Enertin Dheskali;Cikël poetik

Enertin Dheskali
-Eja, shtrihu e dashur-

Eja, shtrihu e dashur
Në këtë shtrat, pranë trupit tim,
Lërmë ta përkëdhel gjoksin e vogël,
Gushën dhe sytë t’i puth fluturim.

Dita do të mbarojë shpejt, ma jep buzën,
T’ia thith gjithë lëngun e jetës dua,
Do ta mbush me kafshime shpatullën,
Që të mos më trembë nesër pleqëria.

Dua të humb në këmbët e gjata,
Të luaj me to deri sa të dehem,
Ti se di sa shpejt do na vijë vdekja,
Të kem ç’të kujtoj kur nën dhe të prehem.

Shtrihu e dashur, mbi mua mbylli sytë,
Le të vdesin ekstazat me ne të dy,
Që kur të shoh të plakur një ditë,
Të kem çfarë të kujtoj nga ty…

10. 08. 2008

-Ora e kohës-

Shpatë tehmprehtë mbi shpirtrat tanë,
Tik – tak vrasës
Që ha ngadalë jetën
Dhe shton historinë
Me gjurmë shekujsh.
Në bardhësinë e pashkelur të ëndrrës
Akrepat e rëndë rrokullisen plot zhurmë,
Si ortekë galaktikash
Mbi orën e kohës…

05. 12. 2008



-Ikje-

Ikje…
Me torbën e mallit mbi shpinë,
Me dhimbjen e ndarjes në gji.
Pas ikjes tënde,
Ora ime ngeli atë mbrëmje,
Lotët u thanë nëpër jastekë
Duke të menduar ty.
Gjithandej, sendet tregonin ikjen tënde
Dhe ma mbushnin shpirtin,
Me valë dhimbjeje
Që kërkonin të më mbysnin.

Aroma jote endet nëpër shtëpi
Dhe më ndjell lotë,
Në sytë e lodhur nga lotët.

Ikje…
Pabesi…
Një bluzë e harruar mbi shtrat,
Ma shton mallin,
Teksa e shtërngoj në gji.
Era jote m’i trazon ndjenjat e vrara,
Ma deh zemrën e përmallur që pret,
A do të vijë… ?

28. 05. 2003

-Ora e kohës-



Shpatë tehmprehtë mbi shpirtrat tanë,
Tik – tak vrasës
Që ha ngadalë jetën
Dhe shton historinë
Me gjurmë shekujsh.
Në bardhësinë e pashkelur të ëndrrës
Akrepat e rëndë rrokullisen plot zhurmë,
Si ortekë galaktikash
Mbi orën e kohës…

05. 12. 2008