T’ia ngarkosh vetvetes përgjegjësinë e Fuqive të Mëdha?!

T’ia ngarkosh vetvetes përgjegjësinë e Fuqive të Mëdha?!



Sa i përket “skandaleve politike” që shkelin sovranitetin e Kosovës e që po ndodhin në kontinuitet 19-mujor, gjenden individë dhe organizata politike (parti) “kosovare” që krejt përgjegjësinë mbi këto “skandale politike” nuk ia hedhin Konfigurimit të UNMIK-ut (konfigurimi e ka transformuar UNMIK-un në “misione” evropiane) të cilat edhe po e shkelin sovranitetin e Kosovës, duke mos e njohur këtë sovranitet dhe duke vendosur në emër të popullit të Kosovës. Tash së voni “misionet” as nuk hezitojnë ta fshehin këtë gjë. Përgjegjësinë për këto “skandale politike” të “misionarëve biblikë” ka parti politike që e hedhin mbi supe të shtetit dhe pushtetit vendor të Kosovës. Në bazë të kësaj po del se pushteti i Kosovës qenka më vendimmarrës se Fuqitë e Mëdha, të cilat haptas zbatojnë politikat e tyre në Kosovë, pa lejen dhe miratimin e asnjë faktori a institucioni të Kosovës. Ky sot është çasti vendimtar kur shqiptarët duhet t’i harrojnë opozicionet partiake (dhe ambiciet karrieriste politike) dhe duhet të bëhen bashkë në mbrojtje të sovranitetit të Kosovës, në mbrojtje të shtetit, në mbrojtje të pavarësisë, të mbrohemi me aq sa kemi mundësi (vetëm politike) dhe të mos lejojmë që “misionet” e punësuara nga BE-ja dhe Serbia (KS-ja) ta shkelin sovranitetin e shtetit të Kosovës. Ka individë dhe organizata politike (partiake), këtu në Kosovë, që përpiqen të nxjerrin yndyrë nga pleshti, e të fitojnë poenë elektoralë në fatkeqësinë e Kosovës, të fitojnë poenë për zgjedhjet lokale nëpër provincat e Kosovës duke e shkarkuar përgjegjësinë e BE-së në supe të pushtetit dhe shtetit të Kosovës. T’u arsyetohesh shkelësve të pavarësisë (sovranitetit) të Kosovës, duke i shpallur qeveritarët e Kosovës bashkëpunëtorë “të misioneve” të 1244-shit, kjo më jo që nuk ka shije, por lirisht mund të konsiderohet edhe komplot politik jo kundër pushtetit, por kundër shtetit të Kosovës. Derisa të huajt sulmojnë kështjellën nga jashtë, ne luftojmë ndër vete brenda saj, duke i stimuluar kështu ata që sulmojnë nga jashtë për ta suprimuar pavarësinë (sovranitetin) që është arritur me angazhimin dhe sakrificën e brezave shqiptarë dhe me verdiktin e popullit. Askush nuk ka iluzione se pushteti vendor është i përsosur dhe se pushteti nuk bën lëshime në sferat qeverisëse institucionale, por kjo është çështje e diskursit të pushtetit, e jo shtetit. Po rrezikohet shteti (sovraniteti i tij) kështu që tash nuk kemi punë dhe kohë për të folur dhe kritikuar “pushtetin”, por mbi shtetin. Pushtetin do ta kritikojmë gjithnjë (për ta korrektuar dhe për ta bërë gjithnjë më të mirë), por kësaj here nuk është problem pushteti, po është çështje e shtetit e cila rrezikohet nga marrëveshjet midis dy faktorëve të jashtëm që kështu shkelin sovranitetin e shtetit të Kosovës. T’i arsyetojmë këta faktorë të jashtëm që injorojnë sovranitetin, e sovraniteti injorohet kur të huajt injorojnë pikërisht pushtetin dhe shtetin, dhe t’ia shkarkojmë përgjegjësinë pushtetit vendor, kjo është një thikë pas shpine që ia fusim vetvetes. Nuk është koha për fushatë paraelektorale, nuk është koha të luftojmë për pushtet, por së bashku ta mbrojmë sovranitetin e shtetit. Koha është për shtet (dhe derisa pushteti është i një partie apo i koalicioneve), shteti është i të gjithëve. Këta që gjejnë adresa për ta akuzuar vetveten në këto çaste, duke emëruar fajtorë, harrojnë se edhe ata janë fajtorë, për shkak se dihet kategorikisht që e gjithë klasa politike në Kosovë ka qenë unike në marrëdhënie me ndërkombëtarët, me BE-në. Nëse sot del se kemi gabuar në këto qëndrime me BE-në, gabimi nuk mund t’i hidhet një partie apo një koalicioni, por gjithë klasës politike të Kosovës. Nuk është koha për kritikë të të tjerëve, por për autokritikë të përbashkët. Është patriotike të gjithë të marrim përgjegjësi, e jo t’ia shkarkojmë njëri-tjetrit, sidomos kur të gjithë e dinë se përveç “Vetëvendosjes” së Albin Kurtit, asnjë strukturë e organizuar nga klasa politike nuk ka qenë disonance në marrëdhëniet e vendorëve me ndërkombëtarët. Kjo nuk e shfajëson asnjë nga pushtetet e pasluftës, por edhe asnjë nga opozitat e pasluftës! Mos ta proklamojmë bashkimin, por të bashkohemi, se kështu nuk do të mund të na përkulin!