Kuriozitete

Lindin pothuajse nga asgjëja: nga era që lëviz sipërfaqen e ujit dhe krijon valëzime të larta vetëm disa milimetra. Por më pas këto valëzime mund të rriten dhe të marrin përmasat e një përbindëshi, duke arritur deri në disa dhjetëra metra dhe në gjëndje të përmbysin një naftëmbajtëse. Por ato më spektakolaret lindin nga furtunat e mëdha, spostohen për qindra kilometra dhe thyhen kur arrijnë bregun. Por ka edhe dallgë misterioze: "dallgët anormale", që janë akoma më të mëdha se ato të zakonshmet dhe vetëm tani ekspertët janë duke i deshifruar. Ja pse këto masa të mëdha uji në lëvizje kanë apasionuar shkencëtarët, metreologët dhe sërfistët.

Dallgët më të zakonshme shkaktohen nga era normale: le të imagjinojmë një situatë ku deti është krejtësisht i qetë, më pas fillon të fryjë një erë e lehtë dhe konstante. Dallgët e para që do të formohen janë të larta jo më shumë se disa milimetra dhe lëvizin në drejtimin e erës: janë pak a shumë si valëzimet që krijohen në një pishinë kur fillon të fryjë pak erë. Këto dallgë të vogla janë shumë të domosdoshme për marinarët dhe metereologët sepse përmasat e tyre janë në proporcion me intensitetin dhe erën që i krijon: këto fenomene shfrytëzohen për vëzhgimet satelitore me anë të një radari. Më e fortë bëhet era, më të larta bëhen edhe këto valëzime dhe rrjedhimisht më i fortë bëhet sinjali radar, që regjistrohet më pas nga të interesuarit.

Pra kur lindin në fillim, ato janë të vogla. Por më pas, nën shtytjen e erës, rriten dhe transformohen në fillim si dallgë mesatare dhe më pas të mëdha. Me kalimin e kohës era fillon t‘i ushqejë me energji ato dhe nëse ajo është konstante dhe në rritje, dallga fillon të rritet, të bëhet më e lartë, më e gjerë, më e shpejtë. Pra, praktikisht një dallgë rritet deri sa shpejtësia e saj të jetë e njëjtë me atë të erës dhe situata e ekuilibrit quhet "det totalisht i zhvilluar". Për të bërë një shembull, me një erë konstante prej 10 metrash në sekondë (36 km për orë), një dallgë duhet të përshkojë për një orë, nga 2 deri në 300 kilometra që të arrijë lartësinë maksimale prej 2 metrash. Por nëse shpejtësia e erës do të arrinte në 20 metra për sekondë, atëherë edhe lartësia maksimale që do të arrinte dallga do të ishte 8 metra. Pra nëse shpejtësia e erës dyfishohet, atëherë lartësia e dallgës katërfishohet. Kështu mund të krijohen përbindësha të vërtetë, të lartë me dhjetëra metra. Dallga më e lartë është regjistruar në Tajvan tetorin e shkuar, pas një tifoni të fuqishëm. Ishte e lartë 32.3 metra, afërsisht sa një pallat me 10 kate. Por nuk ka një limit teorik, përsa i përket lartësisë që mund të përfitojë një dallgë, pasi kjo varet nga intensiteti i erës dhe nga hapësira që dallgët kanë në dispozicion për t‘u rritur. Në fakt dallgët më të mëdha krijohen gjithmonë në oqeane. Ndërsa dallgët më të mëdha të detit Mesdhe, kanë arritur deri në 20 metra. Por gjithsesi një dallgë e tillë mund të përmbysë një anije. Por, të mëdha a të vogla, dallgët pasi formohen mund të udhëtojnë për qindra kilometra edhe në mungesë të erës. Por nuk duhet të ngatërrohemi në përceptimin e saj, pasi lëvizja e dallgëve nuk korrespondon me spostimin e grimcave të ujit. Dallga, në fakt është një turbullim i cili spostohet në det pak a shumë si "ole-ja" e tifozëve në stadium.

Kur kalon një dallgë, molekulat e ujit kryejnë një levizje në formën e rrethit. Dimensionet e kësaj lëvizjeje bëhen gjithmonë e më të vogla në thellësi. Në thellësi më të vogla se gjysma e gjatësisë së dallgës, uji është më pak i turbulluar. Si kunkluzion, kur kalon një dallgë, molekulat e ujit vihen në lëvizje, por në fund përfundojnë aty ku ishin në fillim. Ndërsa dallga, pra turbullimi i ujit, vazhdon të spostohet duke transportuar energji. Dhe forma e saj zbaton rregulla preçizë: në përgjithësi, gjatë një stuhie, lartësia e dallgës është e barabartë me 4 përqind të gjatësisë së saj (një dallgë e gjatë 10 metra do të ishte 40 centimetra e lartë).

Çka thamë më sipër vlen kur gjithçka ndodh në det të hapur. Por dallgët e ndryshojnë temperamentin e tyre kur arrijnë pranë bregut. Fillojnë të ngadalësohen për shkak të thellësisë së limituar dhe bëhen akoma më të larta. Ky fenomen fillon të ndodh kur thellësia është e barabartë me gjysmën e gjatësisë së dallgës. Një dallgë e lartë 4 metra dhe e gjatë 100 metra, do të fillonte të ndjente efektin e fundit të detit, kur thellësia është më pak se 50 metra. Në këtë rast, dallga në përgjithësi fillon të ngadalësohet dhe të bëhet më e lartë, deri sa përplaset me tokën. Këto janë pikërisht dallgët që pëlqejnë sërfistët: janë të famshme ato që formohen në ishujt e oqeanit Paqësor dhe mbi të gjitha në Polinezinë franceze. Por përse pikërisht atje? Për të paktën dy arsye: 1. Sepse aty përfundojnë dallgët e mëdha që krijohen nga stuhitë e Paqësorit dhe të Artikut, të cilat kanë në dispozicion qindra kilometra për t‘u rritur dhe 2. Sepse këto dallgë, duke arritur brigjet, hasin një fund deti tepër të fortë, për shkak të barrierës së koraleve në sipërfaqen e fundit dhe më pas gjejnë një fund deti gati të sheshtë, i cili i lejon të thyen gradualisht.

Anormalet dhe misteriozet

Gjithesi dallgët që shohim në det zakonisht, nuk janë të gjitha njëlloj. Mund të caktohet një lartësi me anë të shikimit të lirë, por ka dallgë të vogla ose më të mëdha që nuk cilësohen kollaj. Dhe jo rrallë, siç e dinë mirë marinarët, shfaqet ndonjë dallgë anormale, tepër më e madhe nga të tjerat. Një dallgë mund të përcaktohet si anormale ose ekstreme nëse lartësia e saj është të paktën 2.5 herë më e madhe se lartësia e atyre që quhen të mëdha. Por origjina e këtyre përbindëshave nuk është akoma e qartë. Ka tre hipoteza. E para është mbivendosja e rastësishme e dallgëve më të vogla: në këtë rast, do të kishim një të tillë në 270 mijë dallgë. Mbivendosja zgjat disa minuta, ndërsa më pas dallgët origjinale ndahen dhe secila shkon në drejtimin e saj. Një mundësi e dytë është se dallgët anormale formohen përballë një rryme të fortë oqeanike. Për shembull ndodh me rrymat e Agulas, përgjatë brigjeve juglindore të Afrikës. Aty janë pikasur shpesh dallgë që arrinin 20 metrat, kur mesatarja e dallgëve të tjera nuk i kalonte 7 ose 8 metrat. Dhe duket se shpjegimi është ky: rryma bllokon dallgët që vijnë nga drejtimi i kundërt dhe ato fryhen dhe fitojnë lartësi sikur të ishin pranë bregut. Dhe në fund qëndron një hipotezë e tretë: një fenomen i cili ndodh kur një dallgë merr energji nga të tjerat që ka pranë dhe kthehet në më të madhen. Pak a shumë siç ndodh me një lente kur e fokuson dritën vetëm në një pikë.

Më pak misterioze, por akoma më shumë të frikshme janë dallgët gjigande të quajtura tsunami. Nuk gjenerohen nga erërat, por në mënyrë të veçantë nga tërmetet detarë. Shkaku është lëvizja vertikale e fundit të detit, prej të cilit mundësohet lëvizja e fortë e masës së ujit që gjendet sipër. Një tsunami është edhe i ndryshëm nga një dallgë normale: në mes të oqeanit është i lartë rreth një metër, ndërsa i gjatë mund të jetë edhe 200 kilometra, tepër e shpejtë (shpejtësia varet nga fundi i detit dhe në oqeane varion nga 700 deri në 1000 kilometra për orë). Kur afrohet me bregun, një tsunami e kalon tokën e thatë dhe vazhdon të avancojë për disa minuta. Dhe është pikërisht kjo çfarë e bën shkatërrues dhe të frikshëm…veç energjisë që transporton: sipas llogarive, tsunami që goditi Sumatrën më 26 dhjetor të vitit 2004, kishte energjinë e 400 fishit të bombës atomike që goditi Hiroshimën, si të merrnim sëbashku 1 kwh energji për çdo banor të Tokës.

Zippo

E dini që çakmaku Zippo është një nga 100 produktet më të famshme të të gjitha kohërave apo që gjatë Luftës së Dytë Botërore lënda ndezëse e Zippo-s është shitur në shishe qelqi? Ikona amerikane festoi gjatë vitit të kaluar 75-vjetorin. Ishte viti 1932 kur George G. Blaisdell shpiku çakmakun e famshëm Zippo në një garazh të Bradford-it, në Pensilvani. Deri më sot, janë prodhuar më shumë se 450 milionë Zippo. Por si lindi emri Zippo dhe pse Lufta e Dytë Botërore e bëri atë tejet të famshëm?![justify]Zippo u bë i famshëm nga Marina e Shteteve të Bashkuara të Amerikës, sidomos gjatë Luftës së Dytë Botërore, kur kompania deklaroi se gjithë prodhimi “Zippo do të ndalohej në tregun vendas dhe çdo produkt do t’i kalonte Marinës Amerikane”. Jo çuditërisht, produktet Zippo njiheshin për garancinë e tyre, jetëgjatësinë dhe zhurmën e kapakut: në qoftë se një Zippo prishej, nuk kishte rëndësi vjetërsia apo pronarët që e kishin pasur; kompania do ta rregullonte atë falas. E vetmja gjë për të cilën nuk jepte garanci kompania “Zippo”, ishte këllëfi i jashtëm dhe kapaku. Nga marinsat amerikanë u vërtetua mosfikja e zjarrit të tyre nga era, falë dizajnit special si dhe lëndës djegëse, vajgurit. E vetmja mënyrë për fikjen e tyre ishte vetëm mbyllja e kapakut të sipërm, megjithatë, ndryshe nga çakmakët e tjerë, te Zippo digjet ende fitili. Zippo-t që janë në shitje sot në Amerikë kushtojnë nga 12.95 dollarë deri në 4.000 dollarë, në varësi të materialit me të cilin janë prodhuar.

Që nga viti 1933 janë prodhuar mbi 400 milionë çakmakë Zippo. Emri i Zippo-s u vendos nga Blaisdell, sipas emrit të ngjashëm të një çakmaku austriak në ato vite, të quajtur “Zipper”. Çakmaku i parë u shit më 1933 për 1.95 dollarë. Licenca për çakmakun origjinal Zippo u mor më 17 maj 1934, ndërsa patenta me numër 2032695 u dha në 3 mars 1936. Në vitin 1947, Blaisdell prodhoi makinën Zippo, e ngjashme nga forma e jashtme me çakmakun. Licenca e dytë, me numër 2517191, u dha më 1 gusht 1950. Në vitin 1956 doli modeli i parë i hollë i çakmakut Zippo, i ideuar kryesisht për përdorueset femra. Në 3 tetor 1978 Blaisdell vdes. Vajzat e tij, Harriett B. Wick dhe Sarah B. Dorn, zgjeruan biznesin. Në vitin 2001 distributori gjerman i çakmakëve Zippo, Zippo GmBH, krijoi një çakmak promocional (i shitur dhe i shpërndarë vetëm brenda Gjermanisë) për nder të pilotit Michael Schumacher, me sloganin: “Simply the best, Simply Schumi” (Thjesht më i miri, thjesht Schumi). Në vitin 2001, - sipas revistës IUP, - modeli i Zippo-s i vitit 1933 u shit për 18.000 dollarë në një ankand në Tokio. Gjatë vitit 2007, në 75-vjetorin e çakmakëve Zippo, një model i përafërt me atë të vitit 1933, u shit për 37.000 dollarë. Në gusht 2007 Zippo realizoi një gamë të re të gazit butan dhe një çakmak të quajtur Zippo Blu. Dhe për të gjitha këto sigurisht që ekziston një muze, i cili ndodhet në Bradford, me një sipërfaqe prej 929 m².

Të dhënat

Që nga mesi i vitit 1955, Zippo filloi t’i kodonte çakmakët e vet, duke përdorur pikat (.). Nga viti 1966 deri në 1973, viti i prodhimit vendosej duke u kombinuar me linjat vertikale (|). Midis viteve 1974-1981, kodi përfshiu kombinimet me slash (/) dhe më pas backslash (\). Nga korriku i vitit 1986, Zippo në kodet e saj përfshiu edhe muajin e prodhimit, ku në të majtë të pjesës së poshtme u stampuan shkronjat A-L, të cilat i përkisnin muajve (A=Janar, B=Shkurt e kështu me radhë). Në të djathtë, me shkronja romake, vendosej viti (p.sh., në qoftë se shkruhej H IX, Zippo ishte prodhuar në gusht 1995. Por ky sistem u ndërrua në numrat arabë, duke vendosur dy shifrat e fundit të vitit (p.sh. Gusht 2004 u bë H 04). Gjithsej, për ndërtimin e një çakmaku Zippo, përdoren 22 pjesëza, ndërsa nga fabrika për një çakmak të tillë kërkohen 108 procese.

Përgjatë Luftës së Dytë Botërore, përdoruesit e Zippo-ve shpikën manovrat e reja për ndezjen e tyre. Zippo-t u përdorën gjerësisht nga ushtarakët amerikanë në Vietnam për ndezjen nga distanca (si flakëhedhës) të zonave ku fshiheshin vietkongët, falë përsosmërisë dhe mosshuarjes së flakës nga agjentët atmosferikë. Një shumëllojshmëri çakmakësh Zippo janë përdorur në 1.500 filma amerikanë. Kai, bateristi i grupit “JRock/Visual Kei band The GazettE”, është fansi më i madh i artistëve dhe ka një koleksion të madh Zippo-sh. Çakmakë shumë të ngjashëm me Zippo-n prodhohen edhe nga kompanitë Eagles, Blazer, Colibri dhe Philadelphia.

Gjermanja Annika Irmler është femra me gjuhën më të gjatë në botë. Ajo ka hyrë në librin e rekordeve Gines për gjatësinë e jashtëzakonshme të gjuhës së saj, e cila arrin një gjatësi deri më 7 centimetra. “Miqtë e mi gjithmonë më kanë thënë se kam një gjuhë të pabesueshme… Një ditë do të bëjë shumë para falë saj”- thotë Annika. Ajo jeton me familjen na Hamburg dhe gjëja që ka më tepër qejf të hajë janë akulloret dhe krepat. Shoqëria zbavitet shumë në praninë e rekordmenes pasi ajo bën lojëra të veçanta me gjuhën e saj të jashtëzakonshme.

Burri me mjekrën më të gjatë në botë

Kur më vitin 1997 Shamsher Singh I rajonit të Punjab në Indi është shfaqur me mjekrën e tij të paruar në ekstremitete të gjithë mësuam se gjatësia e mjekrës së këtij njeriu arrinte deri më 183 centimetra. Ai u shpall pas kësaj si njeriu i gjallë me mjekrën më të gjatë në botë. Nuk dihet sot se çfarë ka ndodhur me të dhe me mjekrën por padyshim që mjekra sit ë Shamsherit janë të ralla dhe jo kushdo mund t’i ketë. Ndërkaq, sa për kuriozitet, mjekra më e gjatë në botë ka qenë ajo e norvegjezit Hans Langseth i cili më 1927-n kishte një mjekër që arrinte gjatësinë e 5.33 metrave. Madje mjekra e tij është prezantuar edhe në muzeun Smithsonian Institution në Uashington DC.

Gruaja me mjekrën më të gjatë në botë

Ajo quhet Vivian Vvheeler dhe është nga VVood River, Illinois në Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Vivian e ka lënë mjekrën e saj të rritet që nga dita kur gruaja u përball me vdekjes e së ëmës në vitin 1990. Qimja më e gjatë e mjekrës së saj arrinte deri në 27,9 centimetra në vitin 2000. Gjatë fëmijërisë, Vivian është ndjerë ndryshe nga shoqet dhe bashkëmoshataret e saj. Babai e ka bindur vajzën që të rruhet që kur ishte në moshën 7 vjeçe. Pas martesës së saj të katërt dhe vdekjes të së ëmës, Vivian vendosi ta lërë mjekrën duke mos e ndaluar më rritjen e saj. Ajo shpesh e lidh mjekrën për të mos u penguar gjatë kohës kur ësht duke bërë punët e shtëpisë. Vivian është nëna e tre fëmijëve. Ajo është tepër e njohur në Illinois, për më tepër kur u bë bashkëpuntore e një spektakli televiziv.

Sytë më të frikshëm, dalin nga orbita 11 mm

Sytë më të frikshëm në botë, atëherë kur ajo vendos që ti nxjerrë nga orbita, i ka gruaja me ngjyrë që jeton në Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe që quhet Kim Goodman. Nga matja që i është bërë prej specialistëve të librit të rekordeve Gines në Los Angeles, Kalifroni (SHBA) më 13 qershor të vitit 1998, Kim u bë si femra më e njohur për të nxjerrë sytë nga orbita. Ajo ka vërtet talent në zhvillim e kësaj loje aspak të zakontë. Në fakt, Kim e ka fituar këtë dhunti pas momentin kur ajo aksidentalisht u godit në kokë nga një kaskë hokej dhe në atë moment, gruaja vuri re se një sy i doli jashtë orbitës më tepër sesa tjetri. Qysh atëherë Kim i lëviz sytë jashtë e brenda orbitave sipas dëshirës së saj.

Dy terroristë në studion ovale të Shtëpisë së Bardhë: një grua me flokët e krehur në stilin af rikan, me mitraloz në qafë dhe një burrë i veshur me veshje islamike. Ndoshta shumë pak mund ta marrin me mend se bëhet fjalë për kandidatin demokrat për President, Barak Obama, dhe bashkëshorten e tij, Mishel. Kopertona e "New Yorker" me siguri e ka arritur qëllimin e saj këtë javë: t‘i lërë të gjithë pa mend e të bëjë xhiron e botës. E në fakt, njëlloj si prestigjiozja intelektuale njujorkeze kanë bërë më parë edhe simotrat e saj. Në të kaluarën, të tjera kopertina kanë hyrë në histori përmes fotove, imazheve të modifikuara apo ilustrimeve. Fotot "Los Angeles Times" ka renditur "10 kopertinat" që kanë tronditur botën. Fotografitë e tyre janë pikërisht ato që kanë prekur më shumë lexuesit anekënd botës. Le ta nisim me foton e Annie Leibovitz në kopertinën e "Rolling Stone", me John Lennon dhe Yoko Ono të shtrirë për tokë: ajo e veshur, ndërsa ai tërësisht lakuriq, që e ka mbërthyer fort, një lloj si fetusi në barkun e së ëmës. Kopertina i takon janarit të vitit 1981 dhe shkaktoi një skandal të madh në opinionin publik. Megjithatë u bë një foto legjendare, duke i dhënë më shumë famë Leibovitz. Polemikat "An American Tragedy" është titulli i faqes së parë të revistës "Time" në qershor të vitit 1994, me foton e shkrepur menjëherë pas arrestimit të O.J. Simpson. Fotoja origjinale e policisë u ndryshua nga e përjavshmja amerikane, duke i ndryshuar ngjyrën (duke e bërë më të bardhë) aktorit dhe sportistit amerikan. Në këtë rast, kopertina shkaktoi shumë polemika me sfond racial. E njëjta gjë ndodhi disa muaj më parë me kopertinën e revistës "Vogue", me supermodelen Gisele Bündchen dhe yllin e ri të basketbollit, LeBron James. Sipas kritikave, fotoja e shkrepur nga fotografja Annie Leibovitz riprodhoi stereotipa të vjetër racistë dhe seksistë. Një gafë, pak a shumë e kërkuar me dëshirë, i ndodhi në 1993-shin revistës "Time", që e zgjodhi Bill Klintonin si "Njeriun e Vitit": koka e Presidentit të atëhershëm amerikan mbulonte vetëm një pjesë të shkronjës M të emrit "Time" të revistës, duke e bërë që të dukej sikur kishte vënë brirë. Polemika e fundit, sipas kohës, shpërtheu për "Entertainment Weekly", që ia ka dedikuar foton e kopertinës filmit më të ri që pritet të dalë, "Twilight", shkëputur nga romani i Stephenie Meyer. Shumë lexues dhe përdorues të internetit u tërbuan nga inati për mënyrën e veçantë se si ishte portretizuar personazhi i Eduardit në libër. Kështu, fansat u ankuan publikisht në bloge të ndryshme: "Eduard duket si një vampir"; "Buzë shumë të kuqe, lëkurë shumë të bardhë". Në fund, nuk mund të harrohej faqja e parë seksi e amerikanes "Vanity Fair", me Demi Moorin shtatzënë, nudo, teksa prekte barkun. Nga atëherë, shumë yje të tjera të shoubiz- it kanë kërkuar të imitojnë kopertinën mitike të vitit 1991, edhe pse me më pak bujë sigurisht.

FUSHË-KRUJË - E rrallë, por e vërtetë! Banorët e fshatit Dervan në Fushë-Krujë janë habitur kur në fermën e Pashk Gjokejës kanë gjetur një zog pule me katër këmbë. Shpendi i çuditshëm ka lindur katër ditë më parë, ndërsa menjëherë kanë ardhur specialistë për të parë sesi është forma e shpendit. Është vënë re se zogut me katër këmbë i funksionojnë vetëm dy këmbët e prapme, ndërsa dy të tjerat, të cilat ndodhen në trupin e shpendit, nuk janë funksionale. Sipas veterinerit Meleq Bylyku, lindje të tilla janë tepër të rralla dhe përfshihen në deformimet gjenetike. Ndërsa pronari i zogut, Pashk Gjokeja, shprehet se është befasuar. Shërbimin ndaj shpendit e ka marrë përsipër nipi i tij, Genti 7-vjeçar, i cili është i dashuruar pas pulave. Zogu ka shëndet të plotë dhe është mjaft i lëvizshëm.

Shkruar nga Aurora Foto

Britani, 40 paund se shkund hirin e cigares në tokë

Gjykata ka dënuar me 40 paund Daniel Slaney, pasi dikush e ka parë të shkundë hirin e cigares në tokë. Shkelësi i ligjit e ka pranuar, po ka shtuar se fundin e cigares e futi në paketën bosh, dhe nuk e hodhi në tokë. Sido që të ketë qenë e vërteta, gjobën duhet ta paguajë patjetër, me akuzën e hedhjes së mbeturinave në rrugë. “Vetëm një gram hi shkunda. Më duket se po e teprojnë me këtë punën e pastërtisë”, thotë Dennis. Zëdhënësi i këshillit Erewash thotë se u zhgënjyen shumë kur dëgjuan se veprimet e këshillit për sjelljen e papërgjegjshme të zotit Dennis janë cilësuar si të tepërta.

SHBA, lyen makinën në stilin e policisë

Makina sportive e Jessie Vigil ka ndërruar pamje. Ajo ishte e kuqe dhe blu, por tani është lyer me të bardhë dhe të zezë, duke ngjasuar më shumë si makinë policie se sa civile. Agjencitë e zbatimit të ligjit kërkojnë autorizim për ta arrestuar, pasi u ka vjedhur stilin. Ai filloi me dekorimin e makinës “Ford Mustang” në verën 2007, që të dukej si makina e policisë në filmin “Shndërruesit”, pasi djali i tij 7-vjeçar e pëlqente shumë. “Doja vetëm të krijoja makinën e filmit”, thotë babai 35-vjeçar. “Kur u ktheva nga lufta në Irak doja ta llastoja”, shton ai. Veterani i luftës rrezikon të gjobitet dhe t’i konfiskohet makina për shkak të kapricos.

Çeki, ministrat grinden, njëri as që do t’ia dijë

Autoritetet çeke kanë kërkuar heqjen e posterit të kompanisë së pijeve energjike, në të cilën është një ministër i qeverisë që fle gjatë një debati. Reklamat për pijen “Kamikaze” tregojnë ministrin e Jashtëm, Karel Schwarzenberg që fle dhe sloganin: “Qëndroni më gjatë në këmbë”. Ministri 70-vjeçar, i cili nuk e ka kundërshtuar reklamën pranoi se e zuri gjumi gjatë debatit për zgjedhjet presidenciale të vendit. Këshilli i Standardeve të Reklamave thotë se posteri shkeli kodin etik që ndalon përdorimin e figurave politike në reklama. Kompania refuzon ta heqë posterin, ndërsa ministri thotë: “Lërini njerëzit të kënaqen”.

Angli, shefi i kuzhinës alergjik ndaj ushqimeve

Një shef me karrierë të suksesshme në fushën e gatimit zbuloi se deri tani ushqimet as që i kishte shijuar ndonjëherë, pasi ha vetëm biskota. Andrew Forster, 27-vjeçar nga Consett, ka jetuar me ushqime të lehta për t’u tretur, vaferë me karamele dhe biskota “Blue Riband” që kur ishte i vogël. Me gjithë problemet e ngrënies, ai bën një jetë të zënë në kuzhinën e një restoranti italian, “Sale Pepe” në Shortley Bridge. Zoti Forster thotë: “Isha 18 muajsh kur kjo ndodhi. Nuk haja për ditë të tëra. Doktorët thonin se ishte vetëm një fazë kalimtare, por kjo zgjati 27 vite”.

Policët, sekretaret dhe kriminelët u evakuuan nga një rajon rus, pasi aty huri një gjyshe me trastën plot me granata. Irene Fedorova, 67-vjeçare hyri në rajonin e krahinës Orenburg, në Urale dhe tha se donte të përfitonte nga amnistia e dorëzimit të armëve. Ajo donte të hiqte disa armë të vjetra që burri i saj, Boris mbante nën shtrat. Kur policët hapën çantën gjetën disa granata dore, dy prej të cilave ishin gati në të plasur. Ajo thotë: “Lexova që po grumbullonin armë të vjetra dhe mendova t’i dorëzoj. I mora me vete në autobus në çantë. Më vjen keq që shkaktova rrëmujë. Herën tjetër do të thërras shërbimin e grumbullimit”.

SHBA, bashkëjetojnë për 20 vjet me bletët në shtëpi

Një familje në Kaliforni jeton me kaq shumë bletë, sa mjalti i kullon nga muret. Situata në familjen Stathatos po bëhet ngjitëse. Bletët kanë mbushur çdo pjesë të mureve të shtëpisë së vjetër me stilin tudor sa mjalti u ka hequr bojën mureve në dhomën e ngrënies. “Bletët kanë qenë banorë të mirë, kemi bashkëjetuar në paqe për 20 vjet”, thonë Helen dhe Jerry Stathatos. Por kohët e fundit është kthyer në koshere plot zhurmë, bletët shkojnë e vinë nëpër shkallë. Specialisti i grumbullimit të bletëve thotë se sapo hyn në shtëpi ndihet aroma, por do ta ketë të vështirë t’i largojë.

Një tajvanez pagoi një vajzë të kërcente në funeralin e babait 103-vjeçar. Kërcimtarja kërceu para arkivolit të Cai Jinlai për më shumë se 10 minuta në qytetin Taizhong. Djali, Cai Ruigong, e pagoi më shumë se 80 paund që të kërcente në përkujtim të babait të tij. Cai Ruigong thotë se i premtoi babait se do t’i merrte një valltare striptizi nëse i kalonte të 100 ditëlindjet. Babai shekullor, Cai Jinlai ndërroi jetë në moshën 103-vjeçare, ndërsa eci tre milje në qytet për të votuar. Ai ishte personi më i njohur në fshat, pasi ishte më i moshuari dhe pati më shumë se 100 pasardhës.

A e dini se shoqata e Gay-ve është në hall të madh? I ka rënë rendimenti i punës, nuk e kanë përmbushur planin e duhur këto kohë dhe kërkojnë të ndërrojnë drejtues. Më këtë përfundim anëtarët e kësaj shoqatë kanë paraqitur një kërkesë në Gjykatën e Tiranës ku kërkojnë të emërojë një tjetër drejtues në krye të këtij institucioni ku ushtrojnë aktivitetin. Pas një analize të bërë nga ana e tyre, të 27 anëtarët kanë arritur në përfundimin se janë vërejtur mangësi për shkak të mungesës së organizimit. Kjo shoqatë propozon që në krye të tyre të jetë Dr. N.A, i cili deri më tani ka qenë sekretari i përgjithshëm i këtij organi.

1. Li Po
Vdekje duke përqafuar reflektimin e hënës
Poeti kinez Po (701-706) konsiderohet si një nga dy poetët më të mëdhenj të letërsisë kineze. Ishte i njohur edhe për dashurinë që ndjente ndaj alkoolit dhe poemat më të mira i ka shkruar ndërsa ishte i dehur. Një natë Li Po ra nga varka dhe u mbyt në lumin Yangtze, ndërsa përpiqej të përqafonte reflektimin e hënës në lumë.
2. Hans Steininger
Vdekje nga mjekra e gjatë
Austriaku Hans Steininger ishte i famshëm se kishte mjekrën më të gjatë në botë, gati 1.4 metra e gjatë. Më vonë u bë edhe më i famshëm për shkak se vdiq për shkak të saj. Një ditë në vitin 1527 ra zjarri në qytetin e tij dhe nga nxitimi, Hans harroi ta mblidhte mjekrën. Pa dashje e shkeli, humbi ekuilibrin dhe ra.
3. Tycho Brahe
Vdekje se nuk shkon në banjë
Fisniku dhe astronomi danez, Tycho Brahe, vdiq nga një infeksion në veshka për shkak se nuk shkoi në banjë gjatë një banketi në vitin 1601. Atëherë ishte turp të ngriheshe nga tavolina dhe të shkoje në banjë. Ai mbante një këllëf të artë për hundën për shkak se e kishte humbur të tijën në duel.
4. Jean-Baptiste Lully
Vdekje nga shkopi i dirigjentit
Ndërsa drejtonte himnin “Te Deum” për mbretin francez Louis XIV në 1687, Jean-Baptiste Lully ishte kaq i përqendruar në ruajtjen e ritmit duke përplasur një shkop në dysheme (kështu bëhej para se të përdorej shkopi i dirigjentit), sa goditi me të gishtin e madh. Më vonë plaga u bë gangrenë dhe ai refuzoi ta presë.
5. Mbreti Adolf Frederik
Vdekje nga të ngrënit e tepërt
Mbreti Adolf Frederick i Suedisë ishte shumë i dhënë ndaj të ngrënit dhe më vonë vdiq për këtë arsye. “Mbreti që e hëngri veten për vdekje” vdiq në vitin 1771 në moshën 61-vjeçare nga një problem në tretje, pasi hëngri një vakt të bollshëm me karkaleca, kaviar, sardele të tymosura, shampanjë dhe 14 ëmbëlsira.
6. Clement Vallandigham
Vdekje nga demonstrimi për jurinë
Pas Luftës Civile, politikani nga Ohio, Clement Vallandighma, u bë avokat i suksesshëm që rrallë herë humbte. Në vitin 1871, mbrojti Thomas McGehan, që akuzohej se kishte qëlluar Tom Myers gjatë një grindjeje. Mbrojtja e tij ishte se Myers kishte goditur veten ndërsa nxirrte pistoletën. Për ta bindur jurinë, ai e demonstroi teorinë, por harroi se arma ishte e mbushur.
7. Allan Pinkerton
Vdekje nga kafshimi i gjuhës
Allan Pinkerton (1819-1884) ishte i famshëm për hapjen e agjencisë detektive “Pinkerton” dhe për krijimin e teknikave investigative, si vëzhgimin e të dyshuarit dhe kryerjes së punës nën maskim. Ai vetë vdiq nga një infeksion në gjuhë, gjë që iu krijua për shkak se e kafshoi kur u pengua në një trotuar.
8. Jack Daniel
Vdekje nga shkelja e gishtit të madh
I famshmi Jack Daniel vendosi të shkojë herët në distileri një mëngjes në vitin 1911. Donte të hapte kasafortën e tij, por nuk i kujtohej kombinimi. Në zemërim e sipër, Daniel goditi kasafortën me këmbë dhe lëndoi gishtin, i cili më vonë iu infektua. Ky lëndim i solli dhe vdekjen. Morali i historisë? Mos shkoni në punë herët.
9. Bobby Leach
Vdekje nga lëkura e portokallit
Bobby Leach nuk kishte frikë nga vdekja. Në vitin 1911, ai ishte personi i dytë në botë që kaloi poshtë Ujëvarës së Niagarës mbi një fuçi. Guximtari organizoi edhe shfaqje të tjera ku sfidonte vdekjen, prandaj vdekja e tij është ironike. Ndërsa shëtiste në Zelandën e Re, Leach rrëshqiti në një lëkurë portokalli.
10. Franz Reichelt
Vdekje nga mos-hapja e palltos parashutë
Në vitin 1911, rrobaqepësi francez Franz Reichelt vendosi ta provojë shpikjen e tij, një kombinim i parashutës dhe palltos, duke u hedhur nga kulla “Eifel”. Autoriteteve u tha se do të përdorte një kukull, por në momentin e fundit vendosi ta provojë vetë. Askush nuk u habit për vdekjen e tij. Hedhjen mund ta shihni edhe tek YouTube.
11. Grigori Rasputin
Vdekje nga helmimi, goditja me armë, rrahja dhe mbytja njëkohësisht
Mistiku rus Grigori Rasputin (1869-1916) në fillim u helmua me aq helm sa mund të vriteshin 10 burra, por nuk pësoi gjë. Më vonë vrasësit e goditën me një revolver në shpinë. Rasputin ra, por e mori veten. Atëherë e goditën edhe tri herë të tjera, por Rasputin prapë jetoi. Më pas e rrahën dhe për siguri e hodhën në lumin e akullt Neva.
12. Ray Chapman
Vdekje nga bejsbolli
Ray Chapman nga Kleveland është njeriu i vetëm që është vrarë nga një shesh bejsbolli. Në atë kohë, lojtarët e bejsbollit e bënin pis një top para se ta hidhnin që ai që e qëllonte të mos e shihte. Në 6 gusht 1920, gjatë një loje kundër “New York Yankees”, Carl Mays, i hodhi një top të tillë Chapman, që i ra në kokë.
13. Isadora Duncan
Vdekje nga shalli
“Mamaja e kërcimit modern”, Isadora Duncan, vdiq në vitin 1927 për shkak të shallit të firmosur që e vishte gjithmonë. Gazeta “New York Times” shkruan në 15 shtator 1927 “Automobili po ecte me shpejtësi kur shalli me mëndafsh të fortë u rrotullua tek rrota e makinës. Ajo uli kokën dhe u përplas me një shkëmb”.
14. Homer dhe Langley Collyer
Vdekje nga plehrat
Homer dhe Langley Collyer ishin grumbullues të fiksuar. Dy vëllezërit kishin frikë t’i hidhnin gjërat dhe mblidhnin me fanatizëm gazeta dhe plehra të tjera në shtëpi. Ata madje vunë dhe çarqe në korridore që të mbroheshin nga hajdutët. Njëri prej tyre ishte zvarritur poshtë gazetave për të kaluar dhe ishte zënë në çarkun e ngritur vetë. Tjetri ishte i paralizuar dhe vdiq nga uria.
15. Jerome Irving Rodale
Vdekje gjatë një bisede në një shfaqje
Jerome Irving Rodale ishte një ithtar i ngrënies së shëndetshme. Ai ishte përkrahës i ushqimeve organike dhe themeloi revistën “Ferma dhe kopshtaria organike”. Pasi u mburr se do të bëhej 100 vjeç, nëse nuk shtypej nga ndonjë taksixhi i inatosur, Rodale vdiq nga një infarkt ndërsa intervistohej nga Dick Cavett në 1971.
16. Christine Chubbuck
Vdekje nga vetëvrasje drejtpërsëdrejti në televizor
Christine Chubbuck ishte reporterja e parë dhe e vetme që kreu vetëvrasje gjatë një transmetimi drejtpërsëdrejti në televizor. Në 15 qershor 1974, tetë minuta në transmetim, reporterja që vuante nga depresioni tha: “Do të ruaj politikën e “Channel 40” dhe do t’ju sjell lajmet më të fundit”. Më pas nxori pistoletën dhe e goditi veten në kokë.
17. Elvis Presley
Vdekje në banjë
Ekzistojnë raste të ndryshme të vdekjeve në banjë, por ajo e Elvis Presley (1935-1977) është më e famshmja. Mbreti i rokut është gjetur i shtrirë në banjën e shtëpisë së madhe pasi kishte vjellë në WC. Doktorët thanë se kishte pësuar një infarkt nga shtimi në peshë dhe marrja e ilaçeve të tepërta.
18. Robert Williams
Vdekje nga roboti
Robert Williams është njeriu i parë që është vrarë nga një robot. Më 25 janar 1979 ngjitet në një dollap të depos tek “Ford Motor’s Flat Rock” për të marrë një pjesë për robotin që s’po funksiononte. Çuditërisht në ato momente roboti aktivizohet dhe e përplas krahun në kokën e William duke e vrarë atë në çast.
19. Vic Morrow
Helika e helikopterit i pret kokën
Aktori Vic Morrow ndërroi jetë gjatë xhirimeve të filmit “Twilight Zonë: The Movie”, kur një helikopter doli jashtë kontrollit për shkak të shpërthimeve të efekteve speciale dhe i preu kokën me helikë. Dhe dy fëmijë të tjerë aktorë vdiqën në vendngjarje në atë kohë.
20. David Grundman
Vdekje nga kaktusi
Në vitin 1982, 27 vjeçari David Grundman dhe një shoku i tij i dhomës vendosën të bëjnë qitje duke përdorur si shënjestër lulen e shkretëtirës. Kaktusi i parë, i cili ishte i një madhësie të vogël u bë copash menjëherë. Por kur Grundman provoi të qëllonte me armë një kaktus të madh, një pjesë e tij i ra përsipër duke e vrarë.
21. Tennesee Williams
Vdekje nga tapa e shishes
Dramaturgu Tennesee Williams, i njohur si një nga më të mëdhenjtë në historinë e Amerikës, gjithashtu njihet dhe për dashurinë e tij për pijen. Dhe pikërisht nga ajo i erdhi dhe vdekja jo e zakonshme. Ai ishte në dhomën e tij të hotelit në vitin 1983 pasi i ngeci në fyt tapa e shishes.
22. Jerome Moody
Mbytje ironike në pishinë
Në vitin 1985 rojtarët e jetës, siç quhen ata që shpëtojnë njerëzit që rrezikojnë të mbyten në det, në Nju Orlins, vendosën të festojnë sezonin e parë pa asnjë mbytje. Kur mbaroi festa, një i ftuar 31-vjeçar, Jerome Moody u gjet i vdekur në fund të pishinës së zyrave të rojtarëve të bregut.
23. Dick Shawn
Vdekje në skenë
Komediani i njohur Dick Shawn u nda nga jeta në vitin 1987, vdiq nga një atak në zemër në skenë ndërsa po bënte humor. Ai po tallej me politikanët duke përmendur klishetë e fushatave elektorale si për shembull “Unë nuk do ta lë pas dore punën”. Më pas ai u shtri në tokë dhe njerëzit menduan se ishte pjesë e shfaqjes.
24. Mal Kirk
Vdes nga goditje barku
Mundësi britanik Mal “King Kong” Kirk vdiq nga një goditje barku e Shirley “Big Daddy” Cratbree. Në gusht 1987, në momentet finale të ndeshjes, Crabtree kreu lëvizjen dalluese të tij (duke u hedhur poshtë e lartë dhe duke përplasur barkun tek kundërshtari) Kirk, i cili pësoi një infarkt në zemër dhe vdiq.
25. Lori Rae Keevil-mathews
Vdekje nga çadrat gjigante
Në vitin 1991 artistët Christo dhe Jeanne-Claude krijuan një instilacion ambientalist prej mijëra çadrash gjigante të verdha dhe blu në Kalifroni dhe Japoni. Dy muaj më vonë Lori Rae Keevil-Mathews, një 33-vjeçare, shkoi të shihte instilacionin kur era e fortë e shkuli një nga çadrat e cila e shtyu gruan të përplasej pas një guri.
26. Yooket Paen
Vdekje dyfishe
Në vitin 1991, një grua tajlandeze 57-vjeçare, Yooket Paen, ishte duke ecur në fermën e saj kur aksidentalisht i rrëshqiti këmba në një bajgë lope. Kur u rrëzua ajo u mbajt pa dashje në një tel korrenti të zhveshur dhe vdiq. Gjatë funeralit, motra e të ndjerës po u tregonte fqinjëve vendin ku kishte rënë në korrent Yooket, kur dhe ajo vetë rrëshqiti, kapi telin e korrentit dhe vdiq.
27. Betty Stobbs
Vdekje nga delja
Në vitin 1999, Betty Stobbs, 67-vjeçare nga Anglia, mori një deng me barë të thatë që e ngarkoi në pjesën e pasme të motorit për të ushqyer tufën e deleve. Mesa duket, delet ishin shumë të uritura. Rreth 40 prej tyre iu vërsulen barit duke e shtyrë atë të binte nga një shkëmb i lartë. Stobbs i mbijetoi rënies, por vdiq kur motori ra pas saj poshtë dhe pikërisht mbi të.
28. Brian Wells
Vdekje nga varësja
Më 28 gusht 2003, shpërndarësi i picave Brian Wells u përpoq të grabiste një bankë me një armë artizanale në formë kallami. Kur e kapi policia ai tha se atë e kishin detyruar ta bënte një gjë të tillë dhe se në qafë kishte një varëse bombë. Bomba plasi përpara se policia të mund ta çaktivizonte atë.
29. Steve Irwin
Vdekje nga peshku
Në vitin 2006, eksperti i jetës së egër dhe personaliteti televiziv Steve Irwin apo siç quhej ndryshe “Crocodile Hunter”, vdiq kur një thumb i një peshku iu ngul në zemër, ndërsa ai po filmonte dokumentarit “Krijesat më të rrezikshme të Oqeanit”.
30. Mariesa Weber
Vdekje nga rafti i librave
Familja e Mariesa Weber kishte denoncuar për humbjen e saj rreth dy javë përpara se ta gjenin në dhomën e gjumit të saj, vënë përfund nga rafti i librave. “Unë kam fjetur në të njëjtën shtëpi me të prej 11 ditësh dhe ku s’e kam kërkuar, dhe e gjej këtu në dhomën e gjumit të vdekur”, tha më pas nëna e saj