Teuta Vreko: Te kisha prane !

Teuta Vreko: Te kisha prane !



Te kisha prane

si dielli qe lind,si hena qe puth detin,

reflekton hijen e lumturise une lind e vdes

per te degjuar ate fraze, sa kuptim.

Te kisha prane

si vesa e mengjesit, perkedhel petalet e luleve

do te doja te shprehja nje here

perkedhele zemren time si atehere.

Te kisha prane

te mbyllje syte ,te ndjeje eren e zemres

qe te percjelle , te flet me qetesi

te shpreh dashurine qe kam ne vetmi.

Te kisha prane

oren te bllokoja , akrepat ti ndaloja

ne kembet e nje nate, ne pritje

une eci dhe ec endacake.

Te kisha prane

te humbisja ne syte e ty, si dielli ne perendim

te mos shqitesha nga buzet e tua

me dallget e pasionit te fundosesha , pambarim.

Te kisha prane

si drita qe filtron nga deget

pikon ne gjethe, si dhimbja qe provoj

kur larg gjendesh.

Te kisha prane

dorezohesha pa rizerva , pa zhgenjim

ne kapriciot e tua, lozonjare

do te verboja me embelsi.

Te kisha prane

sedi sa apo kur , ne vazhdimesi

mendja te do, te mendon

ne rruge, ne pushim , ne udhetim.

Te kisha prane

do numeroja dallget e deteve pa fund

cdo grusht rere ne plazhet e botes

yjet do shumezoja pa fund.

Te kisha prane

do zbuloje ,sa shume ndjen kjo zemer per ty

do perqafoje realitetin dhe jo nje enderr

por nje qenie , nje jete qe varet nga ty.

Te kisha prane

do te falja zemren qe lengon, duart e tua ta prekin

ta ndjesh , ta veshtrosh

dhe vetem ti , vetem ti ta kurosh.