Nga shkrimtari Namik Selmani: Pyetni, pyetni per poeten!...‏

Pyetni, pyetni për poeten!...





Zonjes Vitore Stefa që është kaq e lidhur me vendlindjen e saj në Berat



Kur të vish- o larg nga dete

ndal në prag e në sokak.

Pyeti pemët për Poeten

frymë rrugicash të na ngjallë.



Kur të rrini nën pullazë

nën ca pika strehë më strehë

Fshini lotët që zgjojnë mallin

Bëjnë me gojë dhe një memec.



Në kalldrëm ku rri një plakë

pyetni zogj, e fletë, e gurë

për Poeten që është larg

këngën thurni si shtëllungë



Pyet Osumin fjongoblertë

një këmbanë që vetëm bie

Pyetni trungun që s’ka degë

me një vlug të ngrohtë lirie!



E do zgjohet vrullshëm vargu

njomur-o përmbi Tomor.

Ta lexojë nga mot Shpiragu.

E legjendën të na zgjojë.



Pyete barin që hedh shtatin

që t’ia zgjojë hapat e bukur

Fllad lugine t’ia puthë ballin

tek vrapon të kapë një flutur.



Kërkëllijnë zinxhirë qelishë,

Ditët tona i vrau Nata.

Në ca sy ne pamë verbim

kur një ëndrre i vunë pranga.



Shtruan shtrat mbushur me dhimbje

Na bënë princër pa kurorë.

Sollën vitet me thëllime

zgjuan udhët që klithmojnë.



E na zgjohet prapë Poetja

tek shkrin gurin me ca lotë.

Portë më portë ku flitka era

si Ajkunë po ligjëron.



Nëpër thinja zemra tretet

mençurinë e mbillka koha

bëhet Loke ardhë nga Bjeshka

gjerdanon ca xixiëllonja.



Bëhet shoqe me një mjegull

kalëron ndër kontinente.

Veç këtu e askund tjetër

ia di emrin një gjeth peme.



Shall i ngrohtë s’ia mundka mallin

Një cigare dot s’ia shuan.

Pranveron me fjalë mjalti

Dashurinë e merr në duar.



Pyetni rrugët që më s’kthehen

Ku një fjongo sjell trishtim

Mangalemi lëshon rreze

Me baladën bën krushqi.



Pyetni, pyetni për Poeten…



Namik Selmani

Tiranë 22 nëntor 2009