Matilda Doka: "Zëri i Heshtjes"

Matilda Doka: "Zëri i Heshtjes"

Amatorë
në zhdukje....
Ekspertë ne shtimin e tij....
thurim shtresën
e stresit pa fund.....
ashtu si Penelopa
pëlhurën ....
që endte ditën
dhe shqepte natën.....
duke pritur Odisenë ...
ne kthim....
me frikën....
se mos i zinin fronin.....
Stresi që qepet natyrshëm ....
e shqepet mundimshëm........
çdo dite e si për çudi.....
pa fund.
E jashtëzakonshmja ....
i thyen hundët të zakonshmes...
......ashtu si zemërimit
të Akilit ....
që nuk ia zbehu ngjyrën
vdekja e Hektorit......
por egzistenca
e dashurisë prindërore....
te Priamit plak...
Mëshuar dyshemesë...
shpërndarë Perënditë-Statuja
të heshtura
e vigjilente në këmbë....
reflektojnë ngjyrat e shpirtit....
duke sfilitur fate-njerëzore.
Ngjyrat e statujave....
flasin.....
po aq sa dhe mendimet e tyre.
Spektatorët-statuja....
ulur me tutje....
duartrokisnin ...
remineshencen.
....................
Diskutimi i ndezur
mbi vendimet e tyre ..
nuk përfillte
as lutjet e Shën-Mërisë...
mbi Tiraninë e Zeusit......dhe
Engjëllin -Djall...që
e kishin lënë..
përfund ....si të parëndësishëm
edhe ketu...
ne këtë spektakël Statujash...
.....................................
ashtu i zi nga jashtë ....
dhe i kuq nga brenda ...
me gjakun e njerëzimit......
.................................
zvarritur përposhtë
këmbëve të ngurta të tyre...
kundronte fatet ....
e mëkatarëve të Tokës...
.................................
Heshtja
u shpernda pa folur
ne gjuhën e gjarprit
duke pickuar helm.......
dhe u shtri
ne kembet e tij.....
e nuk e pa njeri.

O botë............. O dreq
si je krijuar kaq keq!!!