Ju prezantojmë:CIKËL POETIK NGA SAHIT OSMANI

nga **Agim Gashi** Fri May 27, 2011 2:10 am

Ju prezantojmë:CIKËL POETIK NGA SAHIT OSMANI

GJASHTEQIND VJET SKENDERBE

Rrugën e historisë çave
Me shpatën zjarr mbi Dhe
Lirisë kurrë s'ju ndave
Gjashtëqind vjet Skënderbe

Më i ri je se ishe
Më i moçëm se i ri je
Fluturim të shqipes kishe
Gjashtëqind vjet Skënderbe

U bëre Flamur Kombëtar
Shkëlqim dielli mbi këtë Dhe
Zemër e popullit shqiptar
Gjashtëqind vjet Skënderbe

Me Ty u nisëm e po ecim
Rrugës së lashtë drejt kohës së re
Kujdesshëm të mos ngecim
Gjashtëqind vjet Skënderbe

Sa herë terri qiellin nxin
Trok i kalit shkrep rrufe
Shpata jote vringëllinë
Gjashtëqind vjet Skënderbe

Me lirinë e shumëkërkuar
Në çdo cep të atdheut Ti je
Roje vendit duke qëndruar
Gjashtëqind vjet SKENDERBE

TEMPULL DITURIE

(Biblioteka Kombetare
dhe Universitare e Kosoves)

Tempull i ngritur diturie
Nëntëdhjetë e nëntë plisa në kokë
Përbrenda trurit mendëson librin
Rrënjët e emrit thellë në tokë

Jashtë nesh e brenda vetës
Lind emra e mbëlton germa
Aty hyhet sipas radhës
Të dritësohesh nëpër vepra

Vepra drite pagëzuar
Me "Formulën..." para Buzukut
Në pergamene të shenjtëruar
Nga Shpata e Gjergj Kastriotit

Këmbëngulur në këtë Dhe
Trupin e ngjeshur me hekur
Portën e ka hapur të hyjë
Zgjimi i jetës së ndritur.

TE KONGRESI I MANASTIRIT

Tingujt e shqipes si gurra e lumit
Në tridhjetë e gjashtë shkronja
të alfabetit
Skaliten nga mendjendriturit
Shndriten nga të shenjtit

Gërmë pas gërme e fjalë pas fjale
Që nga rrënjët gjer tek lisi
U begatuan fusha, male
Lumenjtë, deti, dielli shndriti

Shqipja shqip vallen e nisi
Te Kongresi i Manastirit
Njëqind vjet kohën e ndriti
Njëqind vjet kohën e rriti

GHUHA FLET NGA RRËNJA

Kur të ftohtit hyn në eshtra
Goja shtanget deri në fund
Gjaku ngrin deri te palca
Zemra rrah me tepër mund

Fjala nis e zë shkrimi
Trupi vdes e jeta mbetet
Në kohë të zezë harrimi
Syri dritës i lexon germat

Shkrimi i heshtur thërret me zë
Gjuha flet nga rrënja
Ne dalim nga lashtësia

Hyjmë në kohë të re
Akullit i hip zjarrmia
Shkrifshëm tretet nën dhé

FITIMTARI SHKRUAN HISTORINË

Koha ec me plagët e veta
U mbështillet shekujve, zgjerohet
Njerëzit veshur me të kaltra
I shërojnë plagët e hapura
nga luftrat

Një plagë një fitore
Një fitore një emër lind
Në secilin emër shumë beteja
E në beteja gjaku derdhet

Fitimtari shkruan historinë

DUA TË BIND

Ti që rron në rrahje të zemrës
Ti që plagë në shpirt shëron
Ti që shpresë i jep jetës
Dashurinë e bënë të bulëzon

Mos harro se je hyjneshë
Që shenjtëron jetën në çdo çast
Ashtu siç merr mushkëria frymë
Ashtu siç jep zemra gjak

Trëndafilin e kuq të diellit
Që perëndon mbi kreshta
Do ta marr ta dhuroj ty
Kështu do të bindesh
se Ti je perëndesha
Kështu do të bindesh
Se s’ka perëndim në dashuri

F J A L A

Sa e mire fjala kur eshte e sinqerte
E thuhet nga shpirti me plot cilteresi
Na jep krahe e force per jete
Ure miqesie behet,besimin rrit
Tejkalon cdo veshtiresi
Dhe te fshehuren hipokrizi

KAH TI AFROHEM

Sa here shikoj perendimin e diellit
Me dridhet drita e syve te mi
E une kah ti afrohem
Sepse diellin qe perendon
Ti e rilind perseri

Për "Sofra poetike": Haxhi Muhaxheri

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30