 8:59 pm

Hafiz Gagica:Presidenti Ibrahim Rugova, jo rastësisht e quante Gjermaninë vendin e dytë të tij

Fjala përkujtimore

Janari për ne shqiptarët është bërë sa i dhimbshëm po aq dhe krenar. Ndoshta një ditë poetët dhe shkrimtarët e mëdhenj kombëtarë do e zbërthejnë më mirë çështjen e krenarisë dhe dhimbjes tonë, të mungesës së njerëzve të mëdhenj dhe idealeve që ata lanë mbrapa, të kujtimeve dhe veprave të shumta që ky brez dhe brezat që do vijnë do kenë me çka me u krenua, por edhe do mësojnë se si duhet dashur vendin dhe si duhet sakrifikuar për të.

Pavarësinë që sot e gëzon populli i Kosovës, do të ishte vetëm një ëndërr dhe një dëshirë sikur për te të mos kishin kontribuar breza të tërë, të cilët kanë ruajtur dhe kultivuar ndjenjën kombëtare dhe amanet që lanë gjurmë të pa shlyera në historinë tonë kombëtare. Në këtë frymë ishte formuar Ibrahim Rugova, presidenti ynë i ndjerë dhe historik i Kosovës dhe viseve shqiptare.
Në raste kujtimi për figurat e mëdha nuk është lehtë të thuhet krejt ajo çka do duhej thënë, sidomos kur kemi parasysh njeriun që vuri bazat e filozofisë moderne për Kosovën e lirë dhe të pavarur.

Shembull i intelektualit modern

Ibrahim Rugova si shkrimtar dhe kritik letrar, si poet e publicist dhe si kryetar i Shoqatës së shkrimtarëve ishte i sigurt se në ato kohëra të vështira të viteve 80-ta, duhej afirmuar Kosovën dhe shqiptarët, se duhej krijuar dhe forcuar lidhjet, kontaktet dhe miqësitë me vendet e Perëndimit. Gjithashtu, ishte i sigurt se duhet pasur një qëndrim të qartë në hapësirën e ish Jugosllavisë, sidomos karshi Beogradit i cili po vazhdonte me diferencime, burgosje dhe rrënimin e të drejtave të kufizuara të shqiptarëve. Ai me disa kolegë të tij do bëhet shembull i intelektualit modern që do e ngritë zërin duke i dalë në mbrojtje, jo vetëm interesave të shtresës së tij intelektuale por gjithë popullit.
Në takimet e shkrimtarëve në Beograd dhe Novi Sad, ai në fund të viteve 80-të do dallohet si artikuluesi kryesorë i aspiratave të shqiptarëve për liri në mënyrë të qartë e më pak fjalë, por kuptimplote dhe shumë të guximshme. Ai me fjalorin e tij të përzgjedhur politik iu ra në sy qarqeve diplomatike ndërkombëtare se po lindte një zë tjetër në Kosovë, se intelektualët me orientime perëndimore po artikuloheshin për një zgjidhje tjetër politike. Jo rastësisht u bënë takimet e tij me ambasadorin e asaj kohe të SHBA-ve në Beograd zotin Zimmermann.
Dr. Ibrahim Rugova, krahas aktiviteteve dhe intervistave që kishte në shtypin e Kosovës dhe atij jugosllav në atë kohë, sidomos atë kroat dhe slloven, ai depërtoi edhe në shtypin perëndimor. Kontakti i parë me “Der Spiegel-in” gjerman në vitin 1989, që do të jetë sinjal i qartë edhe për zyrat diplomatike se në Kosovë po dëgjohet zëri i informimit të drejtë kundër dhunës, e që më vonë do njihet si zëri i çlirimit dhe pavarësisë së saj.

Në ato vite të shtypjes, burgosjeve dhe vrasjeve që bëheshin nga regjimi serbo-jugosllav, në Perëndim mërgata politike shqiptare bënte përpjekjet për ta vazhduar frymën e organizimit politik që e kishin nisur Rilindasit tanë dhe të cilën e kishte vazhduar Faik Konica ynë i madh, të cilën më vonë e kishte zbatuar në vepër Jusuf Gërvalla me shokë. Me vrasjen e Jusufit, Kadrisë dhe Bardhoshit regjimi okupues serb kishte menduar se do ta vriste zërin e shqiptarëve, por ajo bashkë me Akademinë e shkencave serbe i kishin bërë gabim llogarit e tyre, sepse në Kosovë brezi intelektual i viteve të 70-ta kishte kohë që po angazhohej për zhvillim të gjithanshëm dhe vetëdijesim nacional të shqiptarëve, frymë kjo e lirisë dhe pavarësisë të cilën dr. Rugova e kishte bërë tani program nacional. Ai edhe nga natyra ishte i qetë dhe me të drejt shumë njerëz në Kosovë thonë se Zoti na e kishte dhuruar njeriun për kohën e duhur dhe për kohë të vështira për ta nxjerr këtë popull nga robëria e gjatë shekullore.

Dr. Ibrahim Rugova me urtësinë e tij fitoi simpatinë dhe përkrahjen e 2 milion shqiptarëve të Kosovës dhe viseve tjera shqiptare të ndara në 3 republika, ku udhëheqësit e këtyre viseve bashkërisht ndërtuan një platformë të përbashkët politike; Kosova e pavarur, shqiptarët në Maqedoni të jenë popull shtet formues, në Mal të Zi me të drejta qytetare dhe etnike të barabarta, dhe në Luginë me të drejta të barabarta nacionale, duke ruajtur të drejtën natyrore për t’u bashkuar me Shqipërinë. Dhe, në këto rrethana, siç thoshte dr. Rugova; kompromisi ynë është njohja formale e pavarësisë së Kosovës, duke kontribuar në integrimin brenda shqiptar si dhe në anëtarësimin në UE dhe në miqësi të përhershme me SHBA-të.

Filozofia e Rugovës ishte praktike

Presidenti Rugova, pa dyshim do mbetet në kujtesën e gjithë burrave të shteteve dhe në librat e historisë si njeri i urtë, por shumë i vendosur, si njeri që optimizmin e bazonte në proceset që po zhvilloheshin në Evropë dhe veçmas në Ballkanin e trazuar si dhe në besimin që kishte në SHBA-të dhe shtetet e Perëndimit për një përkrahje politike.
Presidenti Ibrahim Rugova, jo rastësisht e quante Gjermaninë vendin e dytë të tij. Filozofia e Rugovës ishte praktike, e kapshme për të gjithë ata që donin ta kuptojnë, duke e ditur se në Gjermani ishte numri më i madh i shqiptarëve që kishin emigruar. Ai në takimet që kishte në Bonn deklaronte, “...se kur vij në Gjermani e ndjejë vetën si në shtëpinë time të dytë..”, sepse pikërisht kjo Gjermani ishte ajo që na e kishte lejuar hapjen e Zyrës për Informim, hapjen e fondeve, lejen për të punuar dhe vepruar Qeveria në exil dhe shumë organizime tjera.
Dr. Rugova nuk arriti ta gëzonte njohjen formale të Republikës së Kosovës, por ai e ndërtoi dhe e kishte krijuar prej vitesh pavarësinë në mendjen e tij dhe shpirtin e popullit të tij, duke krijuar mekanizma institucional me flamurin dhe amblemën e Republikës së Kosovës. Edhe sot në ditët e shtetit të pavarur, kosovarët përfitojnë me emrin e dr. Rugovës dhe shumë burra shtetesh që vijnë në Kosovë po pranojnë kontributin e dr. Rugovës për pavarësinë e Kosovës dhe po flasin se si u njohën me të dhe përmes tij edhe me çështjen e Kosovës, si B. Klinton, T. Blear dhe shumë të tjerë.
Kujtimi për figurën e madhe intelektuale dhe kombëtare të Ibrahim Rugovës, duhet të na shërbejë si mobilizim dhe forcim të institucioneve tona shtetërore duke afirmuar popullin e Kosovës si njerëz të mirë, punëtorë dhe të vyeshëm, ashtu siç dëshironte ta shihte popullin e vetë dhe të ardhmen e tij.
Kosova ka nevojë të afirmon, ndoshta sot më shumë se kurrë frymën rugoviane, të besimit dhe afrimit mes veti, të krijimit të hapësirës për gjithë njerëzit e dijës dhe punës e jo të luftës politike dhe diferencimit.
Lidhja Demokratike e Kosovës që lidhet si mishi me ashtin me emrin e Ibrahim Rugovës, ndaj duhet ta jetësojë në praktikë filozofinë e tij.

Kujtimi ynë për veprën e madhe të Ibrahim Rugovës qoftë i përjetshëm,
Zoti e bekoftë popullin shqiptar,
Zoti ju bekoftë edhe gjithë juve këtu!
p.s. Fjala e Hafiz Gagices, mbajtur në akademinë përkujtimore në Frankfurt me 22. 01. 2012, organizuar nga dega e LDK-së në gjermani në 6-të vjetorin e vdekjes së presidentit historik dr. Ibrahim Rugova
Hafiz Gagica:Presidenti Ibrahim Rugova, jo rastësisht e quante Gjermaninë vendin e dytë të tij 25344_1368194768804_1349732242_1011653_2734877_n

Hafiz Gagica:Presidenti Ibrahim Rugova, jo rastësisht e quante Gjermaninë vendin e dytë të tij 25344_1368194768804_1349732242_1011653_2734877_n

Hafiz Gagica:Presidenti Ibrahim Rugova, jo rastësisht e quante Gjermaninë vendin e dytë të tij 25344_1368194808805_1349732242_1011654_6360667_n

Hafiz Gagica:Presidenti Ibrahim Rugova, jo rastësisht e quante Gjermaninë vendin e dytë të tij 25344_1368194848806_1349732242_1011655_1205639_n

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31