Dhimitër Gjoka është i dashuruar me Saudinë

Dhimitër Gjoka është i dashuruar me Saudinë




Albert Zholi

E ndërsa libra tashmë ka në pafundësi botimesh, njeriu duhet të seleksionojë. Dhe kjo ndodh natyrshëm…Ja, një ditë folësi i talentuar, regjisori, dhe njeriu i mirë Dhimitër Gjoka më dhuron një libër…Se dija që kish botuar libër dhe e mora me shumë dëshirë. Titullohej “Unë e dashurova Saudinë”. Një libër me mbresa gjatë udhëtimit në Arabinë Saudite. Libri ishte si një reportazh i bukur, që vargëzon si poemë plot melodi. Ndoshta që s’kisha llexuar diccka prej tij, ndoshta që jam mësuar ta shoh vetëm në ekran, kurioziteti më nxiti që librin-reportazh ta mbaroja brenda 90 minutave. Aq ishte 70 faqe…Një grup gazetarëh shqiptarë për në Arabinë Saudite, Midis tyre dhe Dhimitri. Një i krishterë për të vizituar Mekën. Nisja nga Tirana e zhrurmshme, plot zallamahi, Rinasi, Stambolli, pastaj Arabia. Momenti pikant vizita në Mekë…Në morinë e njerëzve që vizitonin vendin e shenjtë të
myslimanëve, ai dhe shokët e tij binin në sy nga veshja…Ja, Dhimitri përpara vendit të shenjtë në Mekë. Në vendin që bota myslimane e barazon me zotin. Në vendin ku ccdo mysliman e ka ëndërr ta shohë. Në vendin ku shkëlqimi, aqitektura, mermeri si në gri i murit rrethues (i ndërthurur me mermer të bardhë dhe jeshil që i japin murit rrethues një madhështi ëndërrimtare) , minaret e stërlarta, mozaikët, skulpturat, janë derdhur pa kursim. Por një momnet ai stepet. Të futet në vendin e shentë të myslimanëve një i krishterë?! Dyzim që lind vetiu, përpara përmasave dhe emrit që ka marrë vendi i shenjtë në Mekë…Ndoshta qarkullojnë fjalë se të krishterët nuk lejohen të hyjnë?! Ai sheh njerëz që hynin me shapka sipas riteve fetare myslimane, ndërsa ai me këpucë…Por dyzimi thyhet. Ai është njeri, gazetar, intelektual që respekton ccdo gjë të bukur, ccdo vepër arti, ccdo njeri të kujttdo race,
feje, apo ngjyre qoftë…Por ai ka diccka akoma më të veccantë në ato momente. E ndjen se e ka pjesë të vetes kudo. bashkshorten e tij…Migenën, të bijën e Kadriut. Ai duket se “shikon” në ato momente dhe tre burrat mysliman të motrave të tij…Mes këtyre kujtimeve harron se ccfe ka…Feja e të qënit njeri..Dyzimi fluturon..tutje në horizont, ndrësa ai puth njërën prej kolonave të mermerta të Mekës… Puthje në emër të dashurisë për kultet fetare kushdo qofshin, në emër të respektit për kulturën e vendit, të kësaj vepre kaq të madhe, të respektit dhe dashurisë për bashkshorten që i përket fesë myslimane, në emer të dashurisë njerëzore. Ndjenja e kësaj fjale magjike, përcolli mendimin e të pasurit një zot, që kërkon mirësi, dashuri, paqe, pikërisht në një vend të largët, ku dhe ndërtesat kishin tjetër arqitekturë, mbushur me tunele, plot shirita dritapërcjellës, dhe jeshillëkut të madh
në mes të një shkretërtire. Ja ccbën dora e njeriut. Dhe mes tyre Kodra e Muhametit…Aty ccdo momnet kishte njerëz të të gjitha moshave..Njerëz që vizitonin..atë kodër të shenjtë. Nga ajo kodër tutje në horizont të zë syri pemë gjysmë të rritura, të mbjella në simetri. Gjithë ajo tokë shkretëtirë ishte kthyer në vend pjellor. Mbresa të pashlyeshme. Korrektësi dhe gjelbërim gjeje në Mekë. Në ikje përmbushja e kërkesave të të afërmve…Gurë nga vendi i shenjtë..Gurë. Valixhe që në vend të rrobave, u mbush me disa gurë. Kjo ishte arsyeja që Dhimitri u dashurua me Saudinë. Dhe kur aeroplani mori rrugën e kthimit, ai sytë i mbajti pas. Të shihte atë vend të shenjtë që dhe pse mes shkretërirës kishte më shumë gjelbërim se vendi i tij. Kishte më shumë gjallëri, arqitekturë të veccantë, njerëz me veshje ndryshe. Mesazhi është i qartë. Shqipëria është ndër vendet e pakta në botë që ka
banorë me përkatësi fetare të ndryshme, por që jetojnë në harmoni. Ska familje shqiptare që të mos jetë përzier në martesa me besime të ndryshme fetare. Familja e Dhimitrit është ndër më të veccantat. Të krishterë të gjithë të martuar me myslimanë. Njerëz që respektojnë bindje të ndryshme feare. Njerëz që duan njeriun që largojnë paragjykimet fetare. Deviza e intelektualit të vërtetë sot është Duaj njeriun. Respekto njeriun. Në hapësirat globale, ku janë vendosur njerëz me besime të ndryshme, intelektualët dhe njerëzit e vërtetë nuk njohin besime fetare që i ndajnë njerëzit, por besime që i bashkojnë dhe i ftojnë të jetojnë në harmoni. Ta duam njeri-tjetrin…Paqe, harmoni, dashuri…Gezuar
Ndaj në fund të librit me mbresa Dhimitri (i krishterë) thotë:
Nga Arabia Saudite u largova duke marrë me vete shkëlqimin e Mekës, Xhedahut, Riadit, të veccantat e Detit të Kuq dhe Gjirit Persik ku për një moment mendova se do të më rrëmbenin me magjinë e tyre dhe nuk do më lëshonin më. Jetoja ëndrrën, nuk doja të zgjohesha. Isha dashuruar me Arabinë Saudite.