Poezi nga Halit Bogaj (Drenica, Policia e Kosovës, Palestinës, Praga)

nga **Agim Gashi** Sun Sep 06, 2009 1:56 am

DRENICA

Kjo Drenica plot mundime

Shpesh na zgjon neve kujtime

Nëpër lufta e beteja

Hidhej shpesh sikur rrufeja

2

Shumë armiq gjakatarë

Atje shkonin si gjahtarë

Për të vrarë për të sunduar

Atë Drenicë për ta nënshtruar

3

Nga mesjeta e tutje

Ajo ish si Promethe

Me qendresën heroike

Përherë ishte shumë stoike

4

Pashallarë e gazdallarë

Shpesh atje ishin vrarë

Burra t’fortë kishte Drenica

Azem Bejta Lec Gradica

5

Kamer Loshi Ahmet Delia

Keq tronditej mbarë Serbia

Thanë Azemi fluturonte

Çdo çetnik nisi besonte

6

Në Gjilan thoshin po shkon

Me sekonda fluturon

Shqipet kishin një refren

Azem Bejta tash po vjen!

7

Prandaj serbët bitevi

E besonin atë çudi!

Ai përherë kishte besim

Nëpër luftra për çlirim

8

Shkonin shpesh ta sulmonin

Shumë armiq andej kalonin

Shumë bejlerë e pashallarë

Vërtet keq ishin ndarë

9

Frikë nuk kishte nga dushmanët

Nga çetnikët kapetanët

Frikë nuk kishte asnjëherë

Si në dimër e pranverë

10

Kjo Drenicë në histori

Luftën bënte për liri

Dha shumë trima atdhetarë

Dhe heronj e çlirimtarë

11

Moj Drenicë sa shumë durove

Aq shumë lufta përjetove

Të sulmonin nga çdo anë

Turq bullgarë e kallushanë

12

Por gjithmonë u tronditën

Kur me ty u përpëlitën

Kur me ty i zinte sherri

Fort në sy u binte terri

13

Pra Drenicë ti kishe emër

Trimërinë mbaje në zemër

Na dhurove krenari

Nga rinia n’pleqëri

14

Thonë armiqtë të ngacmonin

Edhe qentë ty t’i lshonin

Ardhmërinë ta rrezikonin

Edhe prore të sulmonin

15

Vinin ujqit anembanë

Kurrë të qetë nuk të lanë

Vinin trupin ta lëndonin

Edhe zemrën ta sëmbonin

16

Por Drenicë nuk u dorëzove

Shumë beteja i fitove

Azem Bejtën në një shpellë

Ti e hodhe atje thellë

17

Në Serbi mos ta çonin

Edhe trupin t’ja coptonin

Mirë menduan njerëzit tanë

Në atë shpellë kur e lanë

18

Të ndihmonte Perëndia

Që të mposhtej mizoria

Shumë rrethime çau Drenica

Nga çetnikët me kapica

19

Ish betuar n’besë e fe

Ta ndihmonte këtë atdhe

Dhe gjithmonë e përgatitur

Shumë armiq kishte tronditur

20

Në Drenicë shkonte haberi

Si plumb pushke maliheri

Merrte vesh për rrethim

Atë e mbronin me kushtrim

21

Në Drenicë dihej rendi

Ku ish vendi e Kuvendi

Dhe atje për çdo ditë

Çmohej fort ajo traditë

22

Me vullnet e trashëguam

Nga e cila shumë mësuam

Dhe të mirat ne i morëm

Faqebardhë përherë u nxorëm

23

Dhe Drenica kish adet

Shumë armiq me vra përvjet

Shumë armiq me vra për vjet

Pushka e saj akoma qet

24

Kjo Drenica për liri

U përball me shumë stuhi

U përball me shumë stuhi

Shkonin vinin shumë ordi

25

Donin atë që ta nënshtronin

Që ta ndiznin asgjasonin

Ngrihej prapë sikur Anteu

E mësoi vetë Skënderbeu

26

Na shtoi neve fort lavdinë

Dhe na solli ardhmërinë

Me heroin tonë kombëtar

Me Ademin legjendar

27

Që mbarë botën e tronditi

Vendin tonë në qiell e ngriti

Dhe Serbinë shumë keq e theu

I tregoi çka është atdheu

POLICIA E KOSOVËS

Dhjetëvjetori i policisë

Shënon fazën e lirisë

Prandaj erdhi ajo ditë

Që na bëri aq shumë dritë

2

Erdhi dita e lumturisë

Dhe arritja e Pavarësisë

Prandaj jemi shumë krenarë

Me policët atdhetarë

3

Erdhi dita kur dhe ne

Që të kemi pak hare

Kur policët nga Serbia

Kishin shkuar kah Shumadia

4

Të mos rrahin më shqiptarë

Siç veprojnë ata qyqarë

Të mësuar 100 vjet

Në Kosovë të kenë pushtet

5

Kur e pamë një ditë ushtrinë

Dhe pas saj policinë

Ne e dinim fare mirë

Do ta kemi Pavarësinë

6

Pra gëzim kishim atë ditë

Që u dolëm ne në pritë

Nuk kam fjalë për ta thënë

Çfarë përshtypje më kanë lënë

7

Policia dhe ushtria

Defilonin kah liria

Dhe na bënin neve nder

Që se patëm asnjëherë

8

Herë më dukej ëndërroja

Kur ata unë i shikoja

Herë më dukej e vërtetë

Që fillonte tjetër jetë

9

Çdo mëngjes në punë kur shkoja

Policinë tonë e takoja

Policinë tonë e takoja

Dhe nga zemra e uroja

10

Shumë të rinj plot shëndet

Hynë aty me shumë vullnet

Të shërbenin sa më mirë

Në Kosovën tonë të lirë

11

I shikonim tek kalonin

Si petrita fort marshonin

Në detyrë kur kërkohej

Që e drejta mirë të mbrohej

12

Beogradi kish zaval

Sikur ujqit në atë mal

Tek e shihte mrekullinë

Fill pas saj dhe lumturinë

13

Këtë Kosovë këtë vendin tonë

Ai e humbi përgjithmonë

Prandaj kishte ai siklet

Që nuk kishte më pushtet

14

Çdo pushtet e çdo ndikim

Se ka më në vendin tim

Që po ec e po lulëzon

Dhe përpara që po shkon

15

Prandaj sot kjo polici

Fort e mbron fjalën liri

Kurse Forca ushtarake

Do t’vendoset në kufi

16

Kurse Forca ushtarake

Me standarde paraprake

Bashkë me NATO-n defilon

Dhe të gjithëve na gëzon

17

Policia në një anë

Dhe ushtria këtu pranë

Do t’na mbrojnë me kushtrim

Siç e lyp ky vendi im

18

Prandaj sot n’këtë dhjetëvejeçar

Ky festim është paraparë

Jubileun që e kremtojmë

Madhështinë kurrë s’e harrojmë

PALESTINËS

Palestinë moj Palestinë

Kush ta mori ty lirinë?

Kush ta mori ty lirinë

Dhe ta solli robërinë?

2

Fatin tënd e kishim ne

Që kërkonim këtë atdhe

E kërkonim dhe lirinë

E luftonim egërsinë

3

Palestinë moj Palestinë

Mbi kokë shpatat ty të rrinë

Por një ditë ti më çudite

N’Beograd se si u prite

4

Ai Mahmuti se çka fliste

Ne të gjithëve na habiste!

Tha Kosova është Serbi

Sikur t’ishte axhami!

5

Prandaj ne oj Palestinë

Prapë kërkojmë për ty lirinë

Edhe pse trimi Abaz

Para neve u bë gaz

6

Dhe vërtet bënim çudi

Se si shkoi ai në Serbi?

Çfarë fitimi kish atje

Që na shiti të gjithë ne!

7

Ai Abazi Abazziu

Një tradhëtie seç I priu

Me Tadiqin gju mbi gju

Kundër nesh ishin drejtu!

8

Por të mjerët I kshillojmë

Në Evropë ne tash po shkojmë

O Tadiq kuku për ty

A po sheh ti me ata sy

9

Edhe ti Abas Mahmut

Tjetër here fort mos u ngut

Ke kujdes se ku shkon

Ngase njerëzit I lëndon

10

Dhe mos bë ti armiqësi

Je akoma n’ robëri

Por kërko ti aleat

O Mahmut me shpirt të ngratë

11

Se Kosova s’të harron

Dhe përherë ty të mallkon

Pra Mahmut o Mahmut ziu

Edhe toka të përpiu

PRAGA

Praga e bukur Praga e artë

Me dëshirë e gas të zjarrtë

Në një vit fort ishte ngritur

Me një ngjarje të papritur

2

Kishte dalur një djalosh

Një pushtim për ta varrosë

Por së shpejti okupimi

U vulos fort nga trishtimi

3

Në atë Pragën legjendare

Shkonin bandat gjakatare

Që nga Moska gjer në Kinë

Për ta mbytur prapë lirinë

4

Prapë Çekia u molis

Në terr t’zi u katandis

Jan Pallahu ra dëshmor

Në një shesh të bardhë dëborë

5

Jan Pallahu ra dëshmor

Si simbol i ri botëror

Dhe askush se kishte pritur

Një vendim të tillë të ndritur

6

Një pranverë në atë Çeki

Ishte mbushur me errësi

Dhe u shtyp me shumë barot

I vjen era deri sot

7

Jan Pallahu plot liri

Kishte hyrë në çdo shtëpi

Ishte bërë pjesë me ne

Se e donte at atdhe

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31