Genc Kastrati: Te pres

Genc Kastrati: Te pres

Ngadale ngulfatet shpirti i lekundur etjeje
mbi luginat i endur si klandestin dashurie
ne arome lulesh i pushuar me shprese te rilindur
per nje rreze ngrohjeje qofte dhe per nje ngushllim
kthjellimet e qiellit nuk kane te ndaluar
se pas nje dite te zymte linde nje dite e re
e ti e dashur dikund large me je e fshehur
me rri si peng e vrare dashurie
por une ty te pres edhe pse ti se di
te lidhur jemi me rrahjet seizmike te zemrave
me lekundje termetesh nga shpirti i trazuar
mbi vetullat tona ngrihen vija ngjyrash ylberi
dhe te bashkuar mbesim nga dita ne mbremje
e nga mbremja ne dite lindim binjak
me nje deshire te ndare si nje molle e prere ne dysh
nje ere ne hapesire te botes gjithnje na fryen
na bashkon frymarrjet ne nje ofshame te zgjuar
dhe gjeresa te jetoje si i ngjalluri i vehtes
me dashurine per ty mbajtur si medalion ne gjoks
dhe engjujt ne qiell lutjet ti ndegjojne si mesh
te dalura nga koha e shpirtit tim njeri
per aq kohe e dashur mes vehtes dhe jetes do te pres.

Genc Kastrati..........11/1/2009.