POEZI NGA BAJAME HOXHA - ÇELIKU

POEZI NGA BAJAME HOXHA - ÇELIKU

MENGJES



Mëngjes vese gjashtë qershori,

Dielli skuqi fushat me grurë atje,

Vajzë, krahëshpluar korrja grurin,

Ndersa ti fluturoje i lirë Nëpër re.



Mbrëmja erdh’e lodhur,muzgu s’të solli ty,

Të kërkova mes turmës, por ti s’qe aty,

Kishe humbur nëpër re,vertet i lumtur ishe?

Gjersa më mungove,sigurisht,një tjetër kishe ti…





O ENGJELL



Po çtë bësh,

Vriten puthjet, vriten dashuritë

Dhe gjithçka mbetet e mbuluar

Me pluhurin e harresës.

Tani unë dua të rilind

në krahët e tua, o engjëll i dashurisë,

furishëm buzëndezur dua,

të mbaj buzën tënde në buzët e mia,

Shpirtin e pasur nga flakërimi i tërbuar,

Tmerrësisht jam e dashuruar me ty,

Mbetem përjetësisht pranë teje e ndezur,

dhe e pervëluar nuk ngopem duke të puthur në sy.