Gjakush Tana: METEORI I SHPIRTIT

Gjakush Tana: METEORI I SHPIRTIT

Mes meje e teje kishte jetë dhe lumturi! Kishte gjithcka!
Kurora e gëzimit u farkua në shumfishin e trashëgimit
s'kishte hapësirë për shiun - për lotët e pikëllimit!

Tani, kur jetoj i ndarë, i vrarë , i marrë! Pa Ty - pa krah!
ti, hesht e nuk lëviz as qerpikun e mbetur kujtim i ngrirë
e pashë befasinë se jeta tradhëtisht më ka shkrirë !...

Pa Ty ! I ngrys ditët për të hy në terrin e natës të flas
me yjet që dalin e vezullojnë në lartësinë e Qiellit
Ti meteori i shpirtit tim - me mall e zjarr të Diellit !

Më bëhesh e brishtë si vesa , dhe befasisht më shkrihesh
borima e ngricës - acarit, me thinja më mbulon !
në udhëkryqe zgripesh mbetem - Pa ty, katandi bulon!

Zvarritem në mbijetesën time të bëj një hap në kujtime
të rriten lirikat me shi - me mall , me jetën në vetmi !
Ti - gjithcka me fale dhe ike me heshtjen që më ndez në gji!

Eja ! Pse kaq gjatë ky trishtim i ngelur në këtë diademë !
Shpirti im i vetmuar ka helmuar blerimin me vargje e fjalë
më shperthen pikëllimi - gjithçka rrjedh si valë !