ForumCikël poetik nga poeti Naim Kelmendi
Faqja 1 e 1
Cikël poetik nga poeti Naim Kelmendi
nga Agim Gashi Thu Sep 01, 2011 1:17 pm
Cikël poetik nga poeti Naim Kelmendi
Naim S.Kelmendi (1959) lindi në fshatin Ruhot të Pejës. Shkollën fillore e kreu në vendlindje, të mesmen në Pejë, ndërsa studimet universitare, Dega Gjuhë e Letërsi Shqipe, në Universitetin e Prishtinës.
Naim Kelmendi një kohë të gjatë ka punuar si redaktor i gazetë "Bota sot" në Zvicër dhe Prishtinë.Ishte Editor i shumë revistave dhe gazetave shqiptare në Zvicër dhe Prishtinë.
VEPRAT LETRARE: POEZI:
“Shtreza në fjalë” 1984, “Nyja e Gordiut” 1992, “Albanoi” 1992, “Pse ashtu Pandorë” 1993, “Ç’të bëj me dhembjen” 1993, “Satanai me fytyrë tjetër” 1994, “Eklipsi i diellit” 1997, “Përballje me vdekjen” 1999, “Shqiptari vdes duke kënduar” 2000, “Kohë për të folur gurët” 2001, “Sipërfaqja e padukshme” 2003, “Në një jetë pas Krishtit” 2010.Etj.
PUBLICISTIKË:
“Vrasja e deputetit – monografi”, 2003, “Pikëpamje dhe reagime” 2008, “Beteja e Koshares”- publicistikë 2009.Etj.
Naim Kelmendi është editor dhe redaktor përgjegjës në SHtëpinë Botuese "Rugova -Art" në Prishtinë.
VETJA NË MUNGESË
Keqas u mungon vetja
rendin pas vetes
së humbur
kërkojnë veten
e munguar
mjerueshëm
shajnë e thejnë
gota pezmi
dhe urrejnë
shtatë ditët e krijimit
të botës
se, keqas u mungon vetja
PËRFTIM
A na përftuan
para syve të gjitha
po a s’u kishte
shëmtim vetja
si e hanin të vetin
a s’u hypen në qafë
a s’i kalëruan shtatëqind dreqër
dhe a s’i harbuan
lakmizezat
nga vetë mëkata
e vetvetes a s’u vetëvranë
po ku mbeti e drejta
a s’e njohët apo s’e patë
në aureolë jete n’kuptimin e saj
ishte një përftim
që ju gjeti shtrembër
duke menduar -
EKZAKTËSISHT
Tërë jetët, çkado
që erdh u bë
n’pluhurin kozmik
n’hapësirat
stërë t’paanshme, t’pafund
me urdhër t’krijuesit
tek gjithësia
lindën, jo kurrë nga urrejta
por vetëm nga dashuria …
E PANDRYSHUESHMJA
Ekziston diçka e paarritshme
për ta njohur deri në fund
në botën e kujtesës
qiriu i mendimit rri ndezur
në mua, përreth meje ekziston
e reziston deri në paskajësi
e mjegullt e panjohur
që rrjedhë përditë çdo çast
Panta Rhei, dhe
një ditë që s’do të jemi
më kështu në këtë ajër
po si luan teatër me ne
e padukshmja
e paprekshmja dhe hija
e atij që rrënon dashuritë
ne mbesim veç hijesim, shenja
për t’na çajtur mjerueshëm
pasaktësia nëpër hirin e asgjësë
POR, NE ISHIM
Pa dritat e mendimit…
jemi thjeshtë pjesa e pjesës të pjesëve
diçka që s’do ta shpjegoj assesi
nga erdhëm e kah shkojmë
mor askush s’do ta ndryshojë ligjin
e heshtjes bizare pasi tradhtojnë
dhe veten në fund të fundit
deri këtu kemi ardhur
duke u kapur për një fije t’mendimit
pas betejave të gjëllimit ofshajmë thekshëm
në tërë rrugëtimin tonë vetmitar
ekziston ana e errët që ne s’e shohim
pikërisht aty kemi kurthën
e shpirtit të lënë vishkull
s’është e rëndësishme
nga na vjen gjykimi
ne edhe vetëgjykohemi
për ato që s’ia arritëm qëllimit
tash qetësia ime vajton papajtueshëm
por, ne ishim…
pikëllim fatesh nëpër kohë
E PAMUNDSHMJA
Mësa një fije bari
që mund ta dijë për një fije bari tjetër
që ekziston dikund larg në botë
aq e pamundshme është ta dijë
dikush e dikund se ekzistojmë
ti dhe unë në këtë çast, pra
po flas, ja për çka po flas
për të pamundshmen
dijmë vetëm për raca njerëzish e popuj
kufij, luftëra, dhe tragjedi jetësh
por ne s’e dijmë biografinë e secilit
prandaj ne s’e dijmë as pse jemi këtu
e dikush tjetër e atje dikund
dijmë vetëm se jemi dhe në këtë formë
pra, ja për çka po flas
për të pamundshmen e njohur
NËNA, LOTI, DHE NJË HISTORI
E DHEMBJES
Shi binte me shekë apo loti i saj
ëndërronte jetën për bimën
dhe ditën me diell,
për kohën për ekzistencën
e shponte dhe gurin
dhembja qyqevetem
me kujtimin e saj
për humbjen e babait tim
nga ai çast tragjik në kohë t’pakohë
që na kishte lënë ashtu vishkull
në mesjetë në meskohë në mesrrugë
loti i saj me dhembjet
e tmerrshme të pasigurisë
kaltëronin kohët dhe
mendimin për të ekzistuar
nëna ime Xufë,
ëngjulli im mbrojtës
shpirtvuajtura e fatprera
pas ngjarjes tragjike kur ia vranë burrin
me 1961, babain tim, kur e pyetën tha:
për jetën time jeta janë këta, dy djemtë,
dy zogjtë e saj, dy dashuritë e shpirtit,
dy ëndrrat e jetës, do i rris ndershëm tha
dhe ashtu vijoi për të
jeta e pagjumë
jeta e saj plot sakrificë,
jeta e saj plot altruizëm,
jeta e saj plot dashuri nëne
jeta e saj plot dashuri engjëllore
jeta e saj nëpër batica e zbatica
dhe deri në fund qëndroi:
dashuri vertikale
dashuri horizontale
dashuri mbi dashuritë
dhe deri tash me 20011
e njëjta dashuri
që mëkon shpirtin e saj
nga dashuria e zotit
vazhdon ta mbajë gjallë…
jeta ka qenë e vështirë, nënë
për ty, për ne
po, thot, kjo ishte rruga jonë
ky ishte fati ynë…
por kisha t’vetmen ëndërr
juve të ju rrisja, juve të ju kisha…
nëna ime Xufë
as që kishte dëgjuar
për Shekspirin apo thënien e hamletiane:
të jesh apo të mos jesh
por jetën e saj e kishte vënë në pikëpyetje:
kah t’ia niste e si t’i dilte n’krye me pasaktësi
me tërë t’panjohurat e saj…
në shpirt ndjente
trishtimin e viteve
dhe pikëllimin e jetëshkretës pagjumë
nën dritën e një fitilaqe
shfletonin dhembjen
netëve ëndrrimtare
as për Korbin e Edgar Allan Posë
s’kishte dëgjuar kurrë
sepse nëna ime s’ka ditur as shkrim lexim
por sa herë ia dëgjonte këngën shpendkeqes rreth shtëpisë
parashihte gjendje te keqe për fatin…
dilte në oborrin e shtëpisë dhe e truante
natë e ditë fytafyt me t’vërtetën pelin
as nuse si bëhen nuset s’është bërë nëna ime
as ka veshur fustan të bardhë nusërie
e ka marrë halamrukas babai atëbotë
nëpër kohën e acart nëpër kohën furtunë
dhe siç thotë vet më vonë në një kujtim
të saj:mendet kishin rrënjë…
e tash në kujtesë
më kthehn të gjitha
derisa rri praën nënës sime
këtu në spital
ajo kupton dhe e kujton
se diçka ka ndodhur
në vitin e 78-të të jetës së saj
derisa merr nga dora e majtë
terapinë mjekësore
me ushqimin artificial…
lutem për dashurinë e Zotit
siç lutet mesiguri edhe ajo me t’veten
koha, jeta, vitte rrodhën dhe jemi
ja ku jemi te ky çast jete,
vërej fytyrën e saj engjëllore
e kredhem në një mendim
për t’ia kërkuar domethënien
se, ja çka do të thotë një çast
pra një çast jete dhe i vetmi çast…
Dërgoi:Floripres
Naim S.Kelmendi (1959) lindi në fshatin Ruhot të Pejës. Shkollën fillore e kreu në vendlindje, të mesmen në Pejë, ndërsa studimet universitare, Dega Gjuhë e Letërsi Shqipe, në Universitetin e Prishtinës.
Naim Kelmendi një kohë të gjatë ka punuar si redaktor i gazetë "Bota sot" në Zvicër dhe Prishtinë.Ishte Editor i shumë revistave dhe gazetave shqiptare në Zvicër dhe Prishtinë.
VEPRAT LETRARE: POEZI:
“Shtreza në fjalë” 1984, “Nyja e Gordiut” 1992, “Albanoi” 1992, “Pse ashtu Pandorë” 1993, “Ç’të bëj me dhembjen” 1993, “Satanai me fytyrë tjetër” 1994, “Eklipsi i diellit” 1997, “Përballje me vdekjen” 1999, “Shqiptari vdes duke kënduar” 2000, “Kohë për të folur gurët” 2001, “Sipërfaqja e padukshme” 2003, “Në një jetë pas Krishtit” 2010.Etj.
PUBLICISTIKË:
“Vrasja e deputetit – monografi”, 2003, “Pikëpamje dhe reagime” 2008, “Beteja e Koshares”- publicistikë 2009.Etj.
Naim Kelmendi është editor dhe redaktor përgjegjës në SHtëpinë Botuese "Rugova -Art" në Prishtinë.
VETJA NË MUNGESË
Keqas u mungon vetja
rendin pas vetes
së humbur
kërkojnë veten
e munguar
mjerueshëm
shajnë e thejnë
gota pezmi
dhe urrejnë
shtatë ditët e krijimit
të botës
se, keqas u mungon vetja
PËRFTIM
A na përftuan
para syve të gjitha
po a s’u kishte
shëmtim vetja
si e hanin të vetin
a s’u hypen në qafë
a s’i kalëruan shtatëqind dreqër
dhe a s’i harbuan
lakmizezat
nga vetë mëkata
e vetvetes a s’u vetëvranë
po ku mbeti e drejta
a s’e njohët apo s’e patë
në aureolë jete n’kuptimin e saj
ishte një përftim
që ju gjeti shtrembër
duke menduar -
EKZAKTËSISHT
Tërë jetët, çkado
që erdh u bë
n’pluhurin kozmik
n’hapësirat
stërë t’paanshme, t’pafund
me urdhër t’krijuesit
tek gjithësia
lindën, jo kurrë nga urrejta
por vetëm nga dashuria …
E PANDRYSHUESHMJA
Ekziston diçka e paarritshme
për ta njohur deri në fund
në botën e kujtesës
qiriu i mendimit rri ndezur
në mua, përreth meje ekziston
e reziston deri në paskajësi
e mjegullt e panjohur
që rrjedhë përditë çdo çast
Panta Rhei, dhe
një ditë që s’do të jemi
më kështu në këtë ajër
po si luan teatër me ne
e padukshmja
e paprekshmja dhe hija
e atij që rrënon dashuritë
ne mbesim veç hijesim, shenja
për t’na çajtur mjerueshëm
pasaktësia nëpër hirin e asgjësë
POR, NE ISHIM
Pa dritat e mendimit…
jemi thjeshtë pjesa e pjesës të pjesëve
diçka që s’do ta shpjegoj assesi
nga erdhëm e kah shkojmë
mor askush s’do ta ndryshojë ligjin
e heshtjes bizare pasi tradhtojnë
dhe veten në fund të fundit
deri këtu kemi ardhur
duke u kapur për një fije t’mendimit
pas betejave të gjëllimit ofshajmë thekshëm
në tërë rrugëtimin tonë vetmitar
ekziston ana e errët që ne s’e shohim
pikërisht aty kemi kurthën
e shpirtit të lënë vishkull
s’është e rëndësishme
nga na vjen gjykimi
ne edhe vetëgjykohemi
për ato që s’ia arritëm qëllimit
tash qetësia ime vajton papajtueshëm
por, ne ishim…
pikëllim fatesh nëpër kohë
E PAMUNDSHMJA
Mësa një fije bari
që mund ta dijë për një fije bari tjetër
që ekziston dikund larg në botë
aq e pamundshme është ta dijë
dikush e dikund se ekzistojmë
ti dhe unë në këtë çast, pra
po flas, ja për çka po flas
për të pamundshmen
dijmë vetëm për raca njerëzish e popuj
kufij, luftëra, dhe tragjedi jetësh
por ne s’e dijmë biografinë e secilit
prandaj ne s’e dijmë as pse jemi këtu
e dikush tjetër e atje dikund
dijmë vetëm se jemi dhe në këtë formë
pra, ja për çka po flas
për të pamundshmen e njohur
NËNA, LOTI, DHE NJË HISTORI
E DHEMBJES
Shi binte me shekë apo loti i saj
ëndërronte jetën për bimën
dhe ditën me diell,
për kohën për ekzistencën
e shponte dhe gurin
dhembja qyqevetem
me kujtimin e saj
për humbjen e babait tim
nga ai çast tragjik në kohë t’pakohë
që na kishte lënë ashtu vishkull
në mesjetë në meskohë në mesrrugë
loti i saj me dhembjet
e tmerrshme të pasigurisë
kaltëronin kohët dhe
mendimin për të ekzistuar
nëna ime Xufë,
ëngjulli im mbrojtës
shpirtvuajtura e fatprera
pas ngjarjes tragjike kur ia vranë burrin
me 1961, babain tim, kur e pyetën tha:
për jetën time jeta janë këta, dy djemtë,
dy zogjtë e saj, dy dashuritë e shpirtit,
dy ëndrrat e jetës, do i rris ndershëm tha
dhe ashtu vijoi për të
jeta e pagjumë
jeta e saj plot sakrificë,
jeta e saj plot altruizëm,
jeta e saj plot dashuri nëne
jeta e saj plot dashuri engjëllore
jeta e saj nëpër batica e zbatica
dhe deri në fund qëndroi:
dashuri vertikale
dashuri horizontale
dashuri mbi dashuritë
dhe deri tash me 20011
e njëjta dashuri
që mëkon shpirtin e saj
nga dashuria e zotit
vazhdon ta mbajë gjallë…
jeta ka qenë e vështirë, nënë
për ty, për ne
po, thot, kjo ishte rruga jonë
ky ishte fati ynë…
por kisha t’vetmen ëndërr
juve të ju rrisja, juve të ju kisha…
nëna ime Xufë
as që kishte dëgjuar
për Shekspirin apo thënien e hamletiane:
të jesh apo të mos jesh
por jetën e saj e kishte vënë në pikëpyetje:
kah t’ia niste e si t’i dilte n’krye me pasaktësi
me tërë t’panjohurat e saj…
në shpirt ndjente
trishtimin e viteve
dhe pikëllimin e jetëshkretës pagjumë
nën dritën e një fitilaqe
shfletonin dhembjen
netëve ëndrrimtare
as për Korbin e Edgar Allan Posë
s’kishte dëgjuar kurrë
sepse nëna ime s’ka ditur as shkrim lexim
por sa herë ia dëgjonte këngën shpendkeqes rreth shtëpisë
parashihte gjendje te keqe për fatin…
dilte në oborrin e shtëpisë dhe e truante
natë e ditë fytafyt me t’vërtetën pelin
as nuse si bëhen nuset s’është bërë nëna ime
as ka veshur fustan të bardhë nusërie
e ka marrë halamrukas babai atëbotë
nëpër kohën e acart nëpër kohën furtunë
dhe siç thotë vet më vonë në një kujtim
të saj:mendet kishin rrënjë…
e tash në kujtesë
më kthehn të gjitha
derisa rri praën nënës sime
këtu në spital
ajo kupton dhe e kujton
se diçka ka ndodhur
në vitin e 78-të të jetës së saj
derisa merr nga dora e majtë
terapinë mjekësore
me ushqimin artificial…
lutem për dashurinë e Zotit
siç lutet mesiguri edhe ajo me t’veten
koha, jeta, vitte rrodhën dhe jemi
ja ku jemi te ky çast jete,
vërej fytyrën e saj engjëllore
e kredhem në një mendim
për t’ia kërkuar domethënien
se, ja çka do të thotë një çast
pra një çast jete dhe i vetmi çast…
Dërgoi:Floripres
Agim Gashi- Administrator
- Numri i postimeve : 45955
Age : 70
Location : Kosovë
Registration date : 17/11/2008
Similar topics» Ju prezantojmë:CIKËL POETIK NGA JETON KELMENDI
» NAIM FETAJ:DIELLI I DJEGTË TË DIELAT-Cikël poetik
» Mardena Kelmendi: Nëpër duart e kohës (Cikël poetik)
» Ju prezentojmë poet të ri-Cikël poetik nga Agim Gashi-Poeti
» Cikël poetik poetik nga Viktoria Xhako alias Zhorz Sand-Trishtim
» NAIM FETAJ:DIELLI I DJEGTË TË DIELAT-Cikël poetik
» Mardena Kelmendi: Nëpër duart e kohës (Cikël poetik)
» Ju prezentojmë poet të ri-Cikël poetik nga Agim Gashi-Poeti
» Cikël poetik poetik nga Viktoria Xhako alias Zhorz Sand-Trishtim
Faqja 1 e 1
Drejtat e ktij Forumit:
Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi
» IDRIZ ZEQIRAJ - SHIPTARËT NUK JANË "ME BYTHË NË PRUSH", PËR TË FALUR TOKAT
» Akuzat kundër Shefqet Krasniqit Prokurorisë ia kishte konfirmuar edhe BIK-u (Dokument)
» Aktakuzë kundër imamit Shefqet Krasniqi
» Zbulohen tensionet gjatë dialogut në Bruksel, Nikoliqi Thaçit: Ti je kriminel
» Faruk Tasholli - RJEPENI NANËN
» FAMILJA E HAKI IMERIT: AI U VRA NË KOHËN KUR NË PUSHTET ISHIN HASHIM THAÇI E REXHEP SELIMI
» AGIM GASHI - O NE TREN PËR MITROVICË
» Vëllai i tij u pajtua me Thaçin, por ja si ishte kidnapuar Haki Imeri në Brojë e më pas ishte vrarë
» Fadil Maloku:Aferim, Prokurori e Kosovës!
» Djali i Haki Imerit del kundër axhës: Nuk ia fali Thaçit, nuk dua drejtësi kanunore
» IDRIZ ZEQIRAJ:Copëza biografike dhe kujtime për Ibrahim Rugovën
» Presidenti Thaçi i “lahet me 124 pleq” Imer Imerit se nuk ka gisht në vrasjen e vëllait të tij
» Adem Salihaj akuza të rënda ndaj Hashim Thaçit, ja si po mundohet të shpërlahet nga krimet e shumta që ka bërë
» Ndodh edhe ky skandal: Njeriu që grisi fotografinë e Presidentit Rugova merr certifikatën e veteranit të UÇK-së
» BERAT ARMAGEDONI:Lamtumirë, Joshua i Pejës!
» Biografia e Presidentit Rugova - Biografi e shkurtër
» ILIR MUHARREMI : Treni provokativ, artistët në gjumë
» Përveç ROSU-së, ky është shqiptari që rrezikoi jetën për ta ndalur trenin e Serbisë
» ENVER PETROVCI - IN MEMORIAM SEFEDIN NUREDINIT- SEFA