Eduard Frrokaj:PATËM ËNDRRA SHUMË E KOHË PAK…

nga **Agim Gashi** Sat Apr 27, 2013 10:00 am

PATËM ËNDRRA SHUMË E KOHË PAK…

Shkruan–Eduard Frrokaj

(dajës tim Antonit vrarë nga forcat kriminale serbe me 27 prill 1999 në masakren e Mejes bashkë me 377 meshkuj shqiptarë )

Sa patëm ëndrra shumë e kohë kaq pak
Erdhën vrasësit e endrrave këputen ëndrrën tonë,
një natë pa ra bombat në sy ia lexuam njëri tjetrit trishtimin,
më pate thënë diqka si profecia e poetit,
ska shteg vere këtë verë
askush të mos bëhet gati për bjeshkë,
më pas ra nata e Ballkanit si balerinë e trishtimit,
ti më humbe o zot në fund të prillit....
të kërkova ndër varre të reja
në vend të gjurmëve gjeta orën e vjetër të gjyshit,
lotët e historisë,
lulet e vyshkura për nusen në Malësi,
edhe ato i gjeta...

Si nuk e kam ditë se në këtë botë ka varre të koduara,
Batajnica 2, Batajnica 5 kode fantastike,tmerre botërore...
si ti thyej kodet kur nuk i kam qelësat,
mjeshtër nuk jam unë,
mjeshtërit vijnë në fund të botës,
unë jam këngëtar që i kërkoj ca gjurmë
nga koha kur ia lexuam njëri tjetrit sytë e trishtimit…

I kam thyer të gjitha kodet
të gjitha varret kanë rënë,
më në fund u ktheve tek ora e vjetër e gjyshit
ku pikojnë lotët e historisë...
lotët e nuses në Malësi ende nuk janë vyshkë,
sa qudi këndej pari ska vend as për ty,
po si tha poeti kush na kthen ne të vdekur
në varreza të fshatit ku nën bli këndojnë kumritë...

E në cilin bli pash të lumin zot
këndojnë kumritë...

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30