AGIM GASHI PËRSHËNDETJE NGA OBORRI I SPITALIT

nga **Agim Gashi** Sat Apr 30, 2016 8:12 pm

AGIM GASHI

PËRSHËNDETJE NGA OBORRI I SPITALIT

„Në kafene ke shumë shokë, në burgj e spital asnjë“ – Sami Frashëri

Ju përshëndes nga oborri i sspitalit. As në oborr nuk takova asnjë të afërm apo ndonjë të njohur. Këta rrjeshta spo i shkruaj për ta fajsuar apo shfjasuar dikend, por po i shkruaj sepse spo mundem pa e thënë, se, kohra të kqija erdhen. Fjala e vjeter popullore thoshte se sa më afër syve aq më afër zemrës, gjë që unë e marr si një filozofi e vjeter shqiptare, vulën e sëcilës nuk munden me e lshye as kohrat e mira e as ato të tmerrshmet. Kjo tregon se sa më larg syve aq më larg edhe zemres. Për veten time disi qëndron si e kunderta e këaj. Mua më qorrohen sytë për ti parë ata që mi do zemra e shpirti. Kurbeti na katandisi aq keq, saqë tek tani dikujt mund ti bien ndërmend se mosndalja e rrugëve të mërgimit, është katastrofë kombëtare por edhe personale e njerzore. Këto katrahura jetsore të mërgimit dhe luftes së pandalshme për liri, mua dhe shumë miqëve e mikeshave të mia na ranë aq paturpshëm mbi kokat tona, saqë, pothuajse na fundosen. Personalisht, vuajtjet e mia ishin dhe vazhdojnë të jenë në forma tjera aq të mëdhaja saqë sdi si ka mundë një njeri të përballet me to dhe akoma të jetë i gjallë. Po të përshkruhen këto, që nga plumbi i pare i vitit 1968 që nuk e dinte askush (Sivjet i tregova një miku duke ia treguar shenjen e plagës sepse nuk besonte dhe fare nuk më hynte se a beson dikush apo jo!?), problemet familjare, burgjet, ndjekjet, rrahjet, nënçmimet e përsekutimet e deri te kasaphanja me skalpera të trupit tim nga mjekët, nuk do të mund të bënin sa sulmi i fundit i kancerit në shumë vende të organizmit tim. I qëndrova të gjitha këtyre stihive, por a do të mundem ende të qëndroj???
Gjithsesi unë ende do të jem me Juve të familjar e të dashura mikesha e Ju miqë të respektuar. Do të jemë me Juve derisa ka thënë vetë Zoti i Madh i cili diti të na falë botës së sotme, dhe i cili di edhe të na marri kur Ai do vetë.
Nga oborri i Klinikës Ju përshëndes edhe sonte duke ua dëshirue një natë të qetë e të këndshme me familjarët, miqët e fqinjët e Juaj. Unë po e shty ende me motrat e tekniket medicional, me mjeket, infuzioet e terapi tjera kunder Kancer Ziut i cili spo ndalet duke i porositur mjeshtrit e vdekje që ta përshpejtojnë punën e tyre, ndoshta edhe para orarit të caktuar. Dalja nga spitaali nuk më gëzon fare sepse edhe atje ku shkoj. Do të më presin marimangat, dy grejzit që vendosen qerdhen te dritarja ime ( as nuk i nguci e as spo më ngucin), ndersa naten e kaloj nën kujdesin e vajzes sime dhe nënës së saj.
Ju përshëndes nga oborri i spitalit duke ua bërë me dije se nga oborri i varrezaave nuk do të mundem të Ju prshndes. Zoti Ju bekoftë Juve, popullin dhe atdheun!

30.04.2016
Aachen

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
						1
2	3	4	5	6	7	8
9	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30