Mjerimi i drejtësisë kosovare

Mjerimi i drejtësisë kosovare 4 Dhjetor, 2009

Gjatë tërë vitit janë drejtuar akuza të rënda ndaj sistemit të drejtësisë në vendin tonë. Dhjetëra gjyqtarë, prokurorë, janë të dyshuar për afera korruptive dhe abuzim me ligjin. Marrja e mitës është një dukuri e zakonshme në gjykatat tona, konstatojnë të gjitha raportet serioze që janë bërë deri tani nga organizata prestigjioze ndërkombëtare. Gjyqësori është në një periudhë rivlerësimi të kuadrove dhe priten lëvizje në strukturën drejtuese nëpër gjykata. Por, kushdo që të vijë në krye të sistemit, poshtë tij do të gjejë një shtresë të kalbur prej vjetësh. Për të ecur përpara me sukses, duhet një pastrim nga themelet, që zor se mund të bëhet në Kosovë. Me pak fjalë, kredibiliteti i njërit nga tri pushtetet e rëndësishme - gjyqësorit ka rënë përtokë. Besueshmëria tek gjykatat është më e vogël se kurrë. Pikërisht në një moment të tillë njerëzit kryesorë të shtetit kanë bërë apel që të zbulohen krimet e pasluftës dhe politika t’i mbajë duart larg drejtësisë. Deri këtu gjithçka është korrekte në këtë thirrje publike institucionale, por sa efikase mund të jetë kjo drejtësia jonë, kur për dhjetë vjet s’qe në gjendje të bënte asgjë për të lënë ndonjë gjurmë. Të gjitha rastet e rënda u gjykuan nga UNMIK-u dhe tash i ka në duar EULEX-i. Apeli i presidentit Sejdiu dhe kryeministrit Thaçi mund të ketë vetëm një efekt psikologjik për qetësimin e situatës së tensionuar pas “shpërthimit” në publik të rastit “Bllaca”. Kreu i vendit, njëkohësisht kryetar i LDK-së, duke pasur parasysh edhe kompetencat e forta që i jep kushtetuta për gjyqësorin, është përpjekur të mbajë një raport pozitiv dhe t’i inkurajojë njerëzit e gjyqësisë. Ndërkohë kreu i Qeverisë, kryetar i Partisë Demokratike, nuk ka ngurruar në disa raste ta shprehë mllefin e tij ndaj “lidhjeve me botën e krimit të segmenteve të caktuara në drejtësinë kosovare”. Zbardhja e krimeve të pasluftës është një mision që normalisht duhej të ishte kryer deri tash. Rrethanat aktuale na japin pak shpresë se një gjë e tillë do të ndodhë. Si rrjedhojë, politikanët mund të vazhdojnë të spekulojnë, të akuzojnë njëri-tjetrin, ndërsa e vërteta mbetet edhe më tutje mister. Nëse presim EULEX-in, kurrë s’do ta mësojmë atë.

Mjerimi i drejtësisë kosovare

Mjerimi i drejtësisë kosovare 4 Dhjetor, 2009

Gjatë tërë vitit janë drejtuar akuza të rënda ndaj sistemit të drejtësisë në vendin tonë. Dhjetëra gjyqtarë, prokurorë, janë të dyshuar për afera korruptive dhe abuzim me ligjin. Marrja e mitës është një dukuri e zakonshme në gjykatat tona, konstatojnë të gjitha raportet serioze që janë bërë deri tani nga organizata prestigjioze ndërkombëtare. Gjyqësori është në një periudhë rivlerësimi të kuadrove dhe priten lëvizje në strukturën drejtuese nëpër gjykata. Por, kushdo që të vijë në krye të sistemit, poshtë tij do të gjejë një shtresë të kalbur prej vjetësh. Për të ecur përpara me sukses, duhet një pastrim nga themelet, që zor se mund të bëhet në Kosovë. Me pak fjalë, kredibiliteti i njërit nga tri pushtetet e rëndësishme - gjyqësorit ka rënë përtokë. Besueshmëria tek gjykatat është më e vogël se kurrë. Pikërisht në një moment të tillë njerëzit kryesorë të shtetit kanë bërë apel që të zbulohen krimet e pasluftës dhe politika t’i mbajë duart larg drejtësisë. Deri këtu gjithçka është korrekte në këtë thirrje publike institucionale, por sa efikase mund të jetë kjo drejtësia jonë, kur për dhjetë vjet s’qe në gjendje të bënte asgjë për të lënë ndonjë gjurmë. Të gjitha rastet e rënda u gjykuan nga UNMIK-u dhe tash i ka në duar EULEX-i. Apeli i presidentit Sejdiu dhe kryeministrit Thaçi mund të ketë vetëm një efekt psikologjik për qetësimin e situatës së tensionuar pas “shpërthimit” në publik të rastit “Bllaca”. Kreu i vendit, njëkohësisht kryetar i LDK-së, duke pasur parasysh edhe kompetencat e forta që i jep kushtetuta për gjyqësorin, është përpjekur të mbajë një raport pozitiv dhe t’i inkurajojë njerëzit e gjyqësisë. Ndërkohë kreu i Qeverisë, kryetar i Partisë Demokratike, nuk ka ngurruar në disa raste ta shprehë mllefin e tij ndaj “lidhjeve me botën e krimit të segmenteve të caktuara në drejtësinë kosovare”. Zbardhja e krimeve të pasluftës është një mision që normalisht duhej të ishte kryer deri tash. Rrethanat aktuale na japin pak shpresë se një gjë e tillë do të ndodhë. Si rrjedhojë, politikanët mund të vazhdojnë të spekulojnë, të akuzojnë njëri-tjetrin, ndërsa e vërteta mbetet edhe më tutje mister. Nëse presim EULEX-in, kurrë s’do ta mësojmë atë.

Gjatë tërë vitit janë drejtuar akuza të rënda ndaj sistemit të drejtësisë në vendin tonë. Dhjetëra gjyqtarë, prokurorë, janë të dyshuar për afera korruptive dhe abuzim me ligjin. Marrja e mitës është një dukuri e zakonshme në gjykatat tona, konstatojnë të gjitha raportet serioze që janë bërë deri tani nga organizata prestigjioze ndërkombëtare. Gjyqësori është në një periudhë rivlerësimi të kuadrove dhe priten lëvizje në strukturën drejtuese nëpër gjykata. Por, kushdo që të vijë në krye të sistemit, poshtë tij do të gjejë një shtresë të kalbur prej vjetësh. Për të ecur përpara me sukses, duhet një pastrim nga themelet, që zor se mund të bëhet në Kosovë.
Me pak fjalë, kredibiliteti i njërit nga tri pushtetet e rëndësishme - gjyqësorit ka rënë përtokë. Besueshmëria tek gjykatat është më e vogël se kurrë. Pikërisht në një moment të tillë njerëzit kryesorë të shtetit kanë bërë apel që të zbulohen krimet e pasluftës dhe politika t’i mbajë duart larg drejtësisë. Deri këtu gjithçka është korrekte në këtë thirrje publike institucionale, por sa efikase mund të jetë kjo drejtësia jonë, kur për dhjetë vjet s’qe në gjendje të bënte asgjë për të lënë ndonjë gjurmë. Të gjitha rastet e rënda u gjykuan nga UNMIK-u dhe tash i ka në duar EULEX-i.
Apeli i presidentit Sejdiu dhe kryeministrit Thaçi mund të ketë vetëm një efekt psikologjik për qetësimin e situatës së tensionuar pas “shpërthimit” në publik të rastit “Bllaca”. Kreu i vendit, njëkohësisht kryetar i LDK-së, duke pasur parasysh edhe kompetencat e forta që i jep kushtetuta për gjyqësorin, është përpjekur të mbajë një raport pozitiv dhe t’i inkurajojë njerëzit e gjyqësisë. Ndërkohë kreu i Qeverisë, kryetar i Partisë Demokratike, nuk ka ngurruar në disa raste ta shprehë mllefin e tij ndaj “lidhjeve me botën e krimit të segmenteve të caktuara në drejtësinë kosovare”.
Zbardhja e krimeve të pasluftës është një mision që normalisht duhej të ishte kryer deri tash. Rrethanat aktuale na japin pak shpresë se një gjë e tillë do të ndodhë. Si rrjedhojë, politikanët mund të vazhdojnë të spekulojnë, të akuzojnë njëri-tjetrin, ndërsa e vërteta mbetet edhe më tutje mister. Nëse presim EULEX-in, kurrë s’do ta mësojmë atë.