Puntorie Ziba: Unë, dhe ti Ana Ahmatova po pinim kafe në ballkon
Faqja 1 e 1
Puntorie Ziba: Unë, dhe ti Ana Ahmatova po pinim kafe në ballkon
Puntorie Ziba
Unë, dhe ti Ana Ahmatova po pinim kafe në ballkon
Unë dhe Ti
si dy diej të plakur
të vyshkur
me dy gurë zemre në gji
me dy rrebeshe lotësh në sytë e mbërdhezur
të rrudhura
si dy kokrra molle të vyshkura
të lëna anash stinë pas stine
në arkat e arnuara të gjysheve tona.
Unë dhe ti moj Ana Ahmatova
që mrekullove Rusinë gojë hapur
Rusinë e akullt
Rusinë e ndrydhur
Rusinë e ngurtë
Që kur bymehet i vjen era baltë.
Ti erdhe te unë me këmbë poezie
te unë shqiptarja e varfër,
me dy mijë duaj vargjesh nën sqetulla
se të rridhte qumësht gjinjsh prej nëne, nga buzët
se më rridhte qumësht nëne nga gjiri,
kur preheshim larg egërsive sysh njerëzorë.
Ne, nadje po pinim një kafe bashkë.
Ti vetë më the me sy gruaje
ah, ti vetë më the “ poeti është shpirt e jo njeri”.
Ne të dyja Ana Ahmatova
vetëm unë e ti
ishim ulur në një ballkon të huaj
që ishte i ngushtë sa një dhiare
i lyer me gëlqere, ngjyrë lëkurë ftoni.
Ne, pi e rri
pi e rri
dhe pi e rri e hap sytë
te një vazo me pesë lule dielli të çelura,
të hapura shumë, pa asnjë pipth në degë.
Ato lule dielli i kishin harruar mbi një tavolinë
me dërrasa të rrjepura.
Ne pi e rri, e hap sytë, e qaj,
e qaj e fshi qurrat me të bardhën shami,
sepse nuk na donin njerëzit.
Dy njerëz patën bërë bè,
e patën thënë
se njerëzit tjerë nuk deshën të na bëhen kortezh, ditën e vdekjes
se ne ishim vetëvrarë me vargjet tona
me gishtërinjtë tanë.
Njerëzit s’na deshën ne ushejzave lule klorofili
njerëzit na lanë stinë për stine si molla të vyshkura,
të harruara në arkat e stërgjysheve.
Unë të besova Ana Ahmatova
ah, përse të besova vetëm ty
Kur belbëzove “poeti është shpirt e jo njeri”.
Mbase desha të nderohem si profetët e si mbretët…
Dhe mezi mbeta një diell i plakur
me sy të trembur, të mbërdhezur e të qorruar që të dy
me gjakun e koaguluar me një përrua trombë,
në asnjë damarë timin, nuk pikon, pikë-pikë uji i kuqëluar
uji i bekuar.
E shoftë Zoti po s’na mbajti gjallë!
Më shiko në sy Ana Ahmatova!
Më shiko drejt në lule të syrit!
Dhe më thuaj nadje,duke pirë këtë kafe të zezë
Se kush na privoi nga qetësia?
Ç’patën ato lulevargjet që bën shtrat mbi vetullat, mbi rrudhat e faqeve të mia?
Se lot e mall,
lot e mall na bëri pasioni për të flakur tutje modestinë.
Ah, çdo natë të errët e të gjatë
stinë pas stine,
pa u shtrirë gjerë e gjatë në shtrat
ne miklojmë me vargje: profetin e mbretin,
lypësin e gjynahqarin…
Më thuaj tani Ana Ahmatova
ku të mbjell një lule vargu
e të më zbardhen vallet e syve si hark hëne,
të mavijosura e të rrudhura si shami vajze që do të bëhet nuse për dhëndrin që nuk e josh;
tani jemi vetëm vetë
unë e ti
vetëm vetë
se jemi poete
jemi dy poete që qajmë
e frymojmë aq thellë
e aq zgripët,
unë për Shqipërinë copa-copa
e arna- arna;
ti për Rusinë,
vetëm për Rusinë
qaje ti Ana Ahmatova
dhe as Zoti nuk të dëshironte
dhe as Zoti nuk më dëshiroi
kur na la vetëm;
ne na la vetëm me vetminë
dhe ne të gjorat, me vargje
dimrin e bënim verë,
e verën - dimër
për njerëzit tanë.
Njerëzit e tu janë ujq.
ujq janë Rusët Ana Ahmatova.
Për besën shqiptare,ujq janë njerëzit e tu
se nuk të donin moj!
Një shekull me sy nuk të shikonin
deri në ditën e vdekjes tënde.
Dhe tani,
Haj medet haj, tani ju ra ndërmend për ty.
Ah, i yti ta ha kafkën, mushkërinë!
Ah, i yti të lë pa shpirtin e kokës!
Atë që ta bën i yti, nuk ta bën kush, Ana Ahmatova.
Më shiko në sy Ana e halleve , e derteve,
m’i shiko buzët e stinëve pa asnjë lulkuqe
se kam hall moj!
Kam hall për kortezhin tim sonte
se më ndrydhet zemërmira
se jam bërë diell i plakur.
Si do të më varrosin pa kortezh
tre vëllezër e dy motra, vetëm
dy bija e një djalë, vetëm
dy dhëndurë e një nuse, vetëm
shumë nipër e shumë mbesa, vetëm.
Mos më përgjëro moj grua
se të keqen e ndolla vetë
një vjeshtë të vonë
kur mbi barkun e arës me grurë Shqipërie
nisën të bulojnë vargmirat e mia
dhe desh u thye figura ime prej qelqi
dhe desh m’u thyen unazat e kurrizit
nga njerëzit, bashkëvuajtësja ime poete
nga njerëzit e çuditshëm.
Tani kthej filxhanin
të shikojmë edhe sa ajër jete
më ka ngel për të thithur
edhe sa ajër jete
sa ajër jete,
sa ajër?
Dhe, deri kur do mbetem argat i këtij vargu.
Nguli sytë mirë në pikturat e këtij filxhani Ana ,
nguli sytë gjatë
dhe më ndihmo të shkuli një piskamë nga trupi im
e të shpërndaj shpirt vargjesh nëpër arat e mia me grurë Shqipërie.
Le t’i miklojnë njëmijë puhiza vargjet prej gruaje,
le të derdhen si muzikë mbi lëkurat mornica-mornica të nënave të mia,
nënave që ishin vajza
e bëheshin lehona të trembura kur lindnin vajza.
Thuaju le të më bëhen kortezh
mbase vetëm ty të besojnë se “poeti është shpirt e jo njeri”,
mbase këto njerëz gra që mbajnë aromë bebesh në sy,
do t’i bëjnë vend poetes në një copë truall
sa ta reinkarnon zemrën në bilbil.
Unë, dhe ti Ana Ahmatova po pinim kafe në ballkon
Unë dhe Ti
si dy diej të plakur
të vyshkur
me dy gurë zemre në gji
me dy rrebeshe lotësh në sytë e mbërdhezur
të rrudhura
si dy kokrra molle të vyshkura
të lëna anash stinë pas stine
në arkat e arnuara të gjysheve tona.
Unë dhe ti moj Ana Ahmatova
që mrekullove Rusinë gojë hapur
Rusinë e akullt
Rusinë e ndrydhur
Rusinë e ngurtë
Që kur bymehet i vjen era baltë.
Ti erdhe te unë me këmbë poezie
te unë shqiptarja e varfër,
me dy mijë duaj vargjesh nën sqetulla
se të rridhte qumësht gjinjsh prej nëne, nga buzët
se më rridhte qumësht nëne nga gjiri,
kur preheshim larg egërsive sysh njerëzorë.
Ne, nadje po pinim një kafe bashkë.
Ti vetë më the me sy gruaje
ah, ti vetë më the “ poeti është shpirt e jo njeri”.
Ne të dyja Ana Ahmatova
vetëm unë e ti
ishim ulur në një ballkon të huaj
që ishte i ngushtë sa një dhiare
i lyer me gëlqere, ngjyrë lëkurë ftoni.
Ne, pi e rri
pi e rri
dhe pi e rri e hap sytë
te një vazo me pesë lule dielli të çelura,
të hapura shumë, pa asnjë pipth në degë.
Ato lule dielli i kishin harruar mbi një tavolinë
me dërrasa të rrjepura.
Ne pi e rri, e hap sytë, e qaj,
e qaj e fshi qurrat me të bardhën shami,
sepse nuk na donin njerëzit.
Dy njerëz patën bërë bè,
e patën thënë
se njerëzit tjerë nuk deshën të na bëhen kortezh, ditën e vdekjes
se ne ishim vetëvrarë me vargjet tona
me gishtërinjtë tanë.
Njerëzit s’na deshën ne ushejzave lule klorofili
njerëzit na lanë stinë për stine si molla të vyshkura,
të harruara në arkat e stërgjysheve.
Unë të besova Ana Ahmatova
ah, përse të besova vetëm ty
Kur belbëzove “poeti është shpirt e jo njeri”.
Mbase desha të nderohem si profetët e si mbretët…
Dhe mezi mbeta një diell i plakur
me sy të trembur, të mbërdhezur e të qorruar që të dy
me gjakun e koaguluar me një përrua trombë,
në asnjë damarë timin, nuk pikon, pikë-pikë uji i kuqëluar
uji i bekuar.
E shoftë Zoti po s’na mbajti gjallë!
Më shiko në sy Ana Ahmatova!
Më shiko drejt në lule të syrit!
Dhe më thuaj nadje,duke pirë këtë kafe të zezë
Se kush na privoi nga qetësia?
Ç’patën ato lulevargjet që bën shtrat mbi vetullat, mbi rrudhat e faqeve të mia?
Se lot e mall,
lot e mall na bëri pasioni për të flakur tutje modestinë.
Ah, çdo natë të errët e të gjatë
stinë pas stine,
pa u shtrirë gjerë e gjatë në shtrat
ne miklojmë me vargje: profetin e mbretin,
lypësin e gjynahqarin…
Më thuaj tani Ana Ahmatova
ku të mbjell një lule vargu
e të më zbardhen vallet e syve si hark hëne,
të mavijosura e të rrudhura si shami vajze që do të bëhet nuse për dhëndrin që nuk e josh;
tani jemi vetëm vetë
unë e ti
vetëm vetë
se jemi poete
jemi dy poete që qajmë
e frymojmë aq thellë
e aq zgripët,
unë për Shqipërinë copa-copa
e arna- arna;
ti për Rusinë,
vetëm për Rusinë
qaje ti Ana Ahmatova
dhe as Zoti nuk të dëshironte
dhe as Zoti nuk më dëshiroi
kur na la vetëm;
ne na la vetëm me vetminë
dhe ne të gjorat, me vargje
dimrin e bënim verë,
e verën - dimër
për njerëzit tanë.
Njerëzit e tu janë ujq.
ujq janë Rusët Ana Ahmatova.
Për besën shqiptare,ujq janë njerëzit e tu
se nuk të donin moj!
Një shekull me sy nuk të shikonin
deri në ditën e vdekjes tënde.
Dhe tani,
Haj medet haj, tani ju ra ndërmend për ty.
Ah, i yti ta ha kafkën, mushkërinë!
Ah, i yti të lë pa shpirtin e kokës!
Atë që ta bën i yti, nuk ta bën kush, Ana Ahmatova.
Më shiko në sy Ana e halleve , e derteve,
m’i shiko buzët e stinëve pa asnjë lulkuqe
se kam hall moj!
Kam hall për kortezhin tim sonte
se më ndrydhet zemërmira
se jam bërë diell i plakur.
Si do të më varrosin pa kortezh
tre vëllezër e dy motra, vetëm
dy bija e një djalë, vetëm
dy dhëndurë e një nuse, vetëm
shumë nipër e shumë mbesa, vetëm.
Mos më përgjëro moj grua
se të keqen e ndolla vetë
një vjeshtë të vonë
kur mbi barkun e arës me grurë Shqipërie
nisën të bulojnë vargmirat e mia
dhe desh u thye figura ime prej qelqi
dhe desh m’u thyen unazat e kurrizit
nga njerëzit, bashkëvuajtësja ime poete
nga njerëzit e çuditshëm.
Tani kthej filxhanin
të shikojmë edhe sa ajër jete
më ka ngel për të thithur
edhe sa ajër jete
sa ajër jete,
sa ajër?
Dhe, deri kur do mbetem argat i këtij vargu.
Nguli sytë mirë në pikturat e këtij filxhani Ana ,
nguli sytë gjatë
dhe më ndihmo të shkuli një piskamë nga trupi im
e të shpërndaj shpirt vargjesh nëpër arat e mia me grurë Shqipërie.
Le t’i miklojnë njëmijë puhiza vargjet prej gruaje,
le të derdhen si muzikë mbi lëkurat mornica-mornica të nënave të mia,
nënave që ishin vajza
e bëheshin lehona të trembura kur lindnin vajza.
Thuaju le të më bëhen kortezh
mbase vetëm ty të besojnë se “poeti është shpirt e jo njeri”,
mbase këto njerëz gra që mbajnë aromë bebesh në sy,
do t’i bëjnë vend poetes në një copë truall
sa ta reinkarnon zemrën në bilbil.
Agim Gashi- Administrator
- Numri i postimeve : 45955
Age : 70
Location : Kosovë
Registration date : 17/11/2008
Similar topics
» Poezi nga Puntorie ZIBA
» Puntorie Ziba:Nje rruge-Bekim Fehmiut
» Cikël poetik nga Puntorie Muça-Ziba
» Më rastin e ditëlindjës se poetes:Poezi nga Puntorie Ziba
» Puntorie Ziba:Nje rruge(kolosit te filmit,Bekim Fehmiut)
» Puntorie Ziba:Nje rruge-Bekim Fehmiut
» Cikël poetik nga Puntorie Muça-Ziba
» Më rastin e ditëlindjës se poetes:Poezi nga Puntorie Ziba
» Puntorie Ziba:Nje rruge(kolosit te filmit,Bekim Fehmiut)
Faqja 1 e 1
Drejtat e ktij Forumit:
Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi
Tue Mar 14, 2017 8:17 pm nga Agim Gashi
» IDRIZ ZEQIRAJ - SHIPTARËT NUK JANË "ME BYTHË NË PRUSH", PËR TË FALUR TOKAT
Mon Feb 27, 2017 6:54 pm nga Agim Gashi
» Akuzat kundër Shefqet Krasniqit Prokurorisë ia kishte konfirmuar edhe BIK-u (Dokument)
Mon Feb 27, 2017 5:20 pm nga Agim Gashi
» Aktakuzë kundër imamit Shefqet Krasniqi
Mon Feb 27, 2017 4:32 pm nga Agim Gashi
» Zbulohen tensionet gjatë dialogut në Bruksel, Nikoliqi Thaçit: Ti je kriminel
Fri Feb 03, 2017 7:40 pm nga Agim Gashi
» Faruk Tasholli - RJEPENI NANËN
Fri Feb 03, 2017 12:22 pm nga Agim Gashi
» FAMILJA E HAKI IMERIT: AI U VRA NË KOHËN KUR NË PUSHTET ISHIN HASHIM THAÇI E REXHEP SELIMI
Wed Jan 25, 2017 12:39 am nga Agim Gashi
» AGIM GASHI - O NE TREN PËR MITROVICË
Wed Jan 18, 2017 11:08 pm nga Agim Gashi
» Vëllai i tij u pajtua me Thaçin, por ja si ishte kidnapuar Haki Imeri në Brojë e më pas ishte vrarë
Wed Jan 18, 2017 8:13 pm nga Agim Gashi
» Fadil Maloku:Aferim, Prokurori e Kosovës!
Wed Jan 18, 2017 8:00 pm nga Agim Gashi
» Djali i Haki Imerit del kundër axhës: Nuk ia fali Thaçit, nuk dua drejtësi kanunore
Wed Jan 18, 2017 7:12 pm nga Agim Gashi
» IDRIZ ZEQIRAJ:Copëza biografike dhe kujtime për Ibrahim Rugovën
Wed Jan 18, 2017 5:13 pm nga Agim Gashi
» Presidenti Thaçi i “lahet me 124 pleq” Imer Imerit se nuk ka gisht në vrasjen e vëllait të tij
Wed Jan 18, 2017 4:00 pm nga Agim Gashi
» Adem Salihaj akuza të rënda ndaj Hashim Thaçit, ja si po mundohet të shpërlahet nga krimet e shumta që ka bërë
Wed Jan 18, 2017 3:53 pm nga Agim Gashi
» Ndodh edhe ky skandal: Njeriu që grisi fotografinë e Presidentit Rugova merr certifikatën e veteranit të UÇK-së
Tue Jan 17, 2017 7:55 pm nga Agim Gashi
» BERAT ARMAGEDONI:Lamtumirë, Joshua i Pejës!
Tue Jan 17, 2017 12:15 am nga Agim Gashi
» Biografia e Presidentit Rugova - Biografi e shkurtër
Mon Jan 16, 2017 10:32 pm nga Agim Gashi
» ILIR MUHARREMI : Treni provokativ, artistët në gjumë
Sun Jan 15, 2017 11:32 pm nga Agim Gashi
» Përveç ROSU-së, ky është shqiptari që rrezikoi jetën për ta ndalur trenin e Serbisë
Sun Jan 15, 2017 9:53 pm nga Agim Gashi
» ENVER PETROVCI - IN MEMORIAM SEFEDIN NUREDINIT- SEFA
Sun Jan 15, 2017 9:07 pm nga Agim Gashi