Matilda Doka: "PRITJA"

Matilda Doka: "PRITJA"


Nga ankthi i pritjes se diçkaje te papritur...
lindi durimi... i vetmi i mirepritur.
Prej sosjes se tij shkaktohen merzi,
ofshama pa emer te larves-njeri...
Me i mbyt durimit dhe kohen e pritjes..
do nderronte statuset me ate te ikjes.
I ikuri ne terr,te duruarin tall.
ia mbyt dhe shpresen..e perpin ne hall.
Vrapon permes ikjes..as s`e di kurrkush...
mban dyert te mbyllur per mikun"Askush".
Dhe pritja e gjate me gjeresine e saj..
mundohet te vezhgoje,periudhat te ndaje.
Kohe çehre-prishura,ca shi e ca diell...
kush faj nuk ka...ç`te korresh kur s`mbjell???
Ne dyzinen e jetes bardh e zi ndertuar,
ate qe na ka enda thjesht kemi kerkuar.
................................................
Dhe ankthi i pritjes,sukses-deshtim gatuar..
diku na thyen hundet...diku-lartesuar.
Me ia humbur jetes minutat-ore te viteve..
me u shkaterruar,perpjekur permes pritjeve.
...do te thote te radhitesh nen termin"Unikal"
...e ndoshta diku dhe "Universal"...............
dy terma krejt te kundert,kahet kane si ndares,
por kuptim-permbajtja,mua me vjen baraz.
Te jesh i veçante,zhytur ne heshtjen-qetesi..
shume zhurme per asgje ne bujen -habi.
................................................
Si vemje bajate,gjysem-thupra-morali...
na qendiset metafora nga djepi te varri.