Për poetin e talentuar Mëhill Velajn

Takimi me Kryetarin e Këshillit të Qarkut
Mëhill Velaj u prit në një takim mjaft mbresëlënës prej Kryetarit të Këshillit të Qarkut zotit Ilo Milo. Takimi me Milon ishte shumë njerëzor, ku nëpërmjet një bisede të ngrohtë të dy personalitet shkëmbyen konsiderata dhe mendime. Zoti Milo tha se ndihej mjaft i nderuar që një përfaqësues i lartë i letrave shqipe në SHBA, ndodhej në qytetin e Korçës, qytet me tradita të larta patriotike dhe kulturore. Milo theksoi se një natë më parë ai kishte udhëtuar natën vonë posaçërisht për t’u takuar me zotin Velaj dhe se ndonëse profesioni i tij është mësues fizike, letërsinë e lexon me kënaqësi. Zoti Velaj tha se në Korçë vinte pas 22 vitesh dhe nuk gjente asnjë krahasim me Korçën e atyre viteve, zhvillimi ishte shumë i madh dhe tejet mbresëlënës. Velaj theksoi se i kishte bërë përshtypje të veçantë mënyra e komunikimit jashtë rregullave të ngurta zyrtare e Kryetarit të Qarkut Korçë, mënyrë komunikim që dy ditë më pare, e kishte hasur në Tiranë nga një tjetër korçare, zonja Marjeta Zaçe (Pronjari), në takimin me të në Ministrinë e Punës dhe Shanseve të Barabarta. “ U jam shumë mirënjohës për pritjen tuaj. Kam me vete njërës shumë të mirë që me mbështesin që janë pjesë e arritjes së kulturës së Korçës. Jam këtu megjithëse nuk jam politikan, por përfaqësoj një komunitet te madh të shkrimtarëve shqiptarë- amerikanë, sepse nuk ka letërsi pa pushtet politik, ndaj dua tu përgëzoj për fitoren në zgjedhje. Unë e dua bregdetin e Durrësit ashtu si e dua edhe atë të Ulqinit. Ju keni ardhur në ketë karrige me punë ndaj kombit tuaj. Edhe unë nuk shoh ëndrra me Statujën e Lirisë apo Kullën Eifl, unë ëndrrat i shoh aty në kasollen time të dashur, ku u linda dhe u rrita. Kthehem në Korçë pas 22 vjetëve dhe shoh ndryshime të mëdha në infrastrukturë e kudo dhe më duket sikur jam në Londër apo Paris, megjithëse ka ende punë për të bërë…Unë u ndjeva mjaft mirë në shtëpinë e librit sepse kishte erë vendlindje, por do të dëshiroja që në të ardhmen të mos mungojë as –eir kondishënër, apo kondicioneri-si i thoni juve…” Kritiku e studiuesi Fatmir Terziu shprehu konsideratën ndaj faktit që gjuha jonë e përbashkët është mirëkuptimi e mirësjellja, sepse dikur nuk mundet të trokisnim ne krijuesit nëpër këto dyer që përgjithësisht u përkasin politikanëve, por sot ne jemi të lirë dhe nuk kërkojmë të panjohurën ashtu si dikur nëpërmjet ushtarit të panjohur, por kalojmë edhe përtej tij .Ne emocionet i kemi flakur tutje, sepse njerëzit e popullit janë dashamirës ndaj fjalës së lirë. Mëhill Velaj se bashku me Raimonda Moisiun na bënë që Kosovën ta sjellim midis nesh me krijimtarinë që lexuam, Me promovimin e librit “Kritika ndryshe” zoti Mehill Velaj ka hyre ne historinë e letërsisë shqipe, në Universitetin e Tiranës, Tetovës, Shkupit, Prishtinës, etj. Në fjalën e saj Raimonda Moisiu u shpreh: - Ndihem krenare dhe e nderuar për pritjen tuaj që më bëtë mua, si bija e Korçës dhe poetit e prozatorit Mehill Velaj, bir i Kosovës në Korçën time. Kjo tregon lidhjen e vlerat midis popullit tonë në treva të ndryshme dhe se si ne i adaptojmë këto vlera në një komb me vlera kombëtare si në Korçë që përfaqëson Shqipërinë, por edhe në CT, USA, aty ku ne jetojmë… Në fund zoti Velaj i dhuroi zotit Milo 3 librat e tij të cilat kreu i Qarkut premtoi se do t’i lexonte me kënaqësi. Në fund të kësaj dite të ngjeshur me aktivitete zoti Velaj zhvilloi një takim me zotin Behar Koçibelli dhe zonjën e tij Krisanthi, që është pronar i Hotel-turizmit që mban emrin e Koçibellit. Gjatë takimit nga mikpritësi u vlerësua vizita dhe promovimi i librave prej zotit Velaj në kryeqytetin shqiptar të kulturës. Zoti Velaj pasi falënderoi për mikpritjen, tha se 22 vite më parë, kur ai kishte qenë në Korçë, kishte fjetur në këtë hotel (atëherë shtetëror) dhe kujtonte se aty nuk kishte pasur as ujë dhe as drita, “Ndërsa sot- tha zoti Velaj, pasi vizitoi ambientet e lokalit, ky hotel nuk ndryshon aspak nga hotelet dhe restorantet më të mira të Amerikës.”

Në Mbrëmjet Strugane të Poezisë
Poezia e Mehill Velajt ishte përzgjedhur midis poetëve shqiptarë në edicionin e sivjetmë në evenimentin ndërkombëtar rë promovimit të artit poetik bashkëkohor, që zhvillohet prej 48 vitesh në Strugë, Maqedoni, me titullin:”Mbrëmjet Strugane të Poezise”. Porsa mbërritëm në Strugë u takuam me Kryetarin e Komunës Z. Ramiz Merko e Xhemi Hajredini, të cilët kishin organizuar edhe koktejlin e mirëseardhjes për 75 poetë të huaj nga 50 vende të ndryshme të botës, pjesëmarrës në Festivalin e Poezisë “Mbrëmjet Strugane të Poezisë”. Laureat i sivjetmë i këtij manifestimi ndërkombëtarë të poezisë, i 48 me radhë është poeti slloven Tomazh Shalamun, kurse poeti senegalez Usman Sar-Sarus, fituesi i çmimit të UNESCO si poet më i ri.
Bukuria e liqenit të Ohrit, valët lozonjare të Drinit të Zi, në mbrëmjet e verës strugane do të ishin të zbehta dhe nuk do të kishin shkëlqimin e koloritit që vetë natyra bujare dhe Zoti ia dhuroi qytetit të Strugës dhe struganëve, pa kumbimin e gjuhës sonë të bukur shqipe. Ishin zërat kumbues të Mehill Velajt e Raimonda Moisiut, të Prec Zogajt e Fatime Kullit, që u duartrokitën fuqishëm nga gjithë shqiptarët e Maqedonisë, veçanërisht kur poeti Velaj tha se perfaqësonte shtetin më të ri në botë Kosovën. Në manifestimin ndërkombëtar “Netët Strugane të poezisë” në simpoziumin: “Poezia dhe muzika” Mehill Velaj, poet e prozator dhe poetja Rajmonda Moisiu, krijues shqiptar me banim në Amerikë, diktuan për lidhjet midis muzikës dhe poezisë. Laureat i Kurorës së Artë të MSP, për vitin 2008, ishte poeti ynë i talentuar Fatos Arapi. Tomazh Shalamun ka lindur në vitin 1941 në Zagreb, ndërsa fëmijërinë e kaloi në Kopër. Diplomoi histori të arteve në Universitetin në Lubjanë. Krahas në vendin e tij amë - Slloveni, përkohësisht jeton edhe në SHBA. Ka qenë profesor i Universitetit në Ajova dhe atashe i kulturës në Përfaqësinë diplomatike sllovene në Nju-Jork. Librat e Shalamunit janë përkthyer në pothuajse të gjitha gjuhët evropiane. Kurse Usman Sar - Sarus ka lindur në qytetin Dakar, ndërsa në vitin 1999 udhëton për studime në Francë ku mbaron letërsi dhe është posdiplomues në studimet për sociologji dhe filozofi të politikës.
"Ne poetët ekzistojmë qa ta ruajmë dinjitetin e trupave të gjallë të njerëzve, të emrave të tyre, të hapësirave të tyre konkrete dhe simbolike. Zbusim, qetësojmë dhe e thellojmë kuptimin, edhe pse nëpërmjet dhimbjeve dhe plagëve. Pa marrë parasysh gjithçka e ruajmë baraspeshën dhe reflektojmë dritë - ka deklaruar Tomazh Shallamun, me rastin e shpalljes laureat të MSP. Autoritetet vendore i kushtuan mjaft rëndësi kësaj veprimtarie, që nga Ministrja e Kulturës deri tek vetë presidenti Ivanov me bashkëshorten. Poetët kanë gdhendur në memorien e aparateve fotografike momentet më të bukura të këtij takimi, që do të behën burim frymëzimi për krijimtari të reja në të ardhmen.