Robert Papa:Jozefina Topalli, spine ‘vajzë e Sigurimit’

nga **Agim Gashi** Mon Sep 30, 2013 6:05 pm

Papa: Jozefina Topalli, spine ‘vajzë e Sigurimit’

Nga Robert Papa

Në një analizë në Albania Plus, gazetari Robert Papa, i bërë i njohur në fillim-vitet '90 me emisionin “Fokus”, e konsideron Jozefina Topallin si “Vajza të Sigurimit”. Në shkrimin e vet, Papa, synon të analizojë përplasjet Topalli-Arvizu, dhe e nis duke sulmuar ish-kyeparlamentaren sepse ajo: “....që më 1987 merrte dy pasaporta dhe vizë për në Itali, (ku ka kontaktuar një spiun të Sigurimit në Vatikan për llogari të Sulo Abazit) sulmoi egër SHBA, duke dashur që PD të humbasë sa më shumë kuota dhe të shfaqet si antiamerikane...”
Në një qëndrim pro-Bashës, Papa konsideron se “zemra e PD, militantët dhe qëndrestarët janë pro-amerikanë e pro-perëndimorë. Jozi, Genci [Pollo] dhe varkarët realë të Bllokut, nuk e durojnë dot mendimin perëndimor. Jozi, e njohur ndryshe si “bija” e Sigurimit, sepse ata e çuan në Itali qysh më 1987, ka xhelozi sepse edhe Basha në dukje ka kostum perëndimor, ndaj nuk duron dot...”
Jozefina Topalli, e cila që më 1987 merrte dy pasaporta dhe vizë për në Itali, (ku ka kontaktuar një spiun të Sigurimit në Vatikan për llogari të Sulo Abazit) sulmoi egër SHBA-të, duke dashur që PD-ja të humbasë sa më shumë kuota dhe të shfaqet si antiamerikane. Por nuk mundet dot, as ajo e as Pollo i mefshtë. Olldashi ka të drejtë kur kundërshtoi Pollon si kryetar i Komisionit të Medias.
Në Kongresin Amerikan, të gjitha komisionet drejtohen nga shumica sepse është non sens që pakica të drejtojë komisionet. Zemra e PD-së, militantët dhe qëndrestarët janë pro-amerikanë e pro- perëndimorë. Jozi, Genci dhe varkarët realë të Bllokut, nuk e durojnë dot mendimin perëndimor. Jozi, e njohur ndryshe si “bija” e Sigurimit, sepse ata e çuan në Itali qysh më 1987, ka xhelozi sepse edhe Basha në dukje ka kostum perëndimor, ndaj nuk duron dot. Ndërsa Genci, edhe pse ka studiuar për arkeologji në Austri, kur dihej se kush shkonte në Evropë në shkolle para vitit 1990, kërkon të rishfaqet sërish si “yesman”, siç e cilësonin analizat e Departamentit Amerikan të Shtetit. Pollos nuk i falet. Përse nuk reagon Eduart Selami? A është dakord me këtë frymë antiamerikane të PD-së? Duke qeshur si qaraman në një tryezë ushtare të SHQUP-it ballas Arvizusë, tregoi se është deri në vdekje kundër Berishës dhe amerikanët i dinë ndonjë veprimtari, deklaratë apo premtim, për të mënjanuar ish-shefin e PD-së. Selami pret ta bëjnë nën kryetar apo sekretar?! Turp! Kishte pas pasur dinjitet, e tash ka ulur kokën ndaj atij që u tall, u ngredhesh dhe tha me 1997:” Nuk e takoj se ai vjen nga vend armik ( SHBA)”. Edi nuk besoj se e ka harruar. Selami e ka një rrugë, të rigjejë dinjitetin: Të bashkohet me FRD-në dhe të fusë FRD-në në Parlament si e ardhmja reale e së djathtës, ndryshe do jetë një kukull, e asgjë më shumë. Po u vonua Selami, te FRD-ja do shkojë Olldashi dhe fraksioni i tij i nëpërkëmbur te PD-ja e shkoqur.
Po Imami? E harroi se një vit shkoi për “studime” në SHBA me taksat e amerikanëve? Edhe pse nuk mori ndonjë gradë, ai duhet të flasë. A është Imami dakord se ambasadori amerikan qenkërka “komunist”? Heshtja është aprovim, por amerikanët edhe mund të mos heshtin për ndonjë investim . Edhe Imami pret ta bëjnë sekretar të PD-së, por e harroi dhunën shtazore ndaj tij nga “kupola”?! Nëse, ish-ambasadori Kristina,(shefi i CIA-s ne Tirane) do ta telefononte, a do ishte dakord me frymën antiamerikane të “shefit” plak?! A nuk ishte Kristina, një nga ata që e donte Imamin fare pranë Berishës? A ishte detyra kryesore, kontrolli i çdo lëvizjeje të Berishës? Po KOPI-stat ku janë? Shokët dhe shoqet e vajzës, grupimi kriminal, kusar dhe shkatërrues i PD-së dhe shkaktari kryesor që 1 milion shqiptarë e duan me pranga “babain” zhgënjyes, mashtrues dhe të pa ekuilibruar.
Basha donte ta grackonte ambasadorin amerikan duke e futur ne zyrat e SHQUP-it, ku mbanë erë gjellë, si shumica e ambasadave shqiptare nëpër botë. Arvizu është habitur se ka hipur nga një derickë në cep të godinës. Pastaj, nga holli si han, ka hyrë në një korridor të errët ku vjen era urinë dhe mes ca dyerve me duroalumin ka hyrë në zyrën e Zerina Kukes. Një zyrë që ka aq shumë lagështi, myk , zymtësi. 2 milionë euro reklama kanë dalë nga ajo zyrë. Basha improvizoi një zyrë takimi, por kjo nuk e ndali Arvizunë që të theksonte, se kjo vizitë nuk ka simbol dhe nuk e njeh SHQUP-in zyrtarisht. Arvizu do ketë qeshur me vete kur ka parë këto zyra pa kuptim e atë ndërtesë që nuk i shkon aspak një selie partie. Mbase i janë kujtuar zyrat modeste të Partisë Republikane në Uashington, në një apartament të thjeshtë dhe me orendi tejet të zakonshme. Mbase i kujtohet edhe shprehja “burrë shteti”, shprehje që do i sillte aq shumë probleme me opozitën shqiptare. Por, ai thotë, çka i thonë nga Uashingtoni, dhe qendra e Botës nuk ishte gati për ndryshime në Shqipëri, vetëm nga stabiliteti i rajonit dhe ngase nuk qenë të bindur se opozita ishte e aftë të fitonte zgjedhjet.
Kujt i intereson që PD-ja të dalë kundër SHBA-së, kur dihet se baza e saj është pro-amerikane me zemër? Varkarët realë të Bllokut, dikur habisnin Uashingtonin, kur deklaronin se”Enver Hoxha e ka pasur shumë mirë me qëndrimin antiamerikan. Ata janë xhandari ndërkombëtar.”( bisedë e regjistruar nga vila 4 drejt Roslyn, Arlington, Virxhinia) Departamenti nuk i harron këto deklarata varkarësh dhe ajo që tha ambasadori amerikan, nuk ka se si të jetë mendim personal. Rama, solli mendimin perëndimor për “Gjeneratën e Re”. Ishte diçka ndryshe nga monologët e të përzgjedhurit të Ramiz Alisë dhe hienave servile, dikur vullnetarë të Enverit. Në vitin 1996-1997 e bija presidentit, bashkë me të shoqin, shkoi në Uashington me një bursë studimi. Ata qenë martuar në korrik në ish-vilën e Enver Hoxhës. Nga fundi i janarit, ajo kthye të lindte në Tiranë. Berisha nuk pranonte dot që mbesa ose nipi i parë, të ishte nënshtetas amerikan. Ka qenë 1 ose 2 shkurti i vitit 1997. Në vilën e Enver Hoxhës në Dajt festohej me zhurmë, ndërkohë që në Vlorë kishte nisur rebelimi, protesta antiqeveritare, dhe Tritan Shehut i kishin treguar dhëmbët në Lushnjë. Çifti qe martuar në korrik. Festohej në shkurt, kurse i ati ishte në Uashington. Ai priste të shoqen të kthehej në SHBA, bashkë me vajzën ose vetëm. Amerikanët nuk i dhanë më vizë. Babai do jetë kthyer më vonë. A kanë ndopak mirënjohje ndaj Amerikës? Sepse nga paratë e taksapaguesve amerikanë ata jetuan, sado pak, në Uashington. Nga mendimi perëndimor frikohen, ose varkarët e Bllokut ose “bijat” e Sigurimit, apo eunukët e mendimit Për çdo ish-komunist, Enveri ishte si baba shpirtëror, ndaj gjithë jetën e lakmojnë autoritetin e tij diktatorial dhe mbesin ushtarë të tij besnikë. Ndërsa “bijat” e Sigurimit, kanë si baballarë ose Mehmet Shehun ose Kadri Hazbiun ose Fecor Shehun ( ish kryetar i Degës së brendshme në Shkodër). Dikur te sekretari i parë i Komitetit të partisë në Shkodër dërgohej raport se drejtori Hysen Lacej shkonte me dikë me biografi të keqe. Lacej mbrohej. Po ça të keqe i bëjë partisë?.
Rama gëzon një mbështetje amerikane dhe kjo duket sheshit nga përkrahja publike e përfaqësuesit të Obamës në Tiranë. Varkarët e Bllokut dhe “bija” e Sigurimit nuk e durojnë dot dhe bien në llumin antiamerikan. Demokratët heshtin ose shkojnë nga FRD-ja sepse nuk duan të kalojnë nga Moska, Beogradi apo Athina kundër Uashingtonit! Enver Hoxhën, Rama nuk e ka pasur ish-kryetar partie, edhe pse PS-ja doli ng PPSH. Ish-komunistët dhe “bija” e Sigurimit, po! Ambasadori amerikan vazhdon detyrën e tij deri në nëntor, ndërkohë që shqiptaro-amerikanët po i kërkojnë llogari senatit për kandidatin për ambasador sepse ka përfituar nga Podesta oreks madhe për miliona dollarë.

Në raportet e tij, Arviziu, edhe nëse të mos dojë, njofton Uashingtonin se i “ikuri” dhe tabori i tij po nxjerrin sërish ndjenjat e tyre antiamerikane si më 1995. Dikur Klinton dhe senati, do quante rrugeçër, paranojakët antidemoratikë, antiamerikane dhe antiperëndimorë. Charls Uollsh, kreu i Agjencisë së Informacionit ( por me gjasa shefi i CIA-s në Tiranë), dy herë personalisht ka shoqëruar në Rinas, Zef Brozin dhe Eduart Selamin, nga frika se do i ndalonin të dilnin nga Shqipëria. Uollsh do siguronte strehim në SHBA edhe për guvernatorin Bankës Kombëtare, Kristaq Lunikun, pasi ai pranoi të depononte për gjithçka që dinte nga transaksionet e Berishës si me një Bankë Arabe, por edhe për vjedhjet e mëdha me firmat Piramidale. Uollsh do përdorte Gramoz Pashkon në tryezat e organizuara nga departamenti, sa herë duhej që zyrtarët amerikanë ta dëgjonin nga goja e Pashkos se, ”Berisha është i çmendur dhe kriminel”. Në ndihmë të Pashkos dhe kundër “diktatorit komunist” do ftohej Geri Kokalari, Eduart Selami, Zef Brozi, Sami Rrepishti, Nikolla Pano, Elez Biberaj dhe Janush Bugajksi.

Për Uashingtonin ky 23 qershor ka rëndësi si 22 marsi 1992. Personalisht, më vjen keq sepse e dashuroj 22 marsin e 1992, por ata kanë të drejtë. Uashingtoni që më 1991 duhet ta ketë kuptuar se PD-ja kishte prirje antiamerikane nga disa liderë, ndaj SHBA hapi ambasadën e saj në Tiranë para zgjedhjeve të vitit 1991. Mesazhi qe i qartë: do të bashkëpunonin edhe me PPSH-në për të mirën e Shqipërisë, ndaj sot pas 22 vitesh mbështesin PS-në sepse nuk kanë paragjykime, ose ngaqë disa duan që PD-ja të shfaqet si antiamerikane. Ramiz Alia ishte i zgjuar: niste në Uashington Mjuhamet Kapplanin për të nënshkruar rivendosjen e marrëdhënieve diplomatike. Kapllani iu imponua amerikanëve me anglishten e përkryer dhe profesionalitetin e tij. Aq sa Drejtori i Europës Jug Lindore në Departamentin e Shtetit, do e konsideronte mik Kapllanin dhe do krijonin mendim pozitiv edhe për Ramiz Alinë.
Pas zgjedhjeve të vitit 1991 në senatin amerikan shkon Kadareja, Azem Hajdari dhe Berisha. Për amerikanët Berisha nuk shfaqej civil, madje shumë i papërqendruar në biseda, ndërsa Kadarenë e panë si presidentin e ardhshëm. Hajdari donte kohë dhe trajnim, ndërkohë Berisha e kuptoi se Kadareja e hijezoi, dhe pas kësaj do bënte çdo gjë që në Uashington të mos shoqërohej nga Kadareja, por nga Pashko, duke dashur t’u thoshte amerikanëve se Pashko do ishte kryeministri i ardhshëm dhe ai, pse jo president. Amerikanët nuk pëlqyen karakterin e Berishës dhe ftuan për një muaj Pjetër Arbnorin. Dikush e kishte propozuar për president. Nëse Berisha iu duk karrierist, i papërqendruar dhe sanguin, Arbnori ishte flegmatik, pasiv dhe shumë i plogësht. Në një vizitë, i ftuar nga Lidhja e Prizrenit, ai që u shfaq presidencial, ishte Abdi Baleta, madje me elokuencë në anglisht, por shumë pro-shqiptar, madje tejet i avancuar për Kosovën.
Në një pritje madhështore në Nju Jork, Baleta ishte në një tavolinë me Rexhep Qosen dhe të dy u priten shumë mirë. Lobi grek, nuk e donte Baletën, jo president, por as ministër të Jashtëm. Njeriu që u ha më shumë informacion amerikanëve ishte Petro Dhimitri. Ai u ftua për mbi një muaj si gazetar. Ai ua zbërtheu aq mirë klasën e “re” politike, saqë amerikanët donin që shtypshkronjën "Demokracia” ta privatizonin dhe t’ia jepnin si pronar Dhimitrit. Pashko u ftua bashkë me Berishën. Fjetën në shtëpinë e Bytycit në Nju Jork. Berishës iu tha mos dil nga shtëpia, të krijonte idenë se ishte njeri i ndershëm, punëtor, ndërsa Pashko gjithë natën u soll nëpër pabe dhe u mbyt në gotat e Uiskit.

Amerikanët nuk donin si kryeministër një “pijetar”. Berisha si fshatar ishte etaloni i një vendi me 70% popullsi fshatare, Kadareja u spostua nga politika. Askush nuk e di se si e arriti Berisha ta anashkalonte. Ndërkohë që edhe ndaj Hajdarit nisi një luftë për ta denigruar dhe të mos ta lejonin të dilte në krye. Amrikanët e morën në një trajnim të gjatë në fshatrat e Ajovës. Ishin 4- të rinj, ndër ta Edmond Bushati, i cili kërkoi azil politik, dhe Eduart Selami. Mbase Bushati nuk ka pranuar të firmoste diçka, që shokët nuk hezituan.
Berisha kishte si ndihmesa: Sofokli Lazrin dhe Elez Biberajn. Me Biberjan kishte një lidhje nga Tropoja ndërsa me “eminencën gri” të Alisë, kishte mbështetjen e gruas së Lazrit, zonjën Harito, e cila e informonte Berishën me cdo gjë që sigurimi përgjonte nga mbledhjet e PD-së. Shqiptarët e Amerikës u mashtruan. Nga Balli Kombëtar u dhanë sasi të mëdha dollarësh, dhe Berisha nuk i dorëzoi në PD. Kjo e bërë publike me vonë nga Frrok Cupi dhe nga vetë ballistët që dhanë shume. Nuk e dinin se Berisha kishte qenë 23 vjet komunist fanatik. Personalisht e shikoja si lider të së djathtës, dhe ia falnim qenien ish-komunist, sepse shumica e komunistëve kanë qenë njerëz të ndershëm. Ai mund të ndryshonte. Për ne shqiptarët, ai ishte si Leh Valesa ( me vonë mësuam se edhe Vakesa akuzohej se ishte i futuri i sigurimit polak dhe Jaruzelskit) U duk se PD do ishte parti pro-amerikane. Nuk ishte! Kur Azem Hajdarit në vitin 1995 iu tha se Berisha lëvizte kundër linjës amerikane. Në një takim ne Nju Xhersi, ai do deklaronte : Nëse Berisha tradhton çështjen tonë dhe Amerikën, unë ia derdh plumbin në gojë.” Dikush e regjistroi dhe ajo kasetë përfundoi te Berisha, mes një punonjëse të Ambasadës në Uashington, e cila kishte dalë në orën 1 të natës më 1995, nga dhoma e hotelit ku rrinte lideri “punëtor” , pasi kishte “spiunuar” të gjithë më shumë dashuri, aq sa doli e skuqur flakë nga takimi i gjatë.. E shoqja e Liderit suprem, qe mërzitur aq shumë nga ajo vizitë natën vonë, sa nga inati nuk u pa , thuajse fare, me liderin në ato ditë vizite në SHBA. Thuhej se qenë zënë keq. Xhelozi apo edhe veprimtari agjenturore e pa kontrolluar nga ajo, që në çdo rrugëtim të liderit jashtë, pyeste: Po Vjollca Vokshi ne ç’hotel do flerë?!”
Azemi do mbahej përjetësisht larg pushtetit, madje duke shpifur dhe akuza si i futur te PD-ja dhe Lëvizja studentore. Azemi, nuk ishte instiktiv, impulsiv dhe intrigant sa rivali Berisha. Azemi nuk kishte qene komunist, nuk kishte hyrë kurrë në Bllok; nuk kishte udhëtuar jashtë shtetit dhe nuk kishte lidhje krushqie as me struktura të shërbimit sekret në Jugosllavi dhe nuk kishte kontaktuar dot as me zbulime të huaja. Ishte i ri, por amerikanët e donin. Xhezi Helms, ikona e senatit, për Hajdarin fliste me respekt. Kjo do xhelozonte Berishën dhe Azemi u mbajt larg. I hoqën dhe imunitetin. Kulmi i antiamerikanzimit, arrti më 1997, kur në parlament PD, doli haptazi kundër.

PD nuk është as parti fondementaliste, as pro-sllave e as parti e bllokut, por fatkeqësisht, duan ta paraqesin si parti antiperëndimore, antiamerikane dhe pro-sovjetike. Basha ka një konkurrues të fortë, Olldashin, i cili ka më shumë përkrahje në bazë, por demokratët kanë një zgjidhje, FRD. PD e mbylli ciklin e saj dhe rrezikon në zgjedhjet lokale të jetë forcë e tretë. Nuk është as fatkeqësi e as tragjedi. Shqipëria ka nevojë për një forcë të djathtë, sa moderne aq edhe jo bufatorike (sh)./standardi.info

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30