Ibrahim Egriu:PERKUJTIM: 6 vjet pa poetin dhe artistin komik dibran, Atli Piperku!

nga **Agim Gashi** Fri Dec 24, 2010 4:03 am

Sot, më 23 dhjetor*10, mbushen 6 vjet nga dita kur pushoi së rrahuri zemra e komikut të mirënjohur dibran, e aktorit dhe e poetit -Atli Piperkut, vëllai i kompozitorit më të shquar dibran dhe mbarëkombëtar-Musa Piperkut. Ceremonia e varrimit iu bë ne Dibrën e tij kreshnike. Qytetarët dibranë me nderime të mëdha u ndanë përgjithmonë prej tij, duke ia dhënë lamtumirën e fundit, birit të tyre të dashur dhe gjithmonë të buzëqeshur-Atliut; i cili ndërroi jetë në Ditelindjen e Krishtit, duke qene se dhe ai ishte ashtu i drejtë, ashtu i dashur dhe aq
fisnik, bujar dhe me zemer te madhe.

Themi kështu sepse, zemra e tij ka qenë gjithmonë e qërruar nga
nga egoizmat. „ Zemra e qërruar gjithmonë është e gëzuar “. Ai, për herë ka qenë i buzëqeshur dhe kurrë s’dinte t’ia thejë zemrën dikujt. Nga goja e tij rrjedhte vetëm se mjaltë, ndaj, me siguri dhe Zoti i gjithësisë, njerëzve të tillë do t’u ofrojë vende të këndshme në Parajs, ku rrjedhin lumenj të mrrekullueshëm.

S’na harohen asnjëhrë rolet e tij plot humor në dramën”NITA” dhe në pjesët tjera teatrale. Ai, asnjëherë s ’dinte ta ngrejë tonin e zërit e të
të pisket me zë të lartë. Nga natyra ishte i qetë, i ngadalshëm dhe, mjaf
tonte edhe pa folë, vetëm se përmes gjestikulacionit të fëtyrës së tij, nje
riu detyrohej të buzëqesh e jo më kur fliste ai.

Atliu, shoku im, me i dashur qe i pari, i cili me inspiroi qe te merrem me dramaturgji. Imi, me thoshte, sa here qe te perpunosh ndonje fabule me nxenesit e tu, dramtizoje: P.sh: Fabulen “Ujku dhe qëngji”, nxirri dy nxënës dhe, duke ua caktuar rolet, do kesh me shume sukses. Ashtu veprova, sic me udhezoi, Atliu i dashur, per here te pare kur fillova detyren si mesues, ne Ternove te Gostivarit. Pra, ai me ngjalli
dashurinë ndaj kesaj gjirie letrare dhe qe korra sukese të mëdha.
Falënderime o shok e vella i dashur-Atli!
Në fund te shtatorit ’04, Për të fundit herë erdhi se bashku me bashkëshoerten e tij, Bujaren, Atliu ishte shendoshe e mire, si molla dhe, ne çastin kur, Meska i sherbeu me çokollata, Bujarja tha:
Jo nuk dua, duke qene se e kam semundjen e sheqerit!
Menjeherë, nderhyri Atliu i ndjere e tha:
Une e kam semundjen e krypës.-U qeshem me te madhe te gjithe!

Që në vitet e ’ 70 -ta, u kyç në Lidhjen e Studntëve Kosovarë ”Përpjekja”, u aktivizua dukshëm në të. Dashuri të madhe ushqente ndaj popullit të vet të shtypur shekuj me radhë.
Ai e deshte Atdheun të lirë e demokratik. Po aq e deshte dhe Kosovën të lirë e të pavarur.
Ai merrej dhe me shkrime, shkruante poezi dhe ishte anëtar i Klubit Letrar ”Dibra“.

Afërsia e tij, sjellja e tij fisnike dhe vyrtytet e larta njerëzore, gjithmonë kanë qenë dhe do të mbesin udhërrëfim për ne dhe për brezërit e ardhshëm. Ai për herë do jetojë i gjallë në zemrat tona.

Dheu i Dibrës i qoftë i lehtë !
Shpirti i tij i çiltër le të prehet plot dritë !

Malme-Suedi 23 dhjetor ’10 Me dhëmbje, dashuri e respekt,
I. Egriu me familje

Dy poezi, që i shkroi 16 vjet më parë, dora e Atliut të ndjerë!
Fort i dashur dhe i respektuar Ibrahim !
Ma bëre qejfin që ma dërgove fotografinë, por ishte diçka më interesante poezia, të cilën ta kish dedikuar një arsimtare me përvojë nga Mitrovica e Kosovës, zonja Xhezide Isufi, me këto vargje:

Kur bën ftohtë e fryn veriu,
të ngrohtë na mban Ibrahim Egriu.
Eshtë njeri si shumë të tjerë,
por që kryn vepra me vlerë.
Në botën e gjërë, ku humbin gjurmët,
ruan arsimin, zgjëron kulturën.
I tregon botës se kush jemi
dhe prejardhjen nga e kemi.
Me këto punë nderon Atdheun
e qet në shesh dhe Skënderbeun.
XH. ISUFI
P. S:-Si duket ka njerëz që dijnë të çmojnë kontributin dhe angazhimin e të tjerëve për mirëvajtjen e çështjes kombëtare.-Atliu

Ja një poezi të shkurtër, të cilën ua kushtoj fëmijëve të tu:

PRINDER TE SHKELQYESHEM
-Lum Ju që keni Ibrahimin,
patë botën, njohët Perëndimin,
të katër djemtë duhet të mburren,
që kanë Ibrahimin e Mensuren.
Prindër të dashur me plot meritë,
të katër djemtë i nxorrën në dritë.
Dritan o babaxhan,
nderoni prinërit !
Qofshin të rinj ose të vjetër,
se prindët Tuaj s’i ka kush tjetër !
Lulëzim e Ti Sazan,
prindërit Tuaj të tjerët s’i kan’,
sukses e fitore në jetë dhe Ti Jashar,
me dëshir’ që harmonia t’u ecë mbar !
Këta udhëzime dhe dëshira të respektimit,
jua dëshiron shoku më i ngushtë i Ibrahimit,
me nostalgji prej së largu si këng’ e fyellit të bariut,
të fala të përzemërta famijlare keni prej Atliut.
Dibër, më 30 shtator ’94 v. Me repekt vëllazëror,
Atli Piperku

E respektuara Mensure dhe i dashur vëlla Ibrahim,
Duke Ju falënderuar për fotografinë, më inspiroi qëndrmi juaj
në te dhe Ju kushtova një poezi të shkurtër:
Pranë dritares mbi karige ulur
me shikim kah vendlindja e sajë
në një ambient shum’ të bukur
pret një lajm me plot uzdajë.
I ngritur në këmbë-afër shpinës
me buza-gaz tek ajo dritare
qëndron si zogu pran’ Xheraldinës
Ibrahim Egriu nga Dibra e Madhe.
E kam pranë meje fotografinë
ate e sodis unë me respekt
e kujtoj rininë e miqësinë
dhe flas me të në këtë moment.
Me gjithë se mosha e bën të vetën
përsëri shihen shenjat e freskisë
sinqerisht ju them të vërtetën
akoma nuk shoh shenja të pleqërisë.
Pranë meje e mbajta gjatë atë fotografi
ca fjalë me Ju në atë çast bisedova
me plot uzdajë e nostalgji
më në fund të dyve ju përqafova !
Nuk dij se çka më ka inspiruar
me fotografinë duke biseduar
duke Ju uruar çdo të mirë plot shpresë
Ju uroj Vitin e Ri 1995 ( e pesë )
Dibër, më 20 dhjetor 1994 Vëllau juaj, Atli Piperku
-Pra, saktësisht 16-vjet përpara, Atliu i ka shkruar këto vargje, ndërsa para 6 vjet, më 23 dhjetor 2004, ndërroi jetë vëllau e shoku im më i ngushtë e më i dashur i fëmijërisë.
Ndjesë pastë ! Që shpirti t’i prehet plot dritë !
Gezuar Krishtlindjet!
Malme-Suedi 23 dhjetor ’10
Me pietet, dashuri e lotë te pathara:
I. Egriu me familje

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30