Jona Merjo: Ëndërr...burri

Jona Merjo: Ëndërr...burri

Té kam parë...ndërsa era luante me floket e tu,unë isha hije pranë teje... Ti nuk më shihje symbyllur kishe hapur krahët në drejtim të kundërt nga unë e unë s'dua të tremb nisjen e fluturimit tënd që s'di se kah ështé drejtuar... Nuk të njoh por fytyra jote më eshte shfaqur shpesh,pjese-pjese në endrrat e mia të méparshme.As në ëndérr tiparet e formën e fytyrës nuk ti kam parë dot...më vjen e turbullt...por syte ti kam prekur me duart e mia të ashpra,eh jo syte...lotet té kam prekur...por ndoshta ti s'ke qaré kurrë. Unë nuk di ku jeton ti,né cilin kontinent,në cilin cep te botes merr frymë,s'di asnjë adressë ku te të njoftoj letrat që kanë endrrat e mia pér ty por jam i bindur se ekziston,gjysma ime e ndarë...diku ti je...Endrra m'a thotë këtë dhe unë jam burrë që ende besoj në PLAKUN E BARDHE...kështu i besoj dhe endrres...engjellit që fluturon mbi kokat tona për të na përgatitur udhën...Në njeren enderr,loti yt mori trajten e nje trupi të kristaltë...nuk guxova té té prek...ti mund të trembeshe e té mi ikje éndrrës. E dashura ime,të njoh dhe timbrin e zërit...ajër që troket...Askush s'ka dégjuar kete tingull sepse eshte zë pa zë,prekje pa prekje por né énderr cfare nuk sheh e ndjen njeriu...Matem té té flas për veten kur tinëz naten tjetér ti hyn nè endrrén time.Ti e ndjen qé dua té flas por lodhesh shpejt nga hezitimi im pér të filluar dhe ...ikën... ...Ka ardhur mëngjesi...éndrra ime e kristaltë...