Lediana Kapaj: Skllave e zemrës!

Lediana Kapaj: Skllave e zemrës!

Vazhdon te me flasesh per idealen...?!
Kur je vertet i/e dashuruar,sa shpesh genjehemi nga keto rrahje zemre e themi..."ndihem vertet i/e dashuruar"...
Kalon nje fare kohe dhe gjithshka humbet..
Keto jane eksperiencat qe me ka rezervuar kjo jete deri me sot.....perse humbet?
Mos ndoshta nuk kam dhene aq sa duhet?
Mos ndoshta nuk kam arritur te njoh dashurine e vertete?
Mos ndoshta....?!

E kam humbur kete dashuri pa e kuptuar?
Ndoshta mund te jete edhe kjo..
Edhe dashurine e vertete mund ta humbasesh,mund ta humbasesh nese mendon vetem per veten...nuk arrin ta dallosh pikerisht prej kesaj arsyeje..
Por a jemi te ndergjegjshem per kete...a jam une ose ti i ndergjegjshem?
...Nuk e di!

Di vetem te te them,se do te doja te mos mendoja kaq shume per veten..
Do te doja te perqendrohesha te kjo ndjenje e paster pasi thone qe nuk zgjat nese nuk eshte e dyanshme!
Edhe une e kam thene dhe menduar shpesh por çfare eshte dashuria e dyanshme a mund te ma thote dikush?

Mos eshte ajo dashuria e vertete?
E ke provuar ndonjehere?
Nese po,vazhdon ta kesh,apo e ke humbur,nese e ke humbur,perse ka ndodhur?
Perse une nuk e kam njohur kete dashuri te dyanshme?
Perse nuk ma jep dot?

Cilat jane pergjegjesite tona ne kete lidhje?
Sa jemi te prirur t'i mbajme keto pergjegjesi?!
Une vazhdoj te mbetem skllave e mendimit qe per aq kohe sa zemra nuk eshte plotesisht e sigurt ne rrahjet e saja per nje zemer tjeter,atehere.....
Nese ti e ke gjetur kete siguri,me thuaj te lutem...çfare ke bere dhe do te vazhdoje te beje per ta ruajtur?!

Une mendoj se ne jemi te dashuruar me veten tone...jemi te dashuruar me veten tone ne kuptimin me te keq te fjales..(egoizem)
Zemra jone,mendon se rreh per nje zemer tjeter,por me zhgenjimin e pare qe has,fillon te rrahe per hesap te vet..
Ndoshta gjithmone ka rrahur per hesap te vet,keshtu duhet te jete,nuk ka se si te shpjegohet ndryshe..
Perderisa dorezohemi kaq lehte,kjo tregon se nuk kemi vullnet dhe nuk duam te vazhdojme!!!
Kjo tregon se mendja gjithmone do ta imponoje zemren,pamvaresisht nga rrebelimet e here pas hereshme te saj per te qene e lire,kjo tregon se jemi rober te mendjes,e jo te zemres..


Po shumica nga ne duan me egoizem te plote...po jo te gjithe,jo te gjithe,ka edhe veçanti!
Kur zemra jone mendon se rreh per dike tjeter dhe ne zhgenjimin e pare fillon te rrahi per hesap te vet,une atehere do te thoja qe nuk ka qene dashuri,po thjesht nje aventure!
Keshtu shpjegohet.....
Disa prej nesh dorezohen lehte sepse ne te vertete nuk kane dashur kurre,sepse po te ishte e vertete do te benin çmos qe zemra te rrihte me forcen me te madhe dhe me te shpejte!
Te gjithe kemi vullnet po jo te gjithe duam te luftojme dhe eshte mese normale te mos te duash te luftosh kur nuk ke dashur!
Nuk jemi rober te mendjes ,se ndryshe nuk do te vuanin,eshte pikerisht kjo zemer qe i udheheq ata qe duan dhe qe nuk i jep te drejte arsyetimit dhe llogjikes se trurit...
Kush do ishte rruga me e mire?
Asnjeri nga ne smund ta dije...............


A mendon se te jesh rob i zemres,do te te mjaftoje?
Gjithmone kam qene skllave zemres....Ndoshta ti jo!

Lediana Kapaj