Skënder Braka:Psherëtima jote Maksimo

nga **Agim Gashi** Sat Nov 27, 2010 3:39 am

Skënder Braka:Psherëtima jote Maksimo

Cdo mëngjes kur shkoje për në punë.

Gjysëm të krrusur të shihja teksa nxitoje.

I heshtur tymosje dhe diç psherëtije.

Në datebasin tënd të ngjeshur kish qindfishime pritash.

Kish qindfishime malesh për të kapërcyer.

Kish qindfishime gropash të zbrazëta makute,

që si në netët e gjata polare,

temperaturën t’a zbrisnin nën zeron absolute.

Më dhimbëseshe Maksimo.

Por dhe unë nuk kisha mundësi të të ndihmoja.

Nuk kisha mundësi të të zija prej dore.

Më dhimbëseshe kur shihja supet e tu të rënë,

që shpesh t’i rrihte era marroqe me

një përzierje shiu dhe dëbore.

Dhe atje në punë, në kantjerin e largët te betonit,

t'a ndjeja psherëtimën tënde të lodhur.

Kur ballit në gulsha të pikonte djersa,

tingëllima e tyre më zgjonte ndjesin e cilkonit.

Më ka mbetur në mëndje ajo psherëtimë.

Ajo psherëtimë ku ti numëroje pagesat e papëballueshme.

– dhe për shtatë ditë kam qeranë,

librat dhe fletoret e Egenës,

korentin orë pa orë të ndërprerë, uji e ndotur,

taksën e pastrimit, taksën e banimit,

taksen….taksën…taksën.

Me këtë psherëtimë i ngrysje ditët Maksimo,

gjer atë buzëmbrëmje, kur trokiti dera jote.

- Ngerhu! Kemi ardhur për sekuestro.

Ty në buzë të ngriu luga me bardhësinë e kosit.

- Merrëmëni mua – u the…

Veç shpirtin m’a dërgoni larg,larg, larg..

Atje ku përjetësinë kam ëndërruar, përtej kozmosit.

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30