Lediana Kapaj: Rropatem brazdave!

Lediana Kapaj: Rropatem brazdave!

Endem ne lashtesine e kohes dhe viteve te mjerimit,
kacavirrem drejt oreve te kaluara dhe pa shprese,
sorrollatem e braktisur, e hutuar, e degdisur...
sdi se ku.... por veç kerkoj... te emblen " vese"!!!


Rropatem brazdave te jetes dhe kujtimeve,
me mundojne,sa me lodhin..jam pa fryme!
Serish ngrihem plot me dhimbje , e plagosur,
prape kerkoj...sdi se ku...te bardhen "bryme"!

Perpelitem si e marre neper netë...Netë pafund,
endrrat vijne, gjalle me mbajne, me kerkojne,
gjumi i trembur rri i fshehur,me vezhgon dhe krahet zgjat,
syte nuk mbyllen...hapur rrine..sa fort renkojne!!

Mbahem fort tek kjo dege me emrin "shprese",
dhe pse trupi i pergjumur, i dorezuar do te bjere,
lehte kendoj...dua te zgjohem,sdua te tres,
bosht pambuku dua te jem...dashuria te me tjerre!!!

Le te bredh une gjithesine..te keputem ..le te lodhem,
mrekulline dua te gjej, qe prej shekujsh e kerkoj,
edhe pse me injoruan,le te tretem,te perbuzem,
prape se prape do te kerkoj....zemren dua ta kuroj!



Lediana Kapaj