Lediana Kapaj: Përpëlitem botës!

Lediana Kapaj: Përpëlitem botës!

E lodhur,e merzitur dhe dhimbje pa kufi,
e mbyllur,shpirtrazuar ne kete dhome po rri,
po jashte ç'po behet,kush nga ju e di,
a ka diell ,bore,a mos po bie shi?!

Askush nuk pergjigjet,askush gje nuk di,
nuk po shoh as feste,nuk po shoh as zi,
asgje nuk po duket,asnje zhurme s'degjohet,
s'ka kush te me me flase,s'ka kush te afrohet!

Dhe prape perpelitem,sillem e vertitem,
shoh yjet e humbur,engjej qe merziten,
shoh pemet qe thahen ,lulet tek veniten,
shikoj varferine...Njerez qe po vriten...!

Shoh te mjere qe vuajne dhe s'dine nga t'ja mbajne
shikoj padrejtesine...shpirtrat qe i thajne,
shoh bukuri perrallore vetem nga nje ane,
por nga ana tjeter,te tjere s'kane ç'te hane!

Dhe mbi shtratin tim befas rrotullohem,
"çfare ka ndodhur zot"_perse po ndershkohem,
jam femer e thjeshte, nje krijese njerezore,
nje pjese shume e vogel e çmendurise boterore...

Lediana Kapaj