Armët tuaja dhe të shokëve tuaj sollën lirinë

Armët tuaja dhe të shokëve tuaj sollën lirinë

Në njëmbëdhjetëvjetorin e rënies së Gani e Xhafer Balajt

Ditet, muajt dhe vitet kalojnë e mungesa e atyre që si kemi pranë çdoherë ndihet, edhe dhëmbja nuk lehtësohet, sikurse edhe krenaria për ta vie duke u rritur, krenaria që dikush i pati bashkëvendas, dikush shokë, dikush bijë, dikush burrë e kunat dikush prind e axhë, dikush i pati vëllezër dikush tjetër dajë e akraba, por mbi tëgjitha dikush i pati shokë të luftës çlirimtare, luftë kjo që popullit të Kosovës i kushtoi me gjakun e njomë të derdhur të shumë martirëve dhe deshmorëve të Kombit e ndër ta ishit dhe ju, ti Gani me Xhafën që nga ditët e para të levizjeve të armatosura kundër pushtuesit nuk hezituat por rrokët armët dhe u rreshtuat në radhet e luftëtarëve të lirisë, armë këto që së bashku me krismat e shumë armëve tjera u bashkuan dhe sollen lirinë që sot po e gëzojmë ne.
Dhe s´kish si të bëhej ndryshe sepse nga familja që rrodhët dhe nga kulla shekullore e Selman Sylës (Balaj) të Isniqit, krahas shumë bisedave që zhvilloheshin në ato ambiente më së shumti mbizotronte biseda dhe shtjellime rrethanash për çlirimin kombëtar nga pushtuesi shekullor Serbia. Në po këte kullë Dukagjini mblidheshin patriotë nga të gjitha viset e Kosovës dhe më gjerë, nga e cila në rast nevoje dilnin edhe të armatosur dhe të përgatitur për aksione diversive kundër armikut pushtues, dhe si pasojë, si familje ishit në shënjestër të pushtetit të çdo kohe serbosllave, po këtë fat e patet edhe ju si gjenerata më e re që u dasht të burrëroheshit parakohe që tu bëni ballë svidave të asaj kohe, dhe këte e bëtë si burrat, moret shpesh në mbrojtje dhe besë shumë nga ata që binin në hasmëri me pushtetin edhepse edhe vet ishit në shenjestër por asnjëherë askush nuk pësoi në konakun tuaj, në bukën tuaj, sepse e kishit amanet nga të parët bukë krip e besë për mikun ndërsa urrejtje e plumb për armikun.
Dhe kështu vepruat deri sa dhatë edhe gjakun tuaj të njome në moshën tuaj të hershme për lirinë e Kosovës që aq shum e deshtët.
Ne sot po ju përkujtojmë me dhembje por ndjejmë dhe kremari që ishit të tillë ashtu siç iu pat mësuar Baba Musë i cili u përvlua për së gjalli kur ratë por edhe u mbajt si i ka hije një burri me tipare patriotike prej malësori të etur për liri e vatan.
Së shpejti do të përurojmë edhe kullën që forcat fashisto çetnike nga urrejtja e madhe për shqiptarët në tërësi dhe për këtë kullë në veçanti e dogjen dhe e shkatërruan deri në themel por falë mundit dhe nderit për ju dhe për të gjithë ata që ndanë çaste gëzimi e hidhërimi në këtë kullë e sot nuk janë më në mesin tonë u rindertua përsëri më e fortë dhe më krenare, por me një mangësi dhe zbrazëtirë që ju i mungoni, por jo sepse edhe ju do të jeni me ne aty për ta ndarë gëzimin së bashku.

Zymer Lulaj