Urumqët kërkojnë pavarësi nga Kina

Urumqët kërkojnë pavarësi nga Kina



Qe pse Kina nuk do ta pranojë pavarësinë e Kosovës. Sepse është shtet hegjemonist që brenda territorit shtetëror mban të shtypur shumë popuj e kombe, të cilat, sipas kartave të OKB-së, ku Kina është faktor i rëndësishëm vendimmarrës në Këshillin e Sigurimit, dhe se po ta pranonte të drejtën për vetëvendosje të popujve të tjerë në botë, do t’i duhej të heqë dorë nga hegjemonia e saj shtetmadhe e tipit okupator sovjetik. Në Kinë këto ditë po ndodh gjakderdhje e madhe, vriten mijëra veta dhe censura kineze komuniste minimizon shifrat. Kjo Kina që ndan drejtësi në Këshillin e Sigurimit, si aleate tradicionale e Rusisë, i përlyen duart me gjakun e atyre qytetarëve të saj që kërkojnë një të drejtë elementare: të vetëvendosin, të jetojnë të lire, të mos jenë të varur! Dihet se në kohët antike iliro-helene, kur Gadishulli Ilirik ishte qendra e botës së civilizimit të lartë, ku koncepti mbi shtetin e Platonit ishte vënë si bazë e filozofisë elementare politike që nuk u tejkalua kurrë deri në ditët e sotme, filozofisë antike të cilës do t’i duhen 2 mijë vjet të evoluojë fare pak, kur demokracia (zëri i popullit, demos-kratia) ishte platformizuar filozofikisht në librin “Politika” të Aristotelit, 1500 vjet më vonë do t’i duhen Evropës, të humanizohet dhe të rilindet në civilizimin antik (humanizmi dhe renesanca) duke e zbuluar bazën e artit dhe shkencës antike, mbi të cilën sot u përparua civilizimi evropian. Pra në shoqërinë antike të standardit suprem civilizues u organizuan lojërat olimpike. Po pse përsërisim këtu ato që dihen? Për ta rikujtuar një të dhënë historike: gjatë mbajtjes së lojërave olimpike në antikë, pushonin të gjitha luftërat e kohës, shpallej armëpushimi. Pra civilizimi antik ka pasur kode, jo vetëm politike, po edhe morale. Derisa sot, 2400 vjet më vonë, një shtet i Kinës përgjak pacifistët që me urtësi dhe pa dhunë kërkojnë atë që është elementare civilizuese, pavarësinë, dhe në saje të saj – lirinë! Miqësia ndër kombe e shtete, bashkëpunimi, sot është i vetmi “parlament” gjithëbotëror, ku bota bëhet bashkë, bota e miqësisë, bota paqësore, humane. Si mund ta pajtosh krejt botën “e pajtuar” së paku në një aspekt (Këshilli i Sigurimit) kur brenda kufijve artificialë të “shtetit” ti i përgjak dhe i vret ata që kërkojnë lirinë? Marshin e paradokohshëm paqësor të priftërinjve budistë të Tibetit, shteti i Kinës së sotme e cilësoi si “punë e forcave të errëta të manipuluara nga jashtë”, nga shtetet e tjera. Pra komploti ndërkombëtar kundër Kinës ende po vazhdon, edhe pse ajo i bën këto komplote bashkë me Rusinë. Po pse ato shtete të tjera “manipuluakan” me budistët paqësorë që kërkojnë liri? “Manipulohen” nga jashtë budistët, sipas shtetit kinez, janë lidhur me “armikun e jashtëm” të Kinës, a ka ndonjë “armik të jashtëm” që nuk është i Kinës? Shërbimet e huaja sekrete “që nxisin” budistët tibetas, a mund të futën në Kinë? Kina, okupatore e Tibetit, i cili ka histori dhe traditë hiç më pak se vetë Kina, ende ka kriter dyfytyrësinë komuniste, nuk i vjen turp të shtirët paqësore dhe e mirëkuptueshme me gjithë botën, kurse me Tibetin le që nuk është paqësore, po e përgjak, e okupon, nuk do kurrfarë marrëveshje me të. Po sa nga “armiqtë e jashtëm” konsiderohen ata që mbështesin lirinë e Tibetit? Kina nuk shpall armëpushim, por i vret ata që kërkojnë liri. Ndërkaq presidenti Sarkozi thotë se nëse Kina nuk heq dorë nga derdhja e gjakut në Tibet, nuk do të mbetemi indiferentë.