Akllapi Net - Forum i Hapur
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

Poezi kushtuar Presidentit Historik Dr. Ibrahim Rugovës

Shko poshtë

Poezi kushtuar Presidentit Historik Dr. Ibrahim Rugovës Empty Poezi kushtuar Presidentit Historik Dr. Ibrahim Rugovës

Mesazh nga Agim Gashi Tue Nov 18, 2008 12:19 am

RUGOVA


Shkruan: Ali Podrimja

I. Rugovës

Pa na kallëzuar ëndrrën deri në fund
për Dardanin
ike mik i dashur

Ja vjen koha jote
dhiareve ballkanike dëgjon
frymëmarrjen e marathonomakut

E zeza nuk është krejt e zezë
ka diçka të bardhë ku një popull
kërkon fatin

Në thue shpesh zura në Ty
më tmerronte qetësia jote

ku fshhej Kepi i Pikëllimës

Lamtumirë President i Dardanisë
perënditë tek bredhin tokave të zjarrta
do takohemi njëherë

Yll i këputur nga Grigja



-----------------------------
Ulpianë, 24. 1. 2006



Shkruan: Ferhat Ymeri

Rilindës Fisnik
Uratë e bekuar mbi greminë
Gemb i shpresës së bardhë
Ora e mirë e Fatit
Vegimtar i parë i Atlasit të
Arbërisë – Ardhmërisë – së Re

26 janar 2006, Kent, Washington
----


Ngushëllime Kosovë

Shkruan: Roi SHKRELI

Ngushëllime Kosovë,
për Njeriun e Kryetarin
per burrin e shqiptarin...

Vajtoje me vargjet e Nolit
këndoje me zërin e Fishtes
vërja plisin e Boletinit -
percille te Hasan Prishtina

Ngushëllime Kosovë
për prijsin e Kryetarin
për njeriun e vizionarin

Mbuloje me ngjyrën e Gandit
bekoje me gjuhen e Terezes
percille te Pjeter Bogdani.
vendose te Ismail Qemali

Ngushëllime Kosovë
për këtë njeri - Rugovë
për këtë burrë - Kosove

Ngushëllime Kosovë
për Njeriun me Shallin - flamur
për njeriun me Shallin - qiri

Ngushëllime Kosovë
për këtë njeri të madh
mbi dhe - e nën dhe...


New York 2006
--------



Dardania Antike-Vendi Ynë i Shenjtë
(Ibrahim Rugovës)


Shkruan: Ndue Ukaj

Kur t’lypsej të veshësh lëkurën e Dardanisë antike të rrudhur e të përdhosur
Nëpër shekuj të harruar dhe pluhurosur
Ne s’dinim as për Florin as për Laurin
As për ëndrrën e ringjalljes

Në mësove shumë, o sa shumë,
Shkëmbinjtë dhe zemrat e ngurrta t’i bëjmë të qajnë,
T’qajnë edhe gurët, edhe gurët të qajnë
Me lotin e tyre të ujisim shekujt në harrim
Kohët e zeza t’i zbardhim, t’i zbardhim kohët e zeza
Të mbjellim Pemën e Jetës

O Princ, kur tu kërkua të veshësh lëkurën e Dardanisë Antike
Hoqe të mbathurat nga këmbët
Dhe shekujt e harrimit i kap me shuplakë dore
Lak i lidhe shekujt fortë e më fortë
E me yllin e shenjtë në ballë ece e ece e ece...

Tundej e tundej pluhuri i kohëve të zeza
Na zihej fryma
A, nga buzët Tua dëgjonim:

Hiqni të mbathurat nga këmbët, sepse vendi ku shkelim është i shenjtë

Eh, ne trishtoheshim nga heshtja e magjishme e ëndrrave shekullore
Trishtoheshim nga nata e gjatë, o sa shumë e gjatë

Për premtimet e Tokës së Bekuar

Sa shpejt kënga mori malin, fushat, qielli këndonte, këndonin edhe zogjtë
Zogjtë bashkë më qiellin bashkë me fushat
E zëri Yt u shndërrua n’simfoni
Ne ecnim dhe dëgjonim peshën e rëndë,
O sa të rëndë të Fjalëve
Dardania, ky Vendi Ynë i Shenjtë

Ëmbël tingëllojnë, o sa ëmbël, tingujt e magjishëm të muzikës së fjalëve tua
Vendi ku shkelim është i shenjtë

Kur buzëqeshja t’ngrysej
Ne dridheshim në ankth, O Prijës Mojësi

Çdo të premte si Krisht na dëftove profecinë e ringjalljes
Të mësuar në pluhur e errësirë,
S’dinim as për dritë
As për këngën e dashurisë

Çdo kohe i dhe shpirt, me shpirt i mbushe kohët
Shekujt e harruar, shekujt në trishtim
T’pllandosur thellë e më thellë me shpirt të egërsuar
Historia e çnderuar përballej me egërsinë
Ballëhapur nëpër flakë zjarri ece e ece, derisa triumfove

Atë ditë kur vdekja t’i puthi buzët
Kënga t’u ndal ne maje gjuhe
Dardania u mbyt në Lot
Në lot u shndërrua Dardania
Qanin fushat, malet, o sa shumë qanin
Qante buzëqeshja jote, drithërimat dëgjoheshin n’qiell
Qante refreni i ëmbël i këngës, o sa përmallshëm qante
Që askush s’mund ta këndon më si Ti

Pluhuri shekullor i shkundur
S’jetonte
As Dardania e rrudhur
Vetëm fjalë të shenjta, të shenjta bekimi dhe dëftimi: Dardania e Shenjtë
Ne pamë ëndrrën tënd të fashitur nga vdekja
Sa triumfalisht këndohej
Jo vetëm nga ata që këndonin Ilirisht

Atë ditë kur vdekja t’i puthi buzët
Në humbëm diellin, ngrohtësinë e tij

Atë ditë ku vdekja t’i puthi buzët
N’katër anë dëgjonim zërin e Kangës tande
Uashington, Bruksel, Vatikan, Londër, Berlin:
Kosova, Dardania, Ky vendi Ynë i shenjtë.

Atë ditë kur vdekja t’i puthi buzët
E Dardania u mbyt në lot

Qielli galdonte
Sa mrekullisht u bashkove me, më të dashurit e Tu, që aq shumë i mbaje në gojë, Gjergjin e madh, Bogdanin, Nënë Terezën, Papa Gjon Palin e Dytë

Ne dridheshim, dridheshim deri në palcë dhe fshinim sytë, teksa kënga jote dëftohej e dëftohej:

Pas së Premtes së Vdekjes vjen E Djella e ringjalljes
Na shpalle Ringjalljen triumfalisht-por tash me sy të vdekur

Poetët mbetën pa fjalë, pa fjalë mbetën poetët

Grigja këndonte refrenin tënd, që askush s’mund ta këndon më si Ti,
Jehonte, o sa furishëm jehonte:
Grigja sa mirë këndonte: të duam Dardaninë Antike, këtë vendin Tonë të Shenjtë
---------


Emër e Mbimër – Kosovë

Shkruan: Demir Behluli

Kur përmendet emri Rugova
Mendohet Kosova
E kur zihet në gojë Kosova
Mendohet Rugova

Që mbante në qafë një shall
Se në shpirt kishte një hall

Dëshironte një Dardani të lirë
Me Himti e Flamur Kishte të madhe atë dëshirë
T'mos rirobërohet më kurrë

Ai rreth qafe mbante atë shall
Se në shpirt e mundonte ai hall

Gjithmonë në gojë kishte
Pavarësinë
E buza ëmbël i qeshte
Kosova të fitonte Pavdekësinë
Se ashtu shpirti ia deshte.

E rreth qafe lidhe atë shall
Se në shpirt kishte t'madhin hall
Agim Gashi
Agim Gashi
Administrator
Administrator

Numri i postimeve : 45955
Age : 70
Location : Kosovë
Registration date : 17/11/2008

Mbrapsht në krye Shko poshtë

Mbrapsht në krye

- Similar topics

 
Drejtat e ktij Forumit:
Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi