Agim Gashi:Në vend të Urimit pë 7 Marsin!

nga **Agim Gashi** Fri Mar 06, 2015 9:22 pm

Agim Gashi:Në vend të Urimit pë 7 Marsin!

7. März 2011 um 15:32

ÖffentlichFreundeFreunde ohne BekannteNur ichBenutzerdefiniertEnge FreundeJOAlle Listen anzeigen ...Forumi i Rinise i Lidhjes Demokratike te Kosoves (Faqja Zyrtare)henderson aset protection prishtinashkrimtarGazeta "EUROPA"poete dhe autore tekstesh kengeshCisco SystemsDüren-Umgebungpoete dhe autore tekstesh kengeshshkrimtarGÜNEŞ-ÜMİT YP.EMLK.SAN.TİC.LTD.ŞTİ.henderson aset protection prishtinaRrjedha GjilanShoqata"Miqesi e Bashkepunim me Europen"FamilieDW Deutsche WelleTy dhe UnBekannteZurück

Në vend të Urimit pë 7 Marsin!
Agim gashi

Një histori e shkurtër e punës sime si mësues
Agim Gashi:Në vend të Urimit pë 7 Marsin! 190485_10150105318579077_5253222_n

Ishte viti 1973. Atë vit kisha diplomuar në shkollën normale të Prishtinës dhe me diplomën në dorë

konkurova për mësues në shkollën e Janjevës, pikrisht në paralelën e ndarë të
fshatit tim Okllap. Si një i ri e me plot elan për proçesin edukativo-arsimor
iu përvesha punës me nxënësit. Gjatë punës sime shifsha edhe anomalitë dhe
papunsinë që ishte bërë dhe bëhej në edukimin dhe arsimimin e brezave nga disa
mësues që punën e mësuesisë e shiqon si përfitim material dhe mburrje me
titullin, se sa të edukoheshin dhe arsimoheshin gjeneratat tona në frymën kombëtare. Pos kësaj
ishte edhe frika nga përcjelljet e vazhdueshme nga UDB-ja se çfarë mësohej me
nxënësit. Unë dhe gjenerata ime kishim fatin që vitete shtatëdhjeta ishin vite
të një lirie sado pak të avancuar edhe pse duhej kujdes i mëtutjeshëm. Gjatë
punës sime njëmbdhjet vjeçare rashë në shumë sfida të pa pritura. Pos punës
sime si mësues, unë isha edhe këngëtar i RTP-së, merresha me folklorin dhe
studjoja. Të arriheshin të gjitha këto më ndihmonte patjeter vullneti im për
ndryshime në arsim, në jetë dhe në veprimtari. Në fillimi i viteve të tetëdhjeta,
situata në Kosovë filloi të ndryshoj e sidomos pas demostratave të ´81-shit. Këtë
vit për pjesmarrje në demostrata mu denuan dy motrat e mia, por edhe unë
gjurmohesha me këmbëngulje nga sigurimi se a kisha marrë pjesë në demostrata!? Unë
isha pjesmarrës dhe bile aktiv i këtyre protestave të cilat ndryshuan
mentalitetin e rinisë kosovare, e cila ishte infektuar me postere të këngëtarëve
e artistëve serb. Më me ëndje dëgjohej Lepa Brena se sa këngëtaret tona
shqiptare. Disi merrej si modernitet të dëgjoheshin “Bjelo Dugme” e Lepa Brena
se sa Shkurte Fejza, Shyhrete Behluli, Shyqeri Alushi etj. Demostratat e vitit
1981 ndryshuan çdo gjë për të mirë. Filloi një levizje gjithë popullore për
liri duke u ngritë në protesta, duke ngritë zërin edhe njerzit e kulturës,
politikës, arsimit eveçanarisht këngëtarët të cilët filluan që me anë të këngës
së tyre të mbillnin ndjenjat e patriotizmit te rinia shqiptare. Sado më tepër që
populli organizohej për ta kundershtuar robrimin, aq më agresive bëhej UDB-ja e
cila çdo ditë vriste, burgoste e masakronte intelektualët tanë me metoda
perfide të tradhëtisë e spiunazhit. Por një popull që do lirinë, nuk mund të
ndalet me dhunë. Tani haptas përkujtoheshin mësuesit e pupullit si Fazli
Graiqevci me shokë që barbarisht u likuiduan nga dora vrastare e UDB-së.
Viti 1983 për mua sjell pikllimin e jetës. Mu këtë vit unë largohem nga proçsi edukativo-arsimor për

mos tu kthyer më asnjëherë në ato klasa me erë të këndshme fëmijësh e me
ditarin tim në dorë. Si i pa përshtatshëm për proçsin mësimor dhe si
nacionalist, i pa pështatshëm dhe armik i popullit, përjashtohem nga arsimi për tu burgosur më vonë
për vepra penale kunder shtetit dhe përgaditje të kontrarevolucionit.
Sot, kur arsimit dhe edukimit shqiptar i duhen mësuesit më shumë se kurr, mendoj se mësuesve të mirëfillt iu është bërë padrejtësi e madhe. Kjo vjen edhe nga neglizhenca e njerzëve

kompetent për ta qitë në binarë arsimin dhe edukimin e gjeneratave të reja, e
sidomos ndarja e arsimit në baza partiake. Kjo është padrejtësia më e shëmtuar
që i bëhet popullit në përgjithësi. Prandaj mësuesit e mirëfillt sot qëndrojnë jashtë proçesit arsimor.
Arsmimi dhe edukimi i gjeneratave në mërgatë është një katastrofë e veçant së cilës duhet kushtuar

vemendje të jashtëzakonshme, edhe pse tani është tepër vonë, por që ma merr
mendja se më mirë vonë se sa asnjëherë. Po flas për arsimin në Gjermani ku
kuadri është në përgjithësi i pa kualifikuar (me përjashtime), i pa përshatshëm
për edukim dhe arsimim dhe plotsisht punojnë pa plane konkrete që janë mëse të
domosdoshme.
Ku mund ta edukoj dhe arsimoj gjeneraten e re një mësues i cili në jetën e tij ska dëgjuar asnjë orë

mësimi nga lënda e pedagogjisë, psikologjisë, logjikës dhe medodikës?! Pra
thjesht thënë,se mësuesit në mërgatë janë akoma mësues të caktuar nga shteti
jugosllav, ndersa pas lufte filloi emrimi i mësuesve në baza partiake, mësues që
përkrahnin stalinizmin dhe komunizmin, mësues pa diploma, mësues që blenë
diploma fallso në Prizeren për 100 DM, mësues që mbjellin urrejtje ndaj palës
tjetër duke futur armiqësi në mesin e nxënësve.
Mua përsonalish, para disa viteve më është drejtuar një “mësues” i cili në prani edhe të kater njerzë

njerzëve tjerë më tha:”Pa e vra Ibrahim Rugoven, Kosova nuk shkon përpara.
Unë i mësoj fëmijët ta urrejnë këtë njeri”! Mbeta i shokuar dhe nuk dija si ti
përgjigjem “mësuesit” i cili në shpirt ka vrasjen, ka krimin...urejtjen!
Për të mos e zgjatur,unë si ish mësues apeloj te të gjithë mësuesit shqiptar që përmes edukimit dhe

arsimimit të brezave, të mbjellin faren e dashurisë, ti arsimojnë dhe edukojnë
brezat në frymën atdhetare, që ta duan vendin e ta çmojnë lirinë dhe gjakun e
derdhur për liri, ta zhdukin pëjetësisht urrejtjen ndërvllëzërore, ta zhdukim të
keqen dhe smiren, krejt me qëllim që ardhëria të na gjej me gjenerata të shëndosha,
të arsimuara e të pajisura me kulturë civilizuese për të ecë para në shoqritë e
botës përparimtare.
Në vend të Urimit ua dhuroj një poezi përkujtuese për mësuesin Halit Geci, të vrarë nga barbarët

bajloza serb në klasën e tij të mësimit. Përkujtimi i atyre që u bënë dhe për
ne, është vyrtyt njerzor!

KUR VRITET MËSUESI
(Kushtuar mësuesit Halit Gecit)

Kur vritet mësuesi,
Rrëzës Qyqavicës,
Nxjerr tytën nga mali,
Pushkë e Shotë Galicës.

Kur vritet mësuesi,
Për nder të Atdheut,
Mbin mbi Dhaskal Todhrin,
Shpatë e Skënderbeut.

Kur godasin mësuesin,
Duar gjakatare,
Djemte e UÇK-së
Bëhen Abetare.

Kur vritet mësuesi
Për një pëllëmbë fushe,
Shkronjat n´Abetare
Marrin ngjyrë të kuqe.

Kur vritet mësuesi
Për dritë të lirisë,
Djemtë e UÇK-së
Marshojnë Arbërisë.

1997

Agim Gashi:Në vend të Urimit pë 7 Marsin! 198307_10150105321249077_7056610_n

Agim Gashi:Në vend të Urimit pë 7 Marsin! 198307_10150105321249077_7056610_n

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31