Miku qe me zhgenjeu, apo: NJERIU QE NUK E MBAJTI FJALEN AS 10 MINUTA !

nga **Agim Gashi** Thu Jul 21, 2016 10:02 am

Haxhi Muhaxheri

KUR TË ZHGËNJEN MIKU!

Gjithmone ne jeten time jam munduar per ti ndihmar te tjeret per aq sa kam ditur dhe kam pasur mundesi. Kuptohet, kur kane bere pune te mbara. Edhe personazhit te ketij rrefimi i jam pergjigjur sa here i eshte dashur ndihma ime.
U takuam nje dite ne qytet dhe pime kafe se bashku me mikun X. Bisedonim shtruar, si miku me mikun, pa "doreza" dhe koha kalonte aq pa hetueshem, si te na e vidhte ndokush!
Pas gati nje ore bisede, befas me erdhi ne mendje nje ide qe kishte kohe qe e "bluaja" ne koken time. Ishte fjala per organizimin dhe mbajtjen e nje eventi kulturor per nje njeri qe gjithe jeten ka kontribouar per kulturen dhe shqiptarine. Vendosa qe te bisedoja per kete ide me mikun tim X, pasi ai ishte udheheqes i nje shoqate ne mergate dhe mund te me ndihmonte ne gjetjen e nje lokali, salle apo ambienti te pershtatshem per mbajtjen e atij eventi kulturor.
"PO." - me tha. E caktuam edhe diten dhe daten. I thash se krejt çka ai duhej te bente ishte sigurimi i salles, sepse te gjitha punet tjera organizative per mbarvjajtjen e manifestimit do ti kryeja une. Ma donte shpirti qe sa me pare ta nderonim me kete veprimtari njeriun qe nuk dihej se edhe per sa kohe do ta kemi ne mesin tone. Ndaj edhe u gezova qe miku im X me tha "PO" dhe kesisoj shprehu gatishmeri te perkrah idene time. Thene te drejten, keshtu edhe prisja se do te me pergjigjej, sepse edhe une e kam ndihmuar sa here qe ai ka pasur nevoje.
Por vetem pas pak minutash, kur u ketheva nga toaleti ku isha per te kryer nevojat fiziologjike, ndodhi ajo qe fare nuk e prisja. Miku im kishte nderruar mendje. Me tha se e kishte nje bisnes dhe se per kete arsye mund ti duhej qe te udhetonte ne Turqi, prandaj nuk ishte i sigurte per ate qe premtoj pak minuta me heret,
"Dreqi le ta haje!"- thash vet me veti. Nuk iu besoja vesheve per ate qe degjoja dhe vendos ta pyesja edhe nje here:
- Do te thote, nuk mund ta bejme ate pune per te cilen me pare vendosem?!...
- Jo po...! - ia nisi te belbzonte dhe te arsytohej.
O zot. Filloj te me sillej edhe lokali ku qendronim te ulur. Desh volla edhe kafete qe pime se bashku. Nuk mund ta besoja, ishte apo nuk ishte ai njeriu me te cilin vetem pak minuta me pare u dakorduam per ta bere nje pune se bashku dhe per ta nderuar nje njeri qe e ka nderuar kulturen shqiptare?! Ishte apo nuk ishte ky miku im per te cilin kam qene ne gjendje te zgjohem edhe ne mes te nates nese e kerkonte nevoja?! Ishte apo nuk ishte ky miku im te cilin e kisha ndihmuar ne te gjitha organizimet qe kishte bere?! Ishte apo nuk ishte ky njeriu per veprimtarite e te cilit kisha njoftuar boten duke shkruar ne mjetet e informimit?! Ishte apo nuk ishte ky njeriu qe pernjemend mendoja se e kam mik?!
Pas asaj qe me degjuan vesht, diçka sikur u thye brenda zemres sime. Bera shume perpjekje qe te permbahesha.
"Mire...!" - i thash. Thirra kamarierin, pagova kafete qe i kishim pire dhe u ketheva ne banese. Keshtu miku im nuk mundi ta mbaje fjalen as per 10 minuta. Po sikur te kisha kerkuar diçka me teper nga ai?!
"Burri lidhet per fjale...!" - thote nje fjale e urte.
Po ku dreqin ti gjejme burrat sot?!

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30