Gjakush Tana: EKSTAZË E NGRIRË

Gjakush Tana: EKSTAZË E NGRIRË

U kërlesh qëllimi, shkoj kot , u përlot
ndjesia e përgjakur nga fjalëgoditjet vrer !
Mesnata gulon e derdh zi !
Tani jam kot -
në damar i ngrirë - në zemër i prerë !


I shtirur ? Sërish dal nga vetja dhe vdes !
Dashuria nuk ka formulë të bëjë meshë !
Atje ku mblidhen shpirtrat -
një qiri e ndez,
të shikojnë pse tretem , pse mbes pa peshë !

Ngrysen e zbardhen ditët, netët ! Prapë vetmia :
- si shpellë piratësh më përpin e grin!
Përflaket dëshira,
vajton kënga , Lyra,
Unë jam Orfeu - përbijë babëzinë !

Në Ferr të Dantes më digjet trupi
Shpirti im Ti! E ndjen ç' është zvarrë ?
Jo ! Shtirje s'ka -
Ka ngrirje supi !
Ekstazë e ngrirë më bën të marrë !

Gjakush Tana: ME ZJARR E DASHURI !


Kështu i përmalluar në jetë nuk kam qenë
Kështu me zjarr e dashuri - si tani që pres !
Të dalish si liria që bie mbi Atdhenë
të më sjellish dhe mua peshqesh!

Çka është gjithë ajo dhuratë madhështore ?
Çka janë ato deshira që shkojnë zjarr ?
Ashtu si kënga që këndohet nga kore
Në vargje e rima , cdo çast të marr !

Rri me mua të më shërohet mushkëria !
Se ti për frymëmarrjen më je berë ozon!
Mos u befaso përse më shikon shkëndija
Dhe nga sytë - kur loti më pikon!

Unë nga pritja , që bëra për TY !
Edhe shekujve kërkova derisa të gjeta !
Nga drita që bëre - më verbove n'sy,
Se e tillë me zjarr e dashuri është jeta !