Cikël poetik nga Briliana Shaova

nga **Agim Gashi** Sun Oct 02, 2011 2:06 pm

E ngjesha diellin…,

E ngjesha diellin pas kreshtës së dallgës ,

Gurët e ndritëshëm shpërndaheshin thellësive ,

E ngjesha diellin në sytë e imagjinatës ,

Përtej flakëve e gjunjëzova hijen e njeriut .

Përplaste shkëmbinj dallgësh një zë lamtumire !

MALL ne ditë VJESHTE ! ( dedikim - çasti )

Vjeshta shkund degët ujërave të mëngjesta ,

Shkon zhytur - freskisë , një penë - fletëve të bardha .

Sahati troket murit të shpirtit , për ditët që u mbërthyen pas ndjenje !

Si muajt që merr viti , erërave që sollën nje det plot dallgë e valë ,

Vjeshta përthyen "orë.., ", në pritje me ditë - urimin , MALL !

Në gurmaz të lotit !

Në gurmaz të lotit mbytej e harruar një britmë,

Hidhte shije të përzier në vijë të ujit mendimi i enjtur,

Koha tirrej si ziliqare në shtratin e saj të vakët…,

Dita mbështillte këmbët e plakura, pa i shtrirë ende në agim,

Ora kacafytej me veten e ia nxirrte inatin e ditës akrepave të ndryshkur,

Ndalonin të gjitha, për një minutë vonesë shkonte çdo gjë ters,

Aty me lotin merrte çdo gjë kuptim të dyfishtë !

Këmbët e fjalës !

U ngatërruan këmbët fjalës , në vargun e gjatë ,

Heshti fleta . . . ,

Penës i ankohej çudia poezi ,

M'u ngatërruan këmbët e fjalës , rrjetave ziliqare .

Poezia drejtoi trupin , të mos pajtohej me turpin !

Kornizë vajtimi !

Qaj për detin përballë xhamit . . . ,

Tej humbasin , ëndrrat e shkuara ,

Qaj për rërën që ngatërrohet bregut ,

Për atë det , qaj ditët e ikura . . . ,

Ju , misteri i fund-fjalës .

Unë hija që qante dallgët !

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30