Mentor Thaqi:GURGULLIMË MALLI

nga **Agim Gashi** Fri May 20, 2011 1:39 am

Mentor Thaqi:GURGULLIMË MALLI

Se ç´më djegë malli, kur vie Janari,
dhe ndjejë nostalgji, në shpirtin e ndrydhur,
asaj faqeje mali, n´Rugovë a ke Sharri,
për njatë Copë Shqipni, zemra m´është brydhur!

Pastaj, sa vjen Shkurti, ai Frori i vjetër,
me borë mbi një shokë, sjellë një qetësi heshtjeje,
e kërkon prapë truri, atë gjysmëjetën tjetër,
n´Dukagjin, o Tokë, aty gjejë buzëqeshje!

Eh, dhe n´muajin e tretë, në Marsin derë-vere,
të shkoj në Elbasan, me vrap e dashuriplot,
se ka diçka n´jetë, të veçantë si përherë,
Ballokume të hamë, që s´i ke kund në Botë!

Prillin veç për Shkoder, ku lulëzon behari,
njësoj si në Shkup, Manastir e Strugë,
një Valle me Lodër, të luaj atypari,
me shpirtë e me trup, ëndërrës t´i japë rrugë!

Vjen dhe Maji i bukur, në Malin e Dajtit,
dalin Tiranaset, Shtojzovalle dhe Zana,
çuditërisht, m´është dukur, si kah Fterra Labe,
njësoj janë dhe Prishtinaset, si t´ishin nga Tirana!

Ah, Qeshor i ngrohtë, muaj i qershive,
ca kokrra të kuqe, në Ditëlindjen time,
në shpirtë kam të ftohtë, skam ngrohtësi Shqipërie,
s´marr dot as Lulëkuqe, nga Dardania ime!

Dhe, djegie e përcëllime, nga vapë e Korrikut,
kur kujtoj Butrintin, si Prizrenin e Deçanin,
flakë ma përshkon shpirtin, dekiku i dekikut,
para m´sjellë Ulqinin, Durrësin e Sazanin!

Eh, t´falem o Zot, që na e sjellë Gushtin,
dhe me turr e vrap, ia mësyej Atdheut,
jam më i lumturi n´Botë, zemrës i ndezë prushin,
n´gjunjë bie, e puthë, e qafë, çdo gurë e pëllëmbë t´dheut!

E t´i bie Arbërisë, sa trup e tërthorë,
dua që ta shoh, çdo skutë e çdo cep,
zjarr i dashurisë, le t´më bëj therorë,
veç zemrën ta ngrohë, me dashuri t´vërtetë!

Shtator Dukagjini, njësoj si Korçarë,
plot pemë e perime, që m´duhet t´i lë,
ah, zjarr përmallimi, shpirtin më lë t´vrarë,
prap Arbërinë time, me vete s´kam më!!!

E sërish Tetori, me ngjyra të arta,
k´tu në Dhe të huaj, nuk ka shumë kuptim,
s´jam n´maje Tomorri, apo n´Alpe t´larta,
po pse duhet t´vuaj, të tretem n´Mërgim?!

Vjen Nëntor Vjeshte, me shira të shumta,
tymi trup-tërthorë, në çdo Shtëpi-oxhaku,
netëve në heshtje, ulërima dhe zhurma,
në Truallin tim Malor, kah Dibra a Karadaku!

Stuhi e fërfëllaza, të Dhjetorit, t´acarta,
shumë herë më t´ftohtë, shpirtin se ç´më bëjnë,
të shkoj do dëshiroja, kah Preveza e Arta,
që mendja më thotë, shumë ngrohtësi do gjejmë!

Eh, eh, eh medet, mërgimtar i mjerë,
Gurgullimë Malli, vërshon zemrën time,
edhe sivjet si vjet, me mall si përherë,
djersë e ftohtë nga balli, mbytem në rënkime!

Të dua o Atdhe, rroj me mallin tënd,
ikin muaj e vite, po plakem çdo ditë,
Shpirti im, TI je, je plaga që dhëmb,
pa TY në pikë dite, m´bëhet se s´ka dritë!!!

Mentor Thaqi VS., 19.05.2011***

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30