REXHEP SHAHU:A DO EDVIN RAMA QË TË VRITET SALI BERISHA

nga **Agim Gashi** Wed Jun 12, 2013 5:23 pm

REXHEP SHAHU
A DO EDVIN RAMA QË TË VRITET SALI BERISHA

A do vërtetë Rama që të vritet Berisha, a do ai vdekjen e tij? Jo thjesht vdekjen politike, por vdekjen fizike. Jo atë lloj vdekje prej së cilës nuk është i mbrojtur askush, pra nga dora hyjnore e zotit, po nga dora e robit.
Duke përsëritur pa fund:“Gjyshi me antiplumb, katragjyshi…
A po e kërkon ai një gjë të tillë nga Jugu në Veri të vendit, a po e porosit ai vdekjen e kundërshtarit të vet, jo për t’i zënë karrigen por që të mundësohet rilindja mavi, rilindja kuqeblu, a biçim kuq e biçim blu. A po e kërkon ai me ngulm në çdo takim masiv a të sajuar në rreth si këndi i fjalës, si dikur kur mblidheshin brigadat e arave për lexim të detyruar gazete?
Jam i bindur se kjo pyetje do ta shqetësojë zotin Rama, pretendentin për Kryeministër të vendit. Sigurisht shqetësimi lidhet me pjekurinë njerëzore, mandej politike të gjithkujt… Me pjekurinë e një rilindasi të sotëm po se po. Në kampin e majtë Rama ka pohuar se është folur për arrestimin e Berishës, madje, gjithnjë sipas pohimeve të tij tek Fevziu, ai paska hedhë në kosh aleancën me “shqiponjën” (K. Spahiu) për shkak se ka kundërshtuar burgosjen e Berishës. Sigurisht Ramës do t’i pëlqente që bashkë me kolltukun kryeministror të rrëmbente edhe prangat e kryeprokurorit, çekiçin e kryegjyqtarit, etj.
Kur e rrëmben retorika nuk harron të premtojë se do të rikthejë 29 nëntorin e vitit 1944, kur nga barbaria naziste vendi ra nën robërinë e përgjakshme komuniste, do të zhbëjë konçensionet e kapitalit të huaj, do të shtetëzojë, sekuestrojë e vendosë nën tatime të jashtëzakonshme rivalët ekonomikë të Koços, do të bëjë që dielli që përkëdhel shqiponjën e rilindur të lindë nga bregdeti i Durrësit e të perëndojë në malin e Dajtit.
Pallavra të tilla elektorale shërbejnë vetëm për të nxitur “një të papërmabjtur gaz” siç ka qejf vetë Rama të citojë Konicën. Pra le të qeshim, të mbajmë barkun me dorë, të shkoklohemi gazit. Ndërsa ndjellja e vdekjes së politikanit, cilitdo politikan në faqe të dheut, nuk ka lidhje fare me humorin e me gazin e papërmbajtur e të shfrenuar. Vdekja është serioze, tragjike në fund të fundit. Pyes sërish, a do Edvin Rama të vritet Sali Berisha? Nuk e kam fjalën se a i shkon a nuk i shkon ndërmend një gjë e tillë. Njeriu për fat të keq nuk është i mbrojtur nga vërshimi i ideve destruktive që i vijnë nga subkoshienca e tij, por ka fuqinë që ti zbojë këto ide me forcën e vetëdijës.
Prej muajsh nuk ka ditë që gazetat ku parja e Ramës ka vlerë e ndikim trumbetohet se Berisha, për shkak se do që të mbrohet nga urrejtja popullore, udhëton ngado me autoblinda dhe me jelek antiplumb. Artikuj që nxisin një kor të shfrenuar komentuesish, reptilë helmues me gjithfarë psudonimesh, që bëjnë thirrje të hapta për likujdimin fizik të Kryeminisitrit. Si një nga zërat më të fortë këtyre dëshirave po u jep krahë vetë zoti Rama që e shqetëson antiplumbi i kundërshtarit të vet, “gjyshit me antiplumb” “katragjyshit me antiplumb”, “gjyshit me antiplumb që ruhet nga 200 roje”, nga “300 roje” etj etj.
Si mund të lexohet kjo paranojë e zotit Rama? Berisha ka parë (ka dashur të shohë) anën komike të saj. Thjesht si një ngatërresë teveqele e bluzës me jelekun antiplumb, e xhaketës me prazmoren. Mua me duket se kjo lajthitje shkon përtej anës komike. Në këtë pikë dëshiroj të jem i gabuar, por përsëritja, stërpërsëritja në çdo minutë të ditës elektorale ma përforcon dyshimin se pas togfjalëshit gjysh e katrakatragjysh me antiplumb përveç urrejtjes sikur kërkohet të paralajmërohen “Avnirustemët” e forumeve që ta kenë parasysh një fakt të tillë. Kërkon t’i nxisë kështu apo t’i shkurajojë nuk e kam fort të qartë. Dykuptimësia në këtë rast nuk të le shije të mirë.
Fushatat kanë nevojë për nxehje. Në fund të fundit njerëzit duhet të nxiten të dalin të votojnë të zgjedhin lirisht sipas dëshirave, interesit dhe bindjeve të tilla. Pra një nxehje që i bën të pavendosurit të dalin nga shtëpia dhe tu drejtohen kutive të votimit nuk do ishte e keqe. Por arsenali i armëve qoftë mbrojtëse a sulmuese do të ishte zgjidhja më e keqe për t’i dhënë impulse fushatës. Shpresojmë që i jemi larguar kallash fushatës e tritolfushatës. Karikimi i njërës palë shërben për të irrituar palën tjetër. Jetojmë në të njejtin vend, kemi të njejtin temperament e karakter të rrëmbyer, prandaj gjakftohtësi, nerva të qeta zotërinj politikanë. Zoti Rama duhet ta harrojë antiplumbin e zotit Berisha, duhet t’i harrojë 200 a 300 rojet e tij nëse nuk do që të keqkuptohet, që nesër të mos shfajsohet duke thënë, unë nuk e thashë me atë kuptim, po e thashë me këtë kuptim.
Naiviteti mund ti falet një drejtoreshe shkolle, por jo një pretendendenti për kryeministër që gjen kohë “të sqarojë” “t’i mbushë mendjen një gruaje që të zbatonte ligjin”, të broçkullisë për minuta të tëra me të dhe t’i shkruajë madje edhe nja dy mesazhe që nuk na qenkan aspak kërcënuese…
Ndërkohë “katragjyshi me antiplumb” ka sfiduar retorikën e Ramës dhe po futet mes turmave siç e ka zakon gjithnjë duke e nxitur edhe Ramën të përfitojë nga simpatia e njerëzve. Mua më vjen mirë që Rama e shfaq hapur narcisizmin e tij, si dashuri të turmave që kërkojnë të rilindin. Askujt nuk i prish punë një gjë e tillë. Më vjen mirë që njerëzit anekënd vendit e manifestojnë hapur dashurinë ndaj tij. Edhe në Kukës është e pranishme kjo dashuri. Kush trembet nga dashuria në qafë pastë veten. Urrejtjes është për t’iu trembur. Rama po e ysht kudo urrejtjen edhe duke folur kundër urrejtjes, po e nxit përçarjen edhe në emër të luftës ndaj përçarjes.
A e ka vrarë mendjen Rama se si mund t’i lexohen etiketimet e tij? Nëse jo, bën mirë që ta vrasë mendjen, jo thjeshtë për të mbrojtur kundërshtarin dhe veten e tij, por zhvillimet demokratike në përgjithësi.
Sepse “kaubojsit” e forumeve, që mund të përdoren edhe nga jo miqtë e vendit tonë, mund të mësojnë nga Rama, mund të frymëzohen nga fjalimet e Ramës dhe mund t’i marrin edhe si direktiva moderne të prijësit të rilindjes për të likujduar fizikisht kundërshtarin. Jo se mund të ngjasë kështu. Po them se fjalët e Ramës lexohen edhe kështu.
Në këtë ndeshje politike elektorale, normale, nuk duhet parë si jetë a vdekje humbja apo marrja e pushtetit politik, sepse gjithkush është i përkohshëm në demokraci.
Përmes metaforës së katragjyshit me antiplumb Rama ngjan më modern se Ngjela. I dalë nga shinat e logjikës normale pas 21 janarit Spartaku kërkoi ta korrte fitoren jo me 3, 3 mijë, po me 13 mijë viktima. Atij i dukej se zhvillonte një betejë të munguar me falangat enveriste që e burgosën, e torturuan dhe ia morën rininë në burgjet e shfarosjes komuniste. Ende jeton dhe intervistohet hetuesi i tij, jetojnë gjithashtu një zhgan pushtetarësh, sigurimsash, prokurorësh, gjyqtarësh, hafijesh që u nxjerrin gjuhën viktimave dhe të gjithëve ne, pa u ndëshkuar as moralisht dhe janë luftëtarë të rilindjes ramiste bashkë me Ramën e Ngjelën. Duke luftuar me Berishën, Ngjela dëshiron të besojë se lufton kundër bajlozit komunist dhe kështu i ngjan Don Kishotit që shakujt e verës i pandehte për përbindësha. Dua me gjithë shpirt që Spartaku të gjejë qetësi, të ndjehet i nderuar, i fituar dhe i shpërblyer. Ulërimat e tij në burg nuk vinin nga dajakët e Berishës, por pas pleniumeve të partisë shtet ku Ciklopi hante një e nga një e nga tre a katër njëhersh edhe bashkëpuntorët e tij. Ulërimat e sotme të Ngjelës janë britma donkishoteske që si të tilla meritojnë respekt.
Ndërsa etiketimet e Ramës u ngjajnë arsyetimeve pragmatiste të Sanco Pançës, që kërkon ishullin e premtuar ku do të bëhet guvernator, ku do ta dojë gjithë kasabaja e dynjaja, ku do t’i shërbejë me këshilla Toni Bler, ku do t’i japë çaj e shërbet miqësie Erdogani dhe do të kërcejë për të Davutogllu… Një Sanço Pançë që do lumturohet duke kapur qiellin me dorë ose do t’i bjerë të fikët po nuk mori më 24 qershor karrigen e Kryeministrit.
Është e sigurtë se sikur e mori, sikur nuk e mori këtë karrige, nuk do të përmbyset bota.
Tezat apo metaforat e Ramës me gjysh e katragjysh me antiplumb e me roje shumë, ia ka artikuluar shtypi i majtë me kohë, kanë zënë rrënjë në forumet e majta në internet. Jam i sigurtë se ai nuk ushqehet nga shtypi, përkundrazi e ushqen këtë lloj shtypi. Por ngaqë i duket se nuk i mjafton ky artikulim i shtypit, i fiksuar pas kësaj gjetjeje “gjeniale” e bërtet ngado gjashtë-shtatë herë në ditë, katund më katund, nëpër brinja e kodra, nëpër udhë e sheshe që po i sheh për herë të parë. Çmenduria ka nevojë të frenohet dhe jo të nxitet zoti Rama…
Ka edhe diçka tjetër, mbase një premtim të mjegullt të zotit Rama që nëse e merr atë të bekuar karrige të Kryeministrit, do ti heqë të gjithë rojet që shërbejnë për ta ruajtuar atë si individ dhe si institucion. Apo do që vetëm kundërshtari i tij të mos këtë shërbim sigurie. Ky do të ishte lajmi për mediat: Do të shkurtoj rojet personale, madje nuk do mbaj asnjë roje. Edhe ky është një lexim i mundshëm nga fjalimet polisemantike të edvinretorikës.
200 – 300 roje Berisha. Ou! Po kur të vijë vetë Kryeministër si do t’ia bëjë. A do ti heqë rojat. Të paktën unë e kujtoj se në ditët e para si kryebashkiak ai tundi dheun për një guralec në xhamat e tij… Ishin plumba që ia kishte nisur Berisha i tmerrshëm. Lajmi bëri hatanë, doli nga suazat qytetëse, u bë kombëtar, evropian, madje mori përmasa planetare. Në kundërshtim me qetësinë e sigurinë në fitore që do të transmetojë përmes vetësondazheve, po e shton dita ditës tonin dhe agresivitetin, po ngre më lart zërin në fjalët gjysh, katragjysh, antiplumb, dy-treqind roje. Si ngutje, si lutje, si padurim për ta asgjësuar kundërshtarin politik.
U gris një testë partie nga njëra anë. Mos e gris, mos e gris bërtet i ngazëllyer… Nga pala tjetër sheh si grisen 3, 30 a më shumë tesera të partisë së tij. Nuk më takon mua ta shpëtoj nga deshpërimi zotin Rama dhe nuk e shpëtoj dot edhe sikur të dua.
Unë nuk kam asnjë problem me këto që thotë Rama në publik. Nuk më shqetësojnë mua sot. Por dua, thjeshtë dua, por nuk diktoj unë, që ai të jetë më i matur, më i kujdesshëm.
Unë nuk i jap dot mend e këshilla, por mendoj se këto fjalë me gjysh a katragjysh me antiplumb e me roje, janë gabim. Përsëritja deri në neveri lexohet si thirrje për vrasje apo atentat. Ndoshta po merakosem kot unë, por më mirë një i merakosur mbase me tepri sot, se sa një e keqe nesër. Nëse Rama nuk e kupton këtë është naiv. Atëhere të jesh naiv nuk bën as për kryeministër dhe ndaj rri e bojatis e lyej pallate.
Flet nga Vlora për Ismail Qemalin dhe e shpall Vlorën kryeqytet të patriotizmës. Por një piktor politikan nuk mund të merret me figurat historike as me historinë. Le t’ua lerë historianëve. As me politikat e mëdha e patriotizmin e madh. Le të kërkojë për Ismailin që t’i jepet mbiemri i vërtetë Vlora, t’a quajë ai Ismail Vlora e jo Qemali. Sepse është e paplotë, është njëlloj sikur të mos i thonë Edvin Rama por Edvin Kristaqi, në stilin e byroistëve të vjetër si Kadri Hazbiu, Hysni Kapo që preferonin babain për mbiemër.
Rama don të jetë njëherësh edhe humorist, edhe politikan, edhe aktor edhe regjizor i shfaqjes. Don të jetë edhe Tano Banush, edhe Gjinportokalli, dhe televizionet të jenë Toprama ose Ed channel…
Duke u kthyer dhe njëherë tek thirrjet e tij të qëllimshme kundër “gjyshit me antiplumb, katragjyshit në autoblindë të rrethuar me dy-treqind roja etj etj, pyes, po sikur me ndodhë ndonjë incident me të vërtetë? Si do të mund të justifikohet zoti Rama, a mund ta mbrojë Internacionalja Socialiste ku është një nga 38 nënkryetarët e saj. Apo ndërkohë mund të jetë shpërnadrë kjo Intermacionale?
Në politikë, thuhet se duhet durim i madh. Siç duron Berisha. Atij i merr një Sterkë, ai të merr tre Kastriota. Ndodhin, ç’të bëjmë. Griset një testë e PD, grisen me qindra pastaj të PS… Histeria e destruktivitetit nxitet lehtë edhe pa i fryrë bulçijtë në çdo takim elektoral.
Në gjithë sa thashë, unë thjeshtë trembem për qetësinë e kërcënuar. Ndoshta trembem shumë. Mbase nuk duhet të trembem as kur dëgjoj Ramën që shumëfishon krimet, që shumëfishon vjedhjet, shumëfishon çiftet që ruajnë shtëpitë. Trembem kur thotë se për 300 ditë do ta bëjë zap vendin.
Një politikan serioz dhe një kandidat për Kryeministër do të zgjidhte një fjalor tjetër.
Unë shqetësohem por Berisha nuk duket fare i shqetësuar. E ka parë duket si paranojë të Ramës.
Në 21 janar 2011 populli i majtë i Ramës tejkaloi masën e dhunës me ftesën e Ramës. Vetë Rama pati deklaruar se unë nuk mbaj përgjegjësi nëse populli e tejkalon opozitën.
A mos vallë edhe këto “metaforat” e Ramës me gjysh e katragjysh me antipumb janë ftesë për popullin e majtë për ta tejkaluar masën kundër gjyshit…

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30