Ibrahim Rugova – njeriu i rezistencës dhe i paqes

Ibrahim Rugova – njeriu i rezistencës dhe i paqes

Shkruan: Shlomo AVINIER

Ibrahim Rugova, për shumë vite udhëheqës i shqiptarëve të Kosovës, dhe që nga viti 2002 edhe president i zgjedhur i Kosovës nën protektoratin e përkohshëm të OKB-së, është krahasuar me Nelson Mandelën dhe në insistimin e tij që shqiptarët e Kosovës do të arrijnë çlirimin vetëm përmes mjeteve paqësore.

Ushtria Çlirimtare e Kosovës militante, dhe nganjëherë terroriste, mendonte ndryshe, por përfundimisht politika e Rugovës mbizotëroi dhe i fitoi popullit të tij bashkëndjenjen dhe përkrahjen ndërkombëtare në vitet e serta të represionit serb nën Slobodan Milosheviqin.

Fizikisht, ai ishte pikërisht e kundërta e asaj që mund të pritet të jetë një luftëtar shqiptar i lirisë: për të mirë a keq, shqiptarët e kanë imazhin e njerëzve të egër, të pagdhendur malësorë. Rugova dukej paksa si të ishte intelektual hebre nga Varshava e kohës mes dy luftërave - gojëmbël, me sy të pikëlluar dhe të mençur, me zërin që nuk e ngrinte kurrë.

I diplomuar në Sorbonë dhe profesor i letërsisë shqiptare në Prishtinë, ai sigurisht se dukej si profesor, me sytë të mëdhenj e të rëndë, rroba që nuk i përshtateshin dhe një shall leshi që u bë simbol i tij. E megjithatë, ishte ky intelektual në dukje i butë ai që arriti sukses në mbajtjen e kontrollit të popullit të tij.

E takova Rugovën për herë të parë më 1990 në Cavtat, afër Dubrovnikut, kur Instituti Kombëtar Demokratik, me seli në Uashington, bëri njërën nga përpjekjet e fundit për të sjellë bashkë politikanët, shkrimtarët dhe intelektualët nga grupet e ndryshme etnike në Jugosllavinë që asokohe shpërbëhej me shpejtësi. U largova nga konferenca i bindur se treni tashmë ishte larguar nga stacioni dhe se grupet e ndryshme po shkonin secili në drejtimin e vet - dhe të përkushtuar që këtë ta bënin me dhunë.

Megjithatë, duke i dëgjuar zërat e ashpër të serbëve dhe të kroatëve, isha i befasuar nga butësia e Rugovës: ja ku ishte një udhëheqës i një grupi që është viktimizuar më shumë se të tjerët - e megjithatë aty nuk kishte aspak hidhërim, asnjë sharje, aspak urrejtje. Rugova po ashtu kishe arsye të mjaftueshme personale për të mos falur: edhe babai edhe gjyshi i tij ishin vrarë nga komunistët e Titos në konfliktet civile pas vitit 1945.

Me të dëgjuar se unë isha nga Izraeli, ai donte të dinte se si e mbante Izraeli sistemin demokratik në kushtet e luftës dhe rrethimit; ai ishte po ashtu i impresionuar nga historia e vendit në kombndërtim, nga shkrirja së bashku e grupeve ndryshme në një kombshtet. Ai ma dha një libër që e kishte shkruar (në shqip) rreth një filozofi shqiptar të shekullit të 17-të, Pjetër Bodgani, i cili e kishte shkruar një traktat në latinishte të quajtur Cuneus Prophetarum ("Çarja e Profetëve"), dhe ma theksoi kapitullin çër Zoharin dhe kabalistin Sephirot.

Më pas ai e shkroi, në frëngjishte, një përkushtim shpirtmirë personal për mua, duke e përfunduar atë me: "Kombet tona kanë fatin të njëjtë historik". Kur e vizitova atë kah mesi i viteve 90 në shtëpinë e tij në Prishtinë, ai më dhuroi një mineral të rrallë, të nxjerrë, siç e shpjegoi, nga "malet tona".

Kur grupet e tjera në ish-Jugosllavi po e përdornin dhunën për të formësuar shtetet e tyre kombëtare, Rugova e udhëhoqi popullin e tij në një bojkot paqësor të të gjitha institucioneve jugosllave. Në baza vullnetare, dhe i ndihmuar nga kontributet prej diasporës kosovare, Rugova e udhëhoqi popullin e tij në krijimin e institucioneve të shtetit-në-ndër-tim: një kuvend jozyrtar i zgjedhur, një sistem vullnetar i tatimit, shkolla në shqip, një rrjet spitalesh dhe klinikash. Shembulli i Yishuvit hebre në Palestinë ishte pjesë e inspirimit të tij.

Vullneti i Shteteve të Bashkuara dhe i të tjerëve që më 1999 të intervenojnë ushtarakisht në emër të shqiptarëve të Kosovës dhe të parandalojnë spastrimin etnik dhe politikat pothuaj gjenocide të Milosheviqit ia ka borxh shumë mënyrës se si Rugova ishte në gjendje të prezantojë rastin e tij para demokracive perëndimore. Në këtë, Rugova po ashtu ndihmoi në vënien e një standardi për justifikimin e intervenimeve humanitare.

Pas çlirimit nga sundimi serb, Rugova insistoi në pavarësi në bazë të vetëvendosjes. Ai i respektoi lidhjet historike serbe me Kosovën, por megjithatë ishte liria njerëzore, jo pretendimet territoriale, që ishin prioritare në mendjen e tij: me kohë, ai arriti sukses në bindjen e shumicës në bashkësinë ndërkombëtare se kosovarët - që janë më shumë se 90% në këtë rajon - e meritojnë vendin e tyre nën diell.

Duke reflektuar rreth këtij personi të pazakonshëm, patriotik dhe jo të dhunshëm, njeriu nuk mund të përmbahet nga mendimi se sa e ndryshme do të ishte skena jonë në Lindjen e Mesme po të kishin palestinezët një lider si ai. Rruga e Kosovës drejt pavarësisë ende është e shtruar me gurë, por - me disa përjashtime të pakëndshme -ajo nuk ka qenë e hapur me terrorizëm, dhunë dhe bombahedhës vetëvrasës. Populli i tij - dhe bota -duhet t'i falënderohen Ibrahim Rugovës për këtë: në butësinë e tij kishte çelik.

(Autori është profesor i Shkencave Politike në Universitetin hebraik të Jerusalemit. Ky vështrim është botuar në të përditshmen më të madhe izraelite "Ha'aretz").

Me 22 janar 2006, ne Prishtine, Kosova e Lire, pushoi zemra fisnike e Presidentit te Kosoves, Dr. Ibrahim Rugova. Vdekja e tij, ne moshen 61 vjecare, megjithese jo e pa-pritun, ka trondite zemrat e miljona shqiptareve, dhe miqve e huej ne cdo kand te botes. Humbja e tij ne nji periudhe kritike per trojet dardane e per kombin shqiptar e ban kete humbje edhe ma te thelle. Ngushellimet tona ma te ndieshme per familjen Rugova, kole-get e tij, dhe te gjithe vellaznit e motrat tona shqiptare te Republikes se Lire te Kosoves.

Une e njoha Presidentin Ibrahim Rugova ne prill te vitit 1990, kur ai me koleget e tij erdhen ne Washington,D.C. I qarte ne mendime, i bindun ne drejtesine e kauzes tij, i frymezuem nga idete perparimtare dhe demokratike te botes euro-atlantike, Dr. Rugova kerkoi me binde Administraten amerikane ne drejtesine e kerkesave te tia per mbrojtje te popullsise shqiptare te persekutueme nga autoritetet komuniste serbo-jugosllave, dhe per njohjen e identitetit shqiptar te atdheut tij. Kete mision ai e kreu me sukses, tue fitue kre-dibilitetin e Kongresit dhe Ekzekutivit amerikan. Fale punes tij, sot “problemi shqiptar” ne ish-Jugosllavine ashte ne rendin e dites se diplomacise botenore, e sidomos amerikane.

(Ato dite, Shqiperia per Kosoven ka qene nji udhetare e hutueme ne mes te dy boteve: njena e vdekun bashke me ramjen e turpshme te komunizmit, dhe tjetra e traumatizueme nga mbas-efekti i ketij fenomeni te shemtuem,dhe e paafte me linde si “bote europiane”)

Qe nga viti 1990 e deri sot, une e perkraha me ndergjegje te plote kete figure madhe-shtore te historise bashkekohore te Kosoves martire, e cmova punen e tij, dhe dhashe kontributin tim modest cdo here qe ai e kerkoi. Sot, une vajtoj nji udheheqes shqiptar qe lindi e rriti nana shqiptare, nji shembull te shkelqyeshem te fisnikerise dardane, nji inte-lektual te ndershem e perparimtar, e nji burre shteti qe arrijti shkallen superiore te njihet ne histori si “babaj i kombit” per ma shume se dy miljone shqiptare te Kosoves.

Presidenti Ibrahim Rugova, njeriu dhe vepra, do te mbeten gjithehere nji individ-subjekt i mirenjohjes, dhe nji subjekt-objekt studimi e interpretimi qe do te pasunojne historine tone kombetare shqiptare. Per 16 vjet me rradhe, intelektuali i angazhuem shqiptar, Dr. Ibrahim Rugova, ka jetue me litar ne gryke. Ma ne fund, e mundi smundja, e heshti vdekja fizike. Por Ibrahim Rugova ashte nga ata qe tejkalojne prakun e vdekjes e fitojne permasa universale, ne kohe e hapesine. Kjo figure e shqueme bujarie dardane, ka marre permasa te perhereshme qe mundin edhe vdekjen.

Pushofte ne paqe e lavdi te perjeteshme!

*

Madheshtia e personalitetit te Ibrahim Rugoves u realizue sidomos kur ai perballoi dilemen e terrorit millosheviqian : a duhet te terhiqemi para nji realiteti te ketill qyshe ne fillim, a duhet ta denojme, si duhet te reagojme? A duhet te perpiqemi me e tejkalue, tue e cveshe lakuriq murtajen e terrorit komunist serb para botes e qytetnueme, tue fitue keshtu simpatine e botes, si viktime e pafajshme qe refuzon dorezimin pa kushte? Pergjegja qe dha Dr. Ibrahim Rugova ka qene rezistenca aktive me mjete paqesore,- jo agresionit, jo shtypjes, jo nenshtrimit, dhe jo dhunes si arme e qendreses se patundun , deri ne fitoren finale, te larget ndoshta, por te sigurt.

2

“Levizja e jone- shkruente Dr. Rugova – ka linde nga nji domosdoshmeni (e imponue-me), dhe nga nji zgjedhje e jona (e ndergjegjshme). Populli e kuptoi se me kohe, na do te fitojme. Ai kupton gjithashtu se nuk ka zgjidhje tjeter vec vete-permbajtjes kur ballafaqo-het terrori…Nji lufte ne Kosove, don te thote masaker… Ne pesojme dhunen shtetnore dhe segragacionin. Qe kjo gjendje nuk ashte nji lufte e hapun, ashte merita e politikes sone paqesore te rezistences.”

Dr. Ibrahim Rugova ka qene arkitekti dhe mjeshtri i punes qe zbatoi kete politike!

Si rrjedhim, nji shoqeni e re shqiptare ka linde ne Kosove! Sot, vellaznit e motrat tona po ndertojne nji jete te re, moderne: nji vazhdimesi kulturale, morale e politike ne Kosove Menjifjale, esencen e nji identiteti dardan te njimendte, para-ardhes i lirise se vertete per te gjithe. Filozofi shqiptar, Ibrahim Rugova, qe humbi gjyshin, dhe babajn 27 vjecar ne vitin e mbrapshte 1945, dy viktima te terrorit serb, dhe qe perjetoi ne Kosovne martire vitet e”vrasjes kolektive te nji populli te heshtun…” (Ch.von Kohl), shprehet keshtu:” Na garantojme se nuk do te kete hakmarrje, na nuk do ta lejojme! Perndryshe, do te desh-tojme ne perpjekjen tone me kepute zinxhirin e dhunes (ne vendin tone)…Na jemi angazhue me adoptue vlerat politike e shpirtenore te Europes (se perendimit)”

Kjo kethese shenon edhe lindjen e patriotizmit te ri e modern ne trojet dardane!

Kundershtimi qe i bahej sistemit komunist ne Kosove ishte perbuzeja e ‘rendit politik’ dhe “qetesise” qe mbeshtetej ne bindjet terroriste qe perjashtojshin ekskluzivisht dhe sistematikisht qeverisjen e qytetareve, dhe te drejtat e tyne me marre pjese ne shoqeni e shtet. Kundershtimi qe i bahej sistemit komunist ne Kosove nuk ishte vetem perbuzeja e nji qendrimi imoral te papranueshem, i nji perspektive politike qe sakrfikonte te drejten e cdo individi me qene i lire. Ky kundershtim merrte formen e rezistences koshiente, kur shtypja e pushtetit te kuq poshtenonte qeniet njerezore, dhe ne formen ma te ulet- sido-mos te pambrojtunit., to dobettit, qe vuejshin pa za ne nji heshtje mbytese. Ky kunder-shtim qe u konkretizue ne rezistencen e organizueme kunder murtajes komuniste serbe ne Kosove ushqeu shpirtent e te gjithe pjesemarresve te revoltuem, sikur dojshin me thane:

O vella, o moter! Une jam me ju! Ju jeni ne zemren time, ne mendjen time, si nji deshmi e gjalle e mesazhit tuej ringjalles qe premton shpresen, shpresen e lirise per te gjithe njerezimin!

Njeriu duhet te kete nji ndjenje te forte lidhje me nji tjeter njeri. Ne mungese te kesaje ndjesie, asgja nuk na afron. Dy qenie njerezore jane te huej per njeni tjetrin. Linde nevoja e pjesemarrjes se pandashme ne njerezimin mbar. Ushqehet e kultivohet ndjesia e bash-kesise, e afrimit, e unjisimit ne nji qellim te perbashket, ne nji rruge te perbashket…ne ndertimin e mbajtjes se nji bote te perbashket. Ky ashte revolucioni paqesor i Kosoves se okupueme. Dhe, ky ka qene edhe mesazhi i levizjes paqesore te Kosoves qe udhehoqi Dr. Ibrahim Rugova. “Kjo ashte rruga e rezistences politike e civile e inspirueme nga nji intelektual i formuem ne shkollen qe refuzon dhunen, ne shkollen e universalitetit te te drejtave, dhe te demokracise.” (Allain e Galmiche)

Ky ashte edhe patriotizmi i ri e modern qe zhvillohet sot ne trojet dardane!

3

Per shqiptarin Ibrahim Rugova, nji Kosove e lire dhe e pavarun ka qene esenca e mendimit tij. Trashegimi tij, deshira tij ma intime, bota e tij qe asgja tjeter nuk e zevendson ose ndryshon, ashte nji esence qe tejkalon cdo gja tjeter ne jeten e tij… Per boten e Rugoves, aty ku mbarojne vlerat e trashegueme shqiptare, aty fillon anti-shqiptarizmi. Per breznine e Rugoves, nevoja e absolutes ne boten e kaosit ka qene – e une mendoj se akoma mbetet – e zevendsueme nga shqiptaret me nji perqafim pa kushte te tokes dardane qe disa here ka marre edhe tone fanatizmi, dhune e agresioni. Kosova e lire dhe e pavarun qe andrroi Ibrahim Rugova, po kultivon patriotizmin e ri dardan…!

Per intelektualin Ibrahim Rugova nji Kosove e lire dhe e pavarun, dhe hymja ne Europe kane qene dhe mbeten nji element i fatit shqiptar, nji paevitueshmeni historike. Ai mendoi per ate, e studjoi ate, e perfytyroi me nji konfidence te plote ne te ardhmen, dhe priti per momentin e duhun me realizue kete element te fatit shqiptar. Kjo ka qene andrra e tij qe ai ushqeu me kujdes, e dashunoi dhe e shperndau rreth e rreth vehtes, per miq e kundershtare njilloj. Intelektual i frymezuem nga idete e Renaissances europiane dhe idealet e humanizmit kontinental, ishte i pergatitun me pranue modernizmin.. Ne shekullin qe jetoi, mendimi i tij intelektual nuk ka qene nji kercim nga konceptet mesjetare ne modernizmin e shekullit njizet. Qe nga studjuesi i Pjeter Bogdanit deri te studenti i Roland Barthes ka nji vazhdimesi pa nderpremje kujdesi per njeriun. Per Dr. Ibrahim Rugoven, nji komb perbahet nga qenie te lira, te krijueme nga Zoti –qe ai besonte- si individe te lire me vullnet te lire (nji fryme kristiane qe ai njohu mire), individe qe jetojne, e mendojne me plot ndjesi.

Ai kuptoi se nji “ideologji” nuk duhet te jete per asnji arsye qofte, “la somma sapienza”, as jeleku i ngushte, ligji “hyjnor” i padiskutueshem dhe i paprekshem. Njeriu, duhet te mbetet qendra e vemendjes sone; cdogja tjeter mendohet ne funksion te sherbimit per njeriun, e vetem per njeriun. Intelektuali aktivist Ibrahim Rugova e kishte te qarte kete aksiome, dhe nuk e trathetoi asnji here. Ai zgjodhi aksionin “…me qellim qe kombet e Ballkanit nji dite te pranojne jeten e perbashket, qe te provoje se ashte e mundun mbrojtja e nji kauze kombetare pa ra ne kurthin e nacionalizmit.” (Allain e Galmiche) Perndryshe, ai do te kishte kalue oret e gjata ne biblioteke…!

Intelektuali aktivist Ibrahim Rugova e kishte te qarte diferencen ne mes te shqiptareve te shtypun, e serbeve shtypes ne Kosove! Te paret njohin vehten plotesisht ne imazhin e krijuem nga vete popullsia shqiptare e Kosoves. Ata identifikohen me vendin e tyne, shkrihen ne boten e vendit tyne, marrin pjese ne jeten e vendit tyne; menji fjale, ata pranojne me jetue ne nji gjendje te mbarsun me tragjedi. Te dytet,. mohojne identitetin kosovar, dhe interesi i tyne ashte vetem akademik, ose tregtar. Serbet nuk e “ndjejne” Kosoven. Prandej, shqiptaret vuejne, dhe luftojne kunder kaosit te ngjarjeve tragjike qe, me ngulm, ata perpiqen me i transformue ne nji levizje njerezore e clirimtare…!

“Na garantojme se nuk do te kete hakmarrje; nuk do ta lejojme! Ne qofte se qeveria jone qe neser vjen ne fuqi do te lejonte nji gja te ketill, kjo don te thote se qeveria jone nuk ka thane gja, nuk ka ba gja me kepute zinxhirin e dhunes. “Populi i Kosoves ashte

4

angazhue nga Ibrahim Rugova me adoptue vlerat politike e shpirtenore te Europes.” (Allain e Galmiche). Perseri, kjo ashte filozofia e nji intelektuali shqiptar qe ka humbe gjyshin e baben 27 vjecar , viktima te terrorit kmunist, ne vitin e mbrapsht 1945. “ I vrane si kafshet…” shprehet Ibrahim Rugova qe predikon rezistencen paqesore…!

Sa e madhe ashte distanca, sa i nalte ashte superioriteti i udheheqsit Ibrahim Rugova, ne krahasim me ate te Sllobodan Millosheviqit qe zhyti Ballkanin ne furine e luftes e shkaterrimit. I pari ne piedestalin e respektit nderkombetar e kandidat per cmimin Nobel per Paqe; i dyti kriminel lufte para Gjykates Nderkombetare per Krime Lufte ne Hage…!

Kjo “levizje” per adoptimin e vlerave politike e shpirtenore te Europes perfaqeson esencen e nji identiteti dardan te njimendte per cdonjenin, dhe ashte para-ardhese e lirise fizike per te gjithe, pa perjashtim. Nga nji zhvillim i ketill, spjegon Dr. Ibrahim Rugova,

” njerezit angazhohen per nji te ardhme ma te mire; te bashkuem, ata angazhohen, mobilizohen. Ata jane koshiente per kete. Ashte ceshtje jete o vdekje”.

“Ata (serbet) kane pushtetin; na kemi autoritetin,” shkruen Ibrahim Rugova. “Kjo ashte, ne fund te fundit, baza e qenies sone, paradokset e tyne, ‘te qeshurit nen hijen e litarit’” Kjo ashte arsyeja qe “…populli pa dyshim ma i shtypun ne ish-Jugosllavine ka linde popullin ma te lire”, shkruen gjykatesi francez Antoine Garapon.

“Ketu kam njohe Rugoven. Ai nuk ka ndryshue. Ai ashte gjithenji ai qe ka qene. Rugova ashte nji njeri i rralle, nji ne cdo njiqind vjet, dhe sot ai ashte shpirti i Kosoves.” shprehet prof. Musa Jupolli, i Universitetit te Parisit.

*

Sot, vajtojme humbjen e ketij apostulli te paqes dhe lirise per te gjithe. Por nji dite, poeti, qe dielli e hana e yjet e shoqenojne ne boten qe per ne te tjeret mbetet e erret, do te kendoje…bashke me lyren e tij te prarueme. Sepse, sot para kesaje viktime te rame nga smundja e pasherueshme, njerezimi ushqehet me nji mesim, fisnikerine e te cilit vetem poeti goje-arte ashte ne gjendje me shprehe….

Poet! O kangetar i oreve te dallueme! Mbaje sot per ne te gjalle ndjenjen naltesuese te frymezimit qe na mbushe keto dite soditja e paepun e bujarit te shuem dardan…!

NËNDEGA E LDD-së NË NÜRNBERG NË KOORDINIM  ME DEGËN E SAJ NË GJERMANI MBAJTI AKADEMI PËRKUJTIMORE KUSHTUAR PRESIDENTIT HISTORIK TË KOSOVËS DR. IBRAHIM RUGOVA

Nga Rexhep Elezaj

LIDHJA DEMOKRATIKE E KOSOVËS NË KRYE ME DR. IBRAHIM RUGOVËN KA QENË LËVIZJA MË E FUQISHME POLITIKE NË HISTORINË E RE TË KOMBIT SHQIPTAR
 

Franz Mödl

Organizuar nga Nëndega e LDD-së në koordinim me Degën e saj në Gjermani, me 20 janar 2008 në Nürnberg të Gjermanisë në sallën e bukur “Meistersingerhalle” në dyvjetorin e vdekjes u mbajt akademi përkujtimore kushtuar presidentit historik të Kosovës dr. Ibrahim Rugova, në të cilën pranë disa qindra bashkatdhetarë tanë, mori pjesë edhe deputeti i Kuvendit të Kosovës   Gani Geci, përfaqësuesi i kryetarit të komunës së Nürnbergut  Knut Engelbrecht, pastaj Konsulli i nderit i Konsullatës së Shqipërisë në Munih  Franz Mödl , publicistI dhe njohës i mirë i figurës së dr. Ibrahim Rugovës   Dietrich Willier ,   Hafiz Gagica, anëtar i kryesisë qendrore të LDD-së, dhe kryetar i Degës së LDD-së në Gjermani, Shefqet Dibrani, shkrimtar që kishte ardhur nga Zvicra, Besnik Rama, sekretar i Bashkësisë islame shqiptare në Gjermani, Drita Ivezaj, përfaqësuese e shoqatës humanitare “Nënë Terezë”, Ndrecë Bekaj, kryetar i Bashkësisë Shqiptare Demokristiane në Munih, Idriz Zeqiraj, anëtar i kryesisë së Nëndegës së LDK-së në NRWF, aktivistë të shumtë të çështjes sonë kombëtare, mësuesi i shkollës shqipe Hamzë Halabaku si dhe mysafirë nga qytete të ndryshme të Gjermanisë.
Pas intonimit të himnit kombëtar dhe atij të Kosovës “Kur ka ra kushtrimi në Kosovë”, në interpretim të bukur të artistit , Shkodran Tolaj, akademinë e shpalli të hapur moderatorja e manifestimit përkujtimor  Vjollca Hajdari, për t’ia dhënë fjalën më pastaj z. Rexhep Fetahu, kryetar i Nëndegës së LDD-së në Nürnberg, i cili të pranishëmve u dëshiroi mirëseardhje, dhe në veçanti përshëndeti praninë e mysafirëve gjermanë.
Në vazhdim Bekim Zogaj ,  foli për biografinë dhe figurën historike të Dr. Ibrahim Rugovës, aktivitetin e tij intelektual, shkencor, politik dhe kombëtar.
Pastaj nxënës të shkollës shqipe në Nürnberg Bexhet Dërguti, Jeta Halabaku, Ragip Jusufi, recituan vjershën “Lamtumirë President i Dardanisë”, kurse rapsodi popullor Agim Gashi, përcjellë me sharki e tij të vjetër,këndoi elegjinë , “Nderi i kombit President Rugova”, e cila ngriti emocione mallëngjyese tek të pranishmit në sallë.
  Deputeti i Parlamentit të Kosovës Gani Geci, tha se kam nderin e veçantë që këtij tubimi t’ia përcjellë përshëndetjet më të ngrohta të akademik Nexhat Dacit, kryetar i LDD-së.  Me atë rast ai tha se hapat e parë të organizimit të mbrojtjes së pragut të shtëpisë janë ndërmarrë me urdhër të dr.  Rugovës, siç është bërë edhe organizimi i parë për mbrojtjen e Kosovës me dërgimin në Shqipëri në vitin 1991 të komandantëve Sali Çeku, Adem Jashari dhe Zahir Pajaziti për formimin e celulave të para mbrojtëse , dhe këto fakte të historisë sonë më të re nuk ka kush që mund t’i ndryshojë , tha ai.
Në fjalën e tij karakteristike, konsuli i nderit i Konsulatës së Shqipërisë në Mynih, zotëriu Franz Mödl, së pari falënderoi organizatorin që e ka bërë përzgjedhjen e qytetit të Nürnbergut për ta mbajtur këtë akademi përkujtimore për dr. Rugovën, sepse siç tha,kjo i bën nderë të veçantë këtij qyteti, që të përkujton sot me shumë pietet figurën e madhe të “Mahtma Gandit” të Evropës lindore, siç e quajtën dr. Ibrahim Rugovën shumë politikanë botëror. Mjerisht, dr. Rugova nuk e përjetoi ëndrrën e tij, pavarësinë e Kosovës. Foli edhe për padrejtësitë që i janë bërë kombit

Rapsodi popullor Agim Gashi, duke interpretuar elegjinë, “Nderi i kombit President Rugova”

shqiptar në vitin 1913 në Konferencën e ambasadorëve në Londër, duke e copëtuar atë në gjashtë pjesë, si dhe shprehu bindjen e tij se Kosova shpejt do të pavarësohet nga Serbia.
Në elaborim, publicisti Shefqet Dibrani, në veçanti zbërtheu aspektin e mitit për sakrificën e dr. Ibrahim Rugovës në lëvizjen e tij paqesore, duke nënvizuar rolin dhe ndikimin që ka pasur ajo në filozofinë politike dhe kombëtare të tij. 
Idriz Zeqiraj,veprimtar, në fjalën e tij përgëzoi organizatorin për organizimin e akademisë kushtuar presidentit Rugova, duke e vlerësuar atë si një nismë të mirë të dardanëve, për një të djathtë të mirëfilltë, e cila sot i mungon Kosovës.
Në vijim zonja Agnesa Gashi, recitoi një poezi për dr. Ibrahim Rugovën.
Publicisti gjerman dhe njohës i mirë i figurës së presidentit Rugova, Dietrich Willier, në evokimin e tij, ndër të tjera tha se; sot po përkujtojmë mikun e njerëzimit, patriotin, presidentin filozof, Gandin shqiptar, kritikun letrar, politikanin e pazakonshëm, njeriun e paqes, i cili me mençuri të rrallë bindi botën për padrejtësitë që iu bënë popullit të tij, i cili tolerancën dhe forcën e argumentit i kishte armë kryesore për t’i bindur të tjerët për idealet e tij kombëtare, ndaj edhe e kishte fituar besimin e popullit të vetë. Kam qenë dëshmitar i terrorit serb në Kosovë, në njërën, si dhe i urtësisë së

Hafiz Gagica

Ibrahim Rugovës, në anën tjetër, për ta mbrojtur popullin e tij nga dhuna dhe gjakderdhjet, se çka bënte ai për çlirimin e brendshëm të Kosovës, për ndërtimin e strukturave demokratike, udhëheqjes paralele, hapjen e shkollave, të spitaleve, të universitetit, shtëpive-shkolla, etj, me qëllim që t’i ikë dhunës dhe konfliktit me policinë dhe ushtrinë serbe, ngase e dinte mirë se dhuna krijon vetëm dhunë. Për fat të keq, ai vdiq pa e përjetuar pavarësinë e Kosovës, për të cilën bëri aq shumë derisa ishte gjallë. Gurin mineral shumë të çmuar që ma fali në takimin e fundit që kisha me Ibrahim Rugovën, e kam dërguar tek një argjendar në Shtutgart të cilin e ka vënë në zinxhir dhe sot e kësaj dite atë e bartë në qafë gruaja ime e dashur, në shenjë kujtimi për Ibrahim Rugovën.                    
Në fjalën e rastit, kryetari i Degës së LDD-së në Gjermani , Hafiz Gagica, njëri ndër bashkëpunëtorët më të afërt të dr.Ibrahim Rugovës,  duke u ndërlidhur në evokimet e tij për jetën dhe veprën e presidentit Rugova, ndër të tjera nënvizoi  faktin se roli i tij në vitet e 80-ta si shkrimtar dhe në fund të atyre viteve kur zgjedhet në krye të Lidhjes Demokratike të Kosovës, lëvizjes masive të shqiptarëve, si dhe kryetar i Këshillit koordinues të subjekteve politike shqiptare në ish Jugosllavi, bashkë me një varg figurash intelektuale, arritën që për herë të parë në historinë e Kosovës, të ndërtohet dhe zhvillohet një lëvizje e fuqishme politike, LDK.  LDK-ja e cila u pranua nga shumica dërmuese e kosovarëve por edhe e shqiptarëve në përgjithësi, i hapi rrugën Rugovës dhe përkrahësve të tij, që në Evropë dhe SHBA të pranohet si lider nacional dhe të mbështetet si lëvizje politike, duke artikuluar idenë e pavarësisë së Kosovës tek kryetarët dhe parlamentet e vendeve të shumta, te shoqatat me ndikim për të drejtat e njeriut si dhe tek mediat të cilat kanë luajtur rol kyç në informimin dhe afirmimin e çështjes së Kosovës në botë.
Nga distanca e sotme kohore e zhvillimit të ngjarjeve dhe vdekjes së tij të hershme, vijmë në përfundim se Lidhja Demokratike e Kosovës në krye me Ibrahim Rugovën, ka qenë Lëvizja më e fuqishme politike në historinë e re të kombit shqiptar. Meritat më të mëdha për këtë ecje të madhe të Kosovës drejt lirisë dhe pavarësisë së saj, pa dyshim, i takojnë shqiptarëve në përgjithësi, dhe liderit historik dr. Rugovës, në veçanti, me të cilin pata fatin të bashkëpunoj ngushtë për më shumë se një dekadë, si në planin e vetëmbrojtjes së Kosovës, ashtu edhe në ndërkombëtarizimin e çështjes së Kosovës tek qeveritë dhe qendrat e vendosjes politike në Evropë dhe  SHBA.
Artisti i talentuar Shkodran Tolaj, këndoi dhe interpretoi për mrekulli një baladë për dr. Ibrahim Rugovën, interpretimi i të cilit mahniti të pranishmit, të cilët i dhuruan duartrokitje të gjatë frenetike në shenjë admirimi dhe respekti.    
Një letrën përshëndetëse, të cilën kësaj akademie ia kishte dërguar akademik Nexhat Daci, ndër të tjera thuhej:
 “I nderuari kryetar i Degës së LDD-së në Gjermani, z. Hafiz Gagica, të nderuar anëtarë të kryesisë, të respektuar bashkëkombas, jeni tubuar sot për të përkujtuar me nderim të veçantë njeriun e madh të kombit shqiptar, ikonën e shtetit të pavarur të Kosovës, presidentin historik të Kosovës Dr. Ibrahim Rugova, i cili dy vjet më parë u nda fizikisht nga ne. Ishte 21 janari i viti 2006, goditje e rëndë, jo vetëm për institucionet dhe politikën shtetërore të vendit tonë, por mbi të gjitha ishte një goditje e rëndë për popullin shqiptar të Kosovës.
Me shkuarjen në amshim të presidentit Ibrahim Rugova edhe skena politike u varfërua. Përkrahësit e denjë të presidentit Ibrahim Rugova u anashkaluan. Në këtë kohë lindi nevoja e krijimit të një shtëpie tjetër politike e cila do të ruante dhe trashëgonte filozofinë politike të dr. Rugovës. Lindi Lidhja Demokratike e Dardanisë si nevojë e kohës, parti kjo me koncept të qartë, parti e traditës dhe vlerave moderne e cila politikën e vet e mbështet në parimet e filozofisë politike të presidentit Rugova. Pavarësia e Kosovës ka emrin dhe emblemën e presidentit Rugova, pavarësia e Kosovës do shpallet me bekimin e presidentit Rugova, Lavdi jetës dhe veprës së presidentit Ibrahim Rugova. Zoti e bekoftë presidentin Ibrahim Rugova, Zoti e bekoftë LDD-në, Zoti e bekoftë Kosovën”, kryetari i LDD-së, Akademik Nexhat Daci.
Telegrame përshëndetëse akademisë i dërguan edhe ambasadori i Shqipërisë në Gjermani z. Gazmend Turdiu, z. Hysen Ibrahimi, kryetar i Degës së LDD-së në Suedi, z. Selim Hasanaj, kryetar i Degës së LDD-së në Norvegji dhe z. Mehdi Prushi në emër të Degës së LDD-së në Austri.
Në fund për të pranishmit u shfaq një film i shkurtër dokumentar për biografinë dhe jetën e dr. Ibrahim Rugova, përgatitur nga gazetari  Zejnulla Jakupi.
Në fund duhet theksuar se pjesëmarrja dhe organizimi i kësaj akademie ishte në nivel të mrekullueshëm, si në nivelin përmbajtësor akademik, ashtu dhe atë teknik, gjë për të cilën organizatori mori lëvdata të shumta, në veçanti  Naim Jonuzi  dhe Driton Emini për ndihmesën që dhanë në organizimin dhe mbarëvajtjen e akademisë e cila për shumë kohë do të ngelë në kujtesën e gjithë pjesëmarrësve. Edhe komunikimi me publikun dhe oratorët nga ana e moderatores Vjollca Hajdari ishtë në nivel artistik. 

Komisioni për Informimi i LDD-së në Gjermani